Znane też jako: Answer to 1997, Answer Me 1997, Respond 1997, Reply 1997, Eungdaphara 1997, 응답하라 1997
Na podstawie: pomysł oryginalny
Gatunek: komedia obyczajowa, romans, coming-of-age
Ilość odcinków: 16 x 45 min.
Premiera: 2012
Obsada: Eunji (A Pink), Seo In Guk, Hoya (Infinite), Shin So Yul, Eun Ji Won, Lee Shi Eon, Song Jong Ho, Sung Dong Il, Lee Il Hwa
.
Nie oceniaj książki po okładce
W życiu bym nie pomyślała, że „Answer 1997” osiągnie taki sukces… Słowo „sitcom” jakoś mnie tak odrzuca w kontekście koreańskich dram, ponieważ z reguły nasuwa mi to dwa obrazy na myśl – albo sztuczny śmiech i inne odgłosy za kulis, które akurat w dramach pojawiają się w niezrozumiałych dla mnie momentach, albo niska jakość produkcji i ciągnące się w nieskończoność te same żarty, które w ogóle mnie nie śmieszą. Próbowałam podchodzić do tego gatunku w koreańskim wydaniu, ale oglądanie zarówno „High Kick Through The Roof” jak i „All My Love” dość szybko porzuciłam.
To nie jest pierwsze podejście tvNu do sitcomu, ponieważ w tym roku światło dzienne ujrzało również „21st Century Family” o pseudo-dokumentalnej manierze. Nie potrafiłam nawet przejść pierwszego odcinka tej dramy, więc pewnie to było głównym źródłem moich obaw w stosunku do „Answer 1997”. Już widziałam oczami wyobraźni sztywność i „humor”, którego nie potrafię zrozumieć… Dlatego nie pamiętam, jak to właściwie się stało, że postanowiłam sięgnąć po tę dramę. Przez dobre recenzje na odwiedzanych przeze mnie stronach? Przez kolejne koreańskie gwiazdki zachwycające się tą produkcją na Twitterze? A może przez wysoką oglądalność, która osiągnęła szczyt koło 8%, co jest chyba najwyższym wynikiem dramy telewizji kablowej w historii?
Eksperymentalny powrót do korzeni
Nie wiem, kto wpadł na pomysł nazwania „Answer 1997” sitcomem… Ta drama oraz „The Thousandth Man”, które również nie mieści się w standardowym znaczeniu, skłoniły mnie do poszukania szerszej definicji tego gatunku i wychodzi na to, że z sitcomu to mamy w tych serialach odcinki skupione na jednym motywie wyrażonym zazwyczaj w tytule odcinka. Tyle.
„Answer 1997” jest przykładem na trendy dramę w starym stylu. Obecnie to określenie rozumiane jest bardzo potocznie – jak sageuki to wszystkie dramy historyczne (lub wyglądające na historyczne), tak cała współczesna reszta to trendy dramy, może poza jakimiś klasycznymi melodramatami. Jednakże osobiście zaczęłam rozumieć ten „gatunek” jako dramy współczesne w tym sensie, że będąc zabawnymi, jednocześnie odnoszą się do rzeczywistości, w jakiej żyjemy i mogą się pokusić o komentarz obecnej sytuacji. Tak więc większość komedii romantycznych z fantasy elementami rodem z bajki o Kopciuszku odpada. „Answer 1997” mogłabym określić jako romans albo serię szkolną z mocnymi podstawami w rzeczywistości, ale wolałabym mówić, że jest to drama po prostu o życiu…
Główni bohaterowie Sung Shi Won (Eunji) i Yoon Yoon Jae (Seo In Guk) znają się od dzieciństwa, ale w pierwszej klasie liceum Yoon Jae zaczął nagle coś do niej czuć. Chowając swoje uczucia przez długi czas, postanowił wreszcie podjąć jakieś kroki rok później, w 1997. Wtedy Shi Won miała w głowie tylko H.O.T i kompletnie nie zwracała uwagi na swojego kumpla, który był wprost perfekcyjnym chłopakiem – wysoki, przystojny, numer jeden w całej szkole na testach, obiekt westchnień. Przez lata będą próbowali dopasować się jakoś uczuciowo, chociaż Yoon Jae napotka na swojej drodze niespodziewanego rywala do serca Shi Won – swojego starszego brata Tae Woonga (Song Jong Ho). I tak naprawdę to tyle, ile mogę napisać o głównej osi fabuły… Fangirlowanie, dorastanie i komplikacje w życiu uczuciowym.
Wspomnienia na zlocie
Fabuła „Answer 1997” przypomina konstrukcją serial „Jak poznałem waszą matkę” – tak naprawdę wszystko dzieje się jednego wieczoru podczas spotkania po latach absolwentów liceum, a cała reszta to retrospekcje rozwijające napomknięte podczas rozmów wątki. Rok 1997 jest dla bohaterów przełomowy, ale historia rozciąga się na wszystkie lata wprzód do 2012, co już jest dosyć oryginalne, ponieważ dramy operują zazwyczaj dwiema płaszczyznami czasowymi – teraźniejszością oraz ewentualnie jakąś przeszłością, kiedy bohaterowie byli dziećmi.
