Znane też jako: Paseuta, 파스타
Na podstawie: pomysł oryginalny
Gatunek: komedia romantyczna, kulinarny
Ilość odcinków: 20 x 70 min.
Premiera: 2010
Obsada: Gong Hyo Jin, Lee Sun Gyun, Alex (Clazziquai), Honey Lee, Lee Sung Min, Hyun Woo, No Min Woo, Choi Jin Hyuk, Choi Min, Choi Jae Hwan, Byun Jung Soo
.
„Yes, Chef!”
Seo Yoo Kyung (Gong Hyo Jin) przez trzy lata ciężko pracowała we włoskiej restauracji La Sfera jako kuchenna asystentka, sprzątając i biegając na posyłki. Nareszcie nastąpił przełom w jej życiu – lada dzień ma zostać oficjalnie jednym z szefów kuchni, bo zatrudniono nowego asystenta na jej stare miejsce.
Kiedy Yoo Kyung idzie na targ uzupełnić zapasy, dostaje gratis złotą rybkę. Przechodząc przez ulicę, rozrywa jej się plastikowa torebka i jeden z przechodniów postanawia pomóc jej ratować zwierzę. Choi Hyun Wook (Lee Sun Gyun) wyraźnie flirtuje z dziewczyną, a nawet umawia się z nią po odprowadzeniu jej do domu. Potem pyta jej się, czy zna drogę do La Sfera, ponieważ zaczyna tam pracować. Yoo Kyung stwierdza, iż musi on być nowym asystentem, więc z radością mu pomaga.
Następnego dnia okazuje się, że Yoo Kyung popełniła wielki błąd. Hyun Wook jest nowym szefem zespołu i po kilku drobnych katastrofach zwalnia wszystkie kobiety z pracy, łącznie z Yoo Kyung, a zatrudnia trzech własnych ludzi. Jednocześnie postanawia się z nią dalej umawiać, czego ona kategorycznie odmawia w takiej sytuacji, chociaż na jej nieszczęście okazują się być sąsiadami. Yoo Kyung nie może wrócić do domu, przyznając się do porażki, więc uparcie wraca do La Sfery, nie dając się zwolnić. Hyun Wook w końcu odpuszcza, ale skoro oficjalnie nie jest ona pracownikiem, nie ma prawa niczego dotykać w kuchni. Kiedy przychodzi stały klient Kim San (Alex), który odwiedza La Sferę ze względu na Yoo Kyung, ona postanawia zrobić mu w sekrecie jedzenie. Hyun Wook oczywiście dowiaduje się o tym i sam również robi makaron, żeby pokazać jej, kto jest lepszy. Ku jego zaskoczeniu Sanowi towarzyszy Oh Se Young (Honey Lee), jego była dziewczyna i kulinarna gwiazda telewizyjna. Hyun Wook oczywiście łatwo wygrywa i każe się wynosić Yoo Kyung. Ona się nie poddaje. Startuje razem z innymi kucharzami do konkursu, w którym Hyun Wook z zawiązanymi oczami będzie próbował ich dań. Wykorzystując wszystkie wskazówki, jakie jej kiedykolwiek mimochodem przekazał, Yoo Kyung niespodziewanie wygrywa, a Hyun Wook wykopuje swój własny dół – pomimo swojej zasady zero kobiet w kuchni jest zmuszony ją zatrudnić… Kolejnym uderzeniem dla niego będzie zatrudnienie przez siły odgórne Se Young jako równorzędnego szefa całej kuchni. Łzy polecą, rozniosą się krzyki, a wśród latającego makaronu Yoo Kyung będzie starała się zostać dla Hyun Wooka kimś więcej niż tylko słodką nowicjuszką łatwą do prowokacji.
Restauracyjna klasyka
MBC nie miało się dobrze w 2010 roku. „Mischievous Kiss” nie sprostało gigantycznym oczekiwaniom wobec kolejnej adaptacji hitowej mangi shoujo po „Boys Over Flowers”, telewizja na siłę promowała „Queen of Reversals”, próbując wynagrodzić pewne takie niedocenienie Daesangiem wcześniejszego, o wiele bardziej hitowego „Queen of Housewives” tej samej scenarzystki i właściwie to tyle – nie potrafię sobie przypomnieć żadnego innego tytułu. „Pasta” to drama zaskakująco dobra, ale z gatunku mellow czyli zero fabuły, za to tabun czarujących postaci. Jestem temu wdzięczna, ponieważ obyło się bez dramatycznego rozstań i powrotów oraz jędzowatych kobiet uprzykrzających życie.
