Znane też jako: Paris Lovers, My Sweetheart in Paris, Romance in Paris, Parieui Yeonin, 파리의연인
Na podstawie: pomysł oryginalny
Gatunek: romans
Ilość odcinków: 20 x 70 min.
Premiera: 2004
Obsada: Kim Jung Eun, Park Shin Yang, Lee Dong Gun, Oh Joo Eun, Kim Seo Hyung, Jo Eun Ji, Jung Ae Ri
.
Początek bajki w mieście kochanków
Kang Tae Young mieszka już od pewnego czasu w Paryżu. Udaje, że zna francuski i jakoś udaje jej się przeżyć, chociaż zostaje właśnie zwolniona z posady kelnerki. Przyjechała tu, marząc o studiowaniu w szkole filmowej, ale kiedy to się nie udaje, nie wraca do Korei tylko kontynuuje życie we Francji. Regularnie nagrywa na dyktafon swoje myśli, ulicznych muzyków czy odgłosy miasta, a potem wysyła taśmy do swojej rodziny w Korei, żeby przekonać ich, że dobrze jej się żyje. Dostaje w końcu pracę jako sprzątaczka w domu bogacza. W życiu go na oczy nie widziała, ma tylko sprzątać jego apartament, kiedy go nie ma, robić zakupy i niczego nie ruszać. Tae Young jest zachwycona tą pracą, korzystając na przykład z jego pięknej łazienki czy oglądając kolekcję filmów. Zostawia mu też małe wiadomości na karteczkach.
W końcu Tae Young poznaje swojego pracodawcę, prezesa firmy motoryzacyjnej Park Ki Joo. Dzieje się to oczywiście przypadkiem, kiedy Ki Joo niechcący rozjeżdża samochodem uliczny kram przyjaciółki Tae Young, Yang Mi. Tae Young wkrótce zostaje zwolniona z pracy za zbytnie angażowanie się w życie Ki Joo, zmieniając mu wystrój domu, czy kupując tanią kawę „dla pospólstwa”, ale on obiecuje zatrudnić ją ponownie, jeśli tylko wyświadczy mu małą przysługą… Ubiera ją w piękną suknię, drogą biżuterię i zabiera na spotkanie z inwestorem, którego żona jest Koreanką. Tae Young oczarowuje gospodarzy, ale także Ki Joo. W tym samym czasie poznaje spontanicznego perkusistę Yoon Soo Hyuka, który w rzeczywistości jest siostrzeńcem Ki Joo, niewiele od niego młodszym. Obaj panowie z czasem zakochują się w Tae Young.
Ich romans przenosi się do Korei. Tae Young jedzie tam za powodu wiadomości o odnalezieniu jej wujka, który zniknął dawno temu, zostawiając długi i swojego syna, Ki Joo wraca do koreańskiego oddziału swojej firmy, a Soo Hyuk podąża za Tae Young, prawie wprowadzając się do niej. Robi się strasznie zazdrosny o relację Tae Young i Ki Joo, przeciw którym są też rodzice mężczyzny, narzucona mu narzeczona i jego była żona.
Love is… Fantasy
O „Lovers in Paris” dowiedziałam się dzięki pierwszemu w historii przypadkowi podzielenia Daesanga między dwóch aktorów, w dodatku w tej samej dramie, chociaż ostatnio nagminnie się je dzieli (szczególnie w MBC). Poza tym tytuł ten zawsze wyskakuje, kiedy szuka się dram o najwyższej oglądalności w historii i jest to chyba jeden z „najnowszych” tytułów na takich listach, bo królują na niej dramy ze złotej ery lat 90… 40-50% oglądalność „Lovers in Paris” to zasługa bajkowej historii a’la „Kopciuszek”, która zapewne jest pierwowzorem dla wielu dzisiejszych komedii romantycznych w zakresie doboru obowiązkowych elementów fabuły.
Sięgnęłam po tę dramę z powodu jej „kultowości”, spodziewałam się wielkiego melodramatu i działania mi na nerwach, ale zostałam dosyć przyjemnie zaskoczona. „Lovers in Paris” jest po prostu wciąż zdatne do obejrzenia, nie razi tak dramatycznymi momentami jak inna stara drama, którą widziałam – „All In”. Szykowałam się na krytykę i marudzenie, ale za bardzo nie mam się czego czepiać, ponieważ doskonale rozumiem, dlaczego „Lovers in Paris” mogło stać się takim fenomenem… Mamy wielką miłość niemal od samego początku. Park Ki Joo nie jest oschłym bohaterem, który traktuje dziewczynę z buta, żeby potem się idiotycznie zastanawiać, czy może nie jest chory, kiedy mu serce bije na jej widok. Byłam całkowicie zaskoczona faktem, że nie zrobiono z niego typowego dramowego dupka, którego arogancja jest tak wielka jak jego majątek. To dosłownie idealny książę wyjęty z bajek Disneya. Tylko twarz Park Shin Yanga nie pasuje mi do takiego opisu, bo spodziewalibyśmy się jakiegoś przystojniaka, za którego może uchodzić Lee Dong Gun.
Kang Tae Young jest nieco naiwną, „uroczą” postacią, ale te osiem lat temu chyba nie było jeszcze motywów, że główna bohaterka musi być niewinna i czysta jak łza, nie będąc nawet w życiu pocałowaną. Kim Jung Eun i Park Shin Yang nie wyglądają na nastolatków, więc dobrze, że nie starano się ich upozować przynajmniej mentalnie na jednych. Może dlatego „Lovers in Paris” miało taką wysoką oglądalność, bo to drama dosłownie dla wszystkich. Nie jest to komedia romantyczna, mimo wielu zabawnych momentów, nie jest to totalny wyciskacz łez z elementami makjangu… To po prostu kwintesencja staromodnego romansu.
Pierwsze odcinki nakręcone w Paryżu mnie wciągnęły, bo mimo że „Lovers in Paris” trąci trochę myszką, było to cokolwiek egzotyczne. Niestety straciłam zainteresowanie, kiedy akcja przeniosła się do Korei, ponieważ to absolutnie nieoryginalna drama, a dwadzieścia odcinków wydało mi się niepotrzebnym rozciągnięciem znikomej fabuły. Niemniej nie potrafię wytknąć „Lovers in Paris” wielkich wad. Ta drama zaczęła mnie nudzić w połowie, ale nie mogę powiedzieć, że jest zła. Inaczej pewnie już dawno by została zapomniana…
Zdobyte nagrody
2004 SBS Drama Awards:
- Daesang dla Kim Jung Eun
- Daesang dla Park Shin Yanga
- Excellence dla Lee Dong Guna
- najlepszy aktor dziecięcy – Kim Young Chan
- Top 10 Stars – Kim Jung Eun
- Top 10 Stars – Park Shin Yang
- Top 10 Stars – Lee Dong Gun
41st Baeksang Arts Awards:
- Daesang dla najlepszej dramy
- Top Excellence dla Kim Jung Eun
- nagroda popularności dla Lee Dong Guna
- najlepszy scenariusz
2004 Mnet-KMTV Music Festival:
- najlepszy OST – Jo Sung Mo – To Your Side
2004 Grimae Awards:
- najlepsza aktorka – Kim Jung Eun
2005 Asia TV Awards:
- Top Excellence dla Kim Jung Eun
- najlepsza drama
Ocena:
Fabuła – 5/10
Kwestie techniczne – 6/10
Aktorstwo – 6/10
Wartość rozrywki – 6/10
Średnia – 5,75/10
How Gee 