„Answer 1997” polega więc silnie na sentymencie za latami 90. Podobno twórcy dramy nie mogli się nadziwić jej popularności zagranicą, ponieważ osadzona jest ona mocno w specyficznej kulturze Korei. W roku 1997 wybuchł azjatycki kryzys finansowy, który pojawił się oczywiście w jednym z odcinków. Poza tym mamy walkę fanów H.O.T z fanami Sechs Kies, obrzezanie, saturi (czyli gwarę) z Busanu w kontraście do mowy seulskiej czy sprzeczki ludzi pochodzących z Gyeongsang-do z tymi z Jeolla-do. Jeśli siedzi się już w koreańskiej kulturze, nie będzie to niczym egzotycznym, może poza ostatnim motywem. Są to dwie sąsiadujące prowincje, których mieszkańcy są tak do siebie uprzedzeni jak mniej więcej ludzie ze Śląska i Zagłębia. I tu okazuje się nagle, że rodzice Shi Won pochodzą z tych prowincji, co tylko podsycało ich niekończące się sprzeczki… Niby nie robi to żadnej różnicy, jeśli nie wie się tego podczas oglądania, ale w przeciwnym razie z pewnością dodaje smaczku. Inny przykład, który jest zabawny tylko dla Koreańczyków to obsadzenie w rolach cameo mężów koleżanek z klasy Shi Won rzeczywistych chłopaków tych aktorek. Z tym szczegółem, że wymienili się dziewczynami, grając ich małżonków.
Z pewnością można poczuć sentyment do tak uniwersalnych rzeczy jak kasety VHS czy pagery, ale myślę, że „Answer 1997” może się spodobać nie-koreańskim widzom z powodu fanowskiej subkultury, w jaką wsiąknęła Shi Won i jej najlepsza przyjaciółka Yoo Jung (Shin So Yul). Nie oszukujmy się, większość fanów dram jest również fanami kpopu, co z pewnością podniesie poziom zadowolenia z oglądania „Answer 1997”. Bez tego kontekstu pozostaje nam ciepła, ale przede wszystkim szalenie realistyczna historia grupki przyjaciół z liceum, którzy przeżywali „wielkie” tragedie w wieku osiemnastu lat, a potem dorośli, zmieniając się wraz ze zmieniającymi się czasami.
Nie byłam zadowolona z angażu tak wielu nie-aktorów i dalej sądzę (pewnie w przeciwieństwie do wielu), że niewiele pokazali, ale postacie były tak cudownie napisane, że nie dało się ich nie lubić. Eunji z A Pink stała się właśnie kolejną „it girl” po Suzy z miss A. Kto by się spodziewał, że postać w tym skromnym sitcomie z kablówki stanie się tak odważną rolą jak na członkinię girlsbandu (tak samo jest z Hoyą z Infinite, którego Jun Hee był homoseksualistą zakochanym w swoim najlepszym przyjacielu Yoon Jae)? Nie sądzę, że Eunji to jakieś objawienie aktorskie, ponieważ przypuszczam, że Shi Won to była w 99% ona sama, ale strasznie fajnie oglądało się wreszcie główną bohaterkę z charakterem, która nie jest skrzywdzonym dziewczęciem. Chyba wszystkie główne role z „Answer 1997” przylgną to aktorów na długi czas…
„Answer 1997” to krótka, słodko-gorzka drama, która potrafi rozbawić i doprowadzić do łez. Zdecydowanie ją polecam osobom, które mają jakiekolwiek pojęcie o kpopie lub tym, którzy chcą wreszcie odpocząć od standardowej formuły koreańskich komedii romantycznych.
Zdobyte nagrody
tvN10 Awards:
- Drama Contents Bonsang
- Special Acting Award dla Sung Dong Ila
- Made in tvN Award dla Seo In Guka
- Best Kiss Award dla Seo In Guka i Eunji
2012 Korea Drama Awards:
- najlepszy nowy aktor – Seo In Guk
- najlepsza para – Seo In Guk & Eunji
2012 Style Icon Awards:
- Top 10 Style Icons – Seo In Guk & Eunji
2012 Mnet Asia Music Awards:
- najlepszy OST – Seo In Guk & Eunji – All For You
2012 K-Drama Star Award:
- najlepsza para – Seo In Guk & Eunji
- Rising Star Award dla Eunji
- Rising Star Award dla Seo In Guka
- najlepszy OST – Seo In Guk & Eunji – All For You
2012 Melon Music Awards:
- najlepszy OST – Seon In Guk & Eunji – All For You
49th Baeksang Arts Awards:
- najlepsza nowa aktorka – Eunji
2013 Cable TV Broadcasting Awards:
- Daesang dla najlepszej dramy
Ocena:
Fabuła – 9/10
Kwestie techniczne – 9/10
Aktorstwo – 7/10
Wartość rozrywki – 9/10
Średnia – 8,5/10
Mój malutki rekordzik – obejrzałem w 30 godzin. Od 18 do 24. Bez przewijania.
PolubieniePolubienie