„Pasta” nie jest twoją typową dramą… Już cała seria plakatów sugerowała coś prostego i z klasą. Główna para nie sprzecza się w nienawiści, żeby potem parę razy na siebie wpaść, uderzyć ustami i zakochać. Bohaterowie drugoplanowi są dobrze napisani, a nie ma nic gorszego jak mieszająca, niewiedząca czego chcieć second lead. Fabuły czy (trafniej to uściślając) intrygi w ogóle nie ma – drama traktuje po prostu o pracy w restauracji i postaciach przewijających się przez nią. Ma to swoje wady jak skupianie się na przeraźliwie nudnych wątkach wyrzuconych kucharek czy perfidnego prezesa, ale przeważająca część bohaterów to plejada wspaniałych charakterów. Oczywiście wisienką na torcie są nowi kucharze…
To miłe, kiedy w dramach porcjowani są zabawni przystojniacy, którzy wnoszą trochę świeżego powietrza, a przy okazji pomagają głównej bohaterce. W „Coffee Prince” mieliśmy modelowe trio – Kim Jae Wooka, Lee Eona i Kim Dong Wooka – które uroczo się bratało z Yoon Eun Hye. W „Paście” wszystkie westchnienia spowodowane są Team Italy, grupą kucharzy Hyun Wooka, którą akurat najmniej widzimy przy garach. Fantazyjne ubrania i fryzury są ich znakiem rozpoznawczym – Phillip (No Min Woo) macha grzywą jak w reklamie szamponu Pantene, a Ji Hun (Hyun Woo) przy gotowaniu chroni swoje loczki melonikiem. Tych dwoje widać najwięcej, chociaż „liderem” grupy jest Woo Deok grany przez Choi Jin Hyuka. No Min Woo zyskuje teraz ogromną popularność jako aktor („My Girlfriend is a Gumiho”), chociaż wcześniej był perkusistą TRAX, co „Pasta” nie omieszkała się wykorzystać przy mało sensownej scence. Nie można powiedzieć, że Team Italy wnosi coś przełomowego do dramy lub zaskakuje poziomem aktorstwa. To po prostu miły, cieszący oczy dodatek dla widzów.
Co do rywali głównych bohaterów, są oni bardzo dziwaczni, choć na swój sposób uroczy. W pewnym sensie podziwiam postać Se Young, bo w przeszłości zrobiła świństwo, ale ma odwagę walczyć z powrotem o Hyun Wooka, choć bez pogrążania Yoo Kyung. Kim San grany przez Alexa z Clazziquai to przypuszczalnie Książę z Bajki, ale było w nim coś niezrozumiale dziwnego. Przekomarzał się z Yoo Kyung przez blisko trzy lata, więc są już na etapie kumpli. Zawsze jest potrzebny ktoś taki, bo przy Hyun Wooku główną bohaterkę zatyka. Może w tym tkwi jej klasa, że czasem się przemoże i skonfrontuje z szefem jak równy z równym? Na pewno jej przewagą jest to, że nie zdaje sobie sprawy z własnego uroku, a ma go zaskakująco dużo, nie będąc modelowo piękną.
Przyznaję, że na tę chwilę nie przypominam sobie żadnego tak seksownego faceta jak Lee Sun Gyun. To też jakaś abstrakcja, zważywszy na fakt, że nie jest tak modelowo piękny, jak na przykład Hyun Bin… „Pasta” przypominała mi miejscami kultowe „My Name is Kim Sam Soon”, nie tylko ze względu na restauracyjne realia. Główna bohaterka jest zaradna, choć ciut niezdarna, może się z nią identyfikować wiele kobiet. Jej romans z mężczyzną nie jest cukierkowy i nie wpada w schemat Kopciuszka. Może dlatego „Pasta” to taki ukryty diament, drama, która nie miała oszałamiającej oglądalności ani obsady, za to była realistyczna i w miarę dojrzała. Porwania, wypadki i utraty pamięci? Z miejsca każdy serial bez tych bzdur uważam za dobry! „Pasta” w dodatku była bardzo rozrywkowa… Polecam, o ile nie krzywdzi was widok wielu przepysznych dań.
Zdobyte nagrody
2010 MBC Drama Awards:
- Top Excellence dla Gong Hyo Jin
- najlepsza para – Gong Hyo Jin & Lee Sun Gyun
Ocena
Fabuła – 6/10
Kwestie techniczne – 7/10
Aktorstwo – 8/10
Wartość rozrywki – 10/10
Średnia – 7,75/10