The 3rd Hospital

Znane też jako: The Third Hospital, The 3rd Ward, The Third Ward, Ward Number 3, Tower, Je3byungwon, 제3병원

Na podstawie: pomysł oryginalny

Gatunek: medyczny

Ilość odcinków: 20 x 45 min.

Premiera: 2012

Obsada: Kim Seung Woo, Oh Ji Ho, Kim Min Jