Harvest Villa

 Znane też jako: Golden House, Good Harvest Villa, Wigiilbal Pongnyeonbilla, 위기일발 풍년빌라

Na podstawie: pomysł oryginalny

Gatunek: czarna komedia, kryminalny

Ilość odcinków: 20 x 45 min.

Premiera: 2010

Obsada: Shin Ha Kyun, Lee Bo Young, Baek Yoon Shik, Kim Chang Wan, Jo Mi Ryung, Go Soo Hee, Moon Hee Kyung, Kang Byul, Jung Kyung Ho, Park Hyo Jun

.

Typy spod ciemnej gwiazdy

„Harvest Villa” jest jedną z tych dram, które ukończyły zdjęcia już przed premierą, nie mogły sobie znaleźć stacji, aż w końcu wylądowały na kablówce, otrzymując mniej zainteresowania niż na to zasługiwały. Tyle z tego dobrego, że kiedy drama okazuje się być świetna, to niedocenienie dodaje jej jeszcze punktów… „Harvest Villa” jest jednym z nielicznych znanych mi przypadków, kiedy drama, która uniknęła kręcenia „na żywo” i dopasowywania się do opinii tłumu, rzeczywiście może się spodobać, ba!, której końcówka jest znacznie lepsza niż początek!

Powodem tego może być fabuła, która tak naprawdę nie pozwala na rozciągnięcie w czasie, ponieważ posiada wyraźną strukturę. Główny bohater Oh Bok Kyu (Shin Ha Kyun) przeprowadza się po śmierci ojca do jego mieszkania w tytułowej Harvest Villa. Jest podejrzenie o morderstwo, a wszyscy mieszkańcy budynku są szemrani – gospodyni Kim Chu Ja (Go Soo Hee), która wydaje się wiedzieć więcej, niż pokazuje, Park Tae Chon (Baek Yoon Shik) z żoną i córką, który najwyraźniej jest jakimś gangsterem oraz dwaj bracia-idioci Sang Geun (Jung Kyung Ho) i Ha Geun (Park Hyo Jun) prowadzący warsztat samochodowy. Okazuje się, że ojciec Bok Kyu zostawił w spadku górę złota, które prawdopodobnie ukryte jest gdzieś w Harvest Villa i każdy ma na nie chrapkę, chociaż według woli zmarłego Bok Kyu ma dowiedzieć się szczegółów o tej niemałej fortunie dopiero w dniu swoich urodzin. Wraz z przybyciem głównego bohatera na scenę wkracza także piękna Yoon Seo Rin (Lee Bo Young), która wprowadza się do mieszkania obok niego i powoduje, że zakochuje się w niej od pierwszego wejrzenia.

Gorączka złota

Wszystko można skrócić do poszukiwania złota. To zdecydowanie nie jest temat, którym można by wypełnić dwadzieścia (nawet krótkich) odcinków, chyba że zrobiono by z tego coś epickiego w stylu „Indiany Jonesa”… „Harvest Villa” natomiast jest małym, zabawnym show, które nie przypomina żadnej innej koreańskiej dramy, ale zarazem z czymś mi się kojarzy… Dopiero później wpadłam na to, że recenzowana drama w gruncie rzeczy przypomina japońskie produkcje – dużo się tam kręci dram z rodzaju mystery lub suspense, w których jest jakiś klimat, ale tak naprawdę nic się nie dzieje. Tym się właśnie charakteryzowała pierwsza połowa „Harvest Villa”, która obfitowała w drobne wątki, które w ogóle nie rozwijały fabuły, a jedynie dawały nam jakiś pogląd na bohaterów. Dziwne poczucie humoru i chóralna muzyka robiły wrażenie indie produkcji.

Na początku nie miałam pojęcia, w jakim kierunku tak naprawdę „Harvest Villa” zmierza, tak gdzieś do dwunastego odcinka. Główny bohater Oh Bok Kyu grany przez genialnego aktora filmowego Shin Ha Kyuna wydawał mi się po prostu idiotą. W pierwszym odcinku jego głowa utknęła między kratami w oknie na poziomie piwnicznym. Przypomina się scena z „Kubusia Puchatka”, ludzie dziwnie się patrzą, a ja nie wiem czy się śmiać, ponieważ nie przyzwyczaiłam się do takiego humoru – normalnie w koreańskich produkcjach panuje jego toaletowa odmiana lub zwykła histeria.

Drama zaczęła się naprawdę tajemniczo z tą całą śmiercią ojca Bok Kyu i jakimś takim niewymownym napięciem za każdym razem, kiedy rozmawiał ze swoimi nowymi sąsiadami, potem tak jakby się to wszystko rozmyło. Była jakaś szalona komedia pomyłek, kiedy Oh Bok Kyu zawsze przez swojego pecha był winny pożarów i innych nieszczęść, które dotykały mieszkańców Harvest Villa. Próbował poderwać Seo Rin, która zdawała się w nim widzieć tylko poczciwego głupca. Do tej pory nie wiem, jak to się stało, że skończyli jako małżeństwo… Poza tym fabuła obfitowała również w mniejsze, poboczne historie dotyczące rodziny Park Tae Chona, który był lub nie był gangsterem – właściwie nie wiadomo, ale zdecydowanie nie wyglądał na dobrą i sympatyczną postać… Przy różnych występkach jego córki Song Yi (Kang Byul) i żony Mae Ja (Moon Hee Kyung), która planowała uciec wraz ze swoją starą miłością, miałam wrażenie, że to całe polowanie na złoto po prostu zostanie rozwiązane w jednym z któryś końcowych odcinków, a „Harvest Villa” do końca będzie ciągnęło ten dziwny klimat. Nie mogłam bardziej się mylić…

Drugą połową „Harvest Villa” jestem wprost zachwycona i połknęłam ją w jeden dzień, kiedy pierwsze odcinki ciągnęłam parę miesięcy. Coś się zaczęło naprawdę dziać, kiedy do budynku wprowadziła się para starszych ludzi, którzy od samego początku mieli wyraźnie na oku to złoto. W mgnieniu oka humor zniknął, Oh Bok Kyu okazał się nie być wcale idiotą, a Yoon Seo Rin wykrzesała wreszcie z siebie trochę prawdziwych emocji, ale przede wszystkim wszyscy bohaterowie, czy planowali to, czy nie, zostali wplątani w aferę. Końcówka tej dramy zrobiła na mnie piorunujące wrażenie, ponieważ czytałam w internecie, że będzie „mroczna”, ale nie spodziewałam się, że ktoś może umrzeć. A nie skończyło się na jednym trupie… „Harvest Villa” nagle zmieniło się w dobry dreszczowiec, który zdołał mnie emocjonować bez wielkich pościgów, litrów krwi czy psychopatycznych bohaterów. Wystarczyło tylko umieścić głównego bohatera w pułapce bez wyjścia.

Przyznaję, że „Harvest Villa” jest specyficzną dramą, a mnie ostatnio do takich ciągnie, bo „tradycyjne” dramy już mi się przejadły. Długo mi zajęło, żeby ten serial naprawdę polubić, ale zdecydowanie było warto, ponieważ „Harvest Villa” to kolejna perełka z tvNu, zanim jeszcze stał się popularny (drugi to „Joseon X-Files”). Nie mam pojęcia komu tę dramę polecić, ponieważ zdecydowanie czuć od niej indie feel. Nie widać wizualnych cudów na ekranie, nie ma też przystojniaków ku uciesze kobiet, ale intryga ocierająca się o thriller w finałowej części zdecydowanie podbiła moje serce.

Zdobyte nagrody

2010 Korea Drama Awards:

• New Media Award

Ocena:

Fabuła – 9/10

Kwestie techniczne – 7/10

Aktorstwo – 8/10

Wartość rozrywki – 8/10

Średnia – 8/10