Coffee Prince

Znane też jako: 1st Shop of Coffee Prince, Keopipeurinseu 1hojeom, 커피프린스 1호점

Na podstawie: koreańskiej powieści „1st Shop of Coffee Prince” autorstwa Lee Sun Mi

Gatunek: komedia romantyczna, gender bender

Ilość odcinków: 17 x 70 min.

Premiera: 2007

Obsada: Yoon Eun Hye, Gong Yoo, Lee Sun Gyun, Chae Jung Ahn, Kim Dong Wook, Kim Jae Wook, Lee Eon, Kim Chang Wan

.

Go Eun Chan jest często brana za chłopaka – ma krótkie włosy, chodzi w wygodnych męskich ciuchach i całkowicie porzuciła swoją kobiecość, aby zająć się tylko i wyłącznie licznymi pracami dorywczymi oraz utrzymaniem matki z siostrą. Choi Han Kyul to rozpuszczony dziedzic dużej firmy żywieniowej uwikłany w trójkąt miłosny pomiędzy artystką Han Yoo Joo i jej byłym chłopakiem, a jego kuzynem – kompozytorem Choi Han Sungiem. Jego babcia pragnie, żeby zbliżający się do trzydziestki wnuk wreszcie spoważniał i ustatkował się. Aranżuje mu serię randek w ciemno. Han Kyul wpada kilka razy na Eun Chan. Bierze ją za chłopaka, a ona wcale nie wyprowadza go z błędu. Oferuje jej pieniądze za udawanie swojego homoseksualnego kochanka i rozwalenie tych wszystkich randek. Dziewczyna zgadza się tylko ze względu na swoje długi.

Rozzłoszczona babcia zleca Han Kyulowi inne zadanie – stanie się on menadżerem podupadającej kawiarni Coffee Prince i w ciągu następnych miesięcy ma potroić jej zyski. Zdesperowana Eun Chan błaga go o pracę, aż w końcu on jej ulega, zatrudniając jeszcze trzech innych przystojniaków mających przyciągnąć klientki. Eun Chan musi ukrywać swoją prawdziwą płeć, jeśli chce tam pracować. Problem w tym, że Han Kyul zaczyna coś czuć do swojego ekscentrycznego „kumpla”. Sprawy jeszcze bardziej się komplikują, kiedy Eun Chan zaprzyjaźnia się z Han Sungiem, a obaj panowie nie potrafią zrezygnować z Yoo Joo. Bohaterowie wikłają się w czworokąt miłosny.

„Coffee Prince” jest drugą koreańską dramą jaką w życiu obejrzałam i naprawdę szczęśliwym trafem, ponieważ do tej pory uważam ją za jedną z najlepszych. Jest niezwykle swobodna i nowoczesna. Taka historia mogła się naprawdę zdarzyć, a co mnie niezmiernie cieszy – nie ma tutaj miejsca na azjatycką powściągliwość. „Coffee Prince” pokazuje seks jako naturalną część związku dwojga ludzi i nie każe nam czekać kilkunastu odcinków na rozwinięcie akcji, by potem uraczyć wygłodniałe fanki jednym całusem. Nie pamiętam, żebym gdziekolwiek indziej widziała sceny łóżkowe…

Drama pokazuje różne rodzaje miłości – platoniczną, przyjacielską, cielesną, namiętną, „homoseksualną” – rozwijając dzięki temu postacie drugoplanowe. Nieraz można wybuchnąć śmiechem, widząc zaloty nierozgarniętego Min Yeopa do siostry Eun Chan, a także obserwując atmosferę w kawiarni, bo jak w każdym odwróconym haremie dziewczyna traktowana jest jak księżniczka.

Bardzo lubimy gender bender, nieprawdaż? Dzięki temu każda romantyczna scena staje się komiczną. W porównaniu do sztandarowej serii tego gatunku – japońskiego „Hanazakari no Kimitachi e” – „Coffee Prince” jest bardziej dojrzałe i z mniej absurdalnym humorem, po prostu realistyczne. Zainteresowanie Eun Chan przejawia nie tylko Han Kyul, ale także Ha Rim. Wrzeszczenie „my Chan!” może jest dziecinne, ale problem „bycia gejem” nie jest rozbuchany do niewyobrażalnych rozmiarów. Han Kyul początkowo nie akceptuje swoich uczuć, nie mogąc ich zrozumieć, ale jego miłość jest tak wielka, że nie zwraca potem uwagi na opinie innych. To właśnie w „Coffee Prince” jest niezwykłe, że drama nie skupia się tylko na głównej bohaterce. Postać Han Kyula to doskonałe zaprzeczenie standardowego przystojniaka, który przez większą część czasu tylko ładnie wygląda i droczy się z dziewczyną, aż nagle bańka pęka i nie może bez niej żyć. Han Kyul porzuca męską dumę i sam wyznaje miłość, o dziwo w połowie serii.

Zrobił się melodramat, kiedy prawdziwa płeć Eun Chan wyszła na jaw. Właściwie można się było tego spodziewać – ukochany czuje się oszukany i reaguje agresywnie, obrażając się na dziewczynę, która zamienia się w fontannę łez. W końcu jednak dojdzie do niego, że to wciąż ta sama osoba, którą pokochał i będą znowu razem. Można się też było spodziewać, że tylko zakochani w Eun Chan nie będą wiedzieli, że jest dziewczyną. Wszyscy inni wiedzieli od początku, widząc ją lub dowiedzieli się z czasem, dlatego jej odepchnięcie następuje jedynie ze strony Han Kyula i Ha Rima. Jednak te stereotypowe motywy mi nie przeszkadzały. „Coffee Prince” ma całą masę innych zalet, które przewyższają liczebnie wady.

Yoon Eun Hye znacznie się poprawiła od czasów „Goong”. W pierwszym odcinku nie byłam jej pewna, bo robiła dziwne miny i wydawała dziwne dźwięki, ale została jednym z najlepszych serialowych „chłopców” jakich widziałam. Jest naturalna w tym, co robi. Jej bohaterka nie zmusza się do bycia męską, po prostu zawsze taka była, więc nie ma w tej dramie za dużo „wpadek”. Z innych aktorów moją uwagę przyciągnął Kim Jae Wook. Pojawiał się sporadycznie, ale posiadał niezwykłą aurę, która przewyższała wszystkich innych. Ogólnie cała obsada jest sympatyczna, a atmosfera w kawiarni niepowtarzalna. Nawet dla czegoś takiego warto obejrzeć „Coffee Prince”. Polecam ten tytuł, bezdyskusyjnie! Dwuwątkowa fabuła, ciekawe postacie, świeżość i brak cukierkowości rodem z komiksów dla nastolatek sprawiają, że jest to drama idealna dla starszych widzów.

Zdobyte nagrody

2007 MBC Drama Awards:

• Top Excellence dla Yoon Eun Hye
• Excellence dla Gong Yoo
• Golden Acting Award dla Lee Sun Gyuna
• PD Award dla Kim Chang Wana
• najlepsza reżyseria

44th Baeksang Arts Awards:

• Top Excellence dla Yoon Eun Hye
• najlepszy nowy reżyser – Lee Yoon Jung

20th Korean Producers’ Awards:

• najlepsza drama

Ocena

Fabuła – 7/10

Kwestie techniczne – 8/10

Aktorstwo – 8/10

Wartość rozrywki – 10/10

Średnia – 8,25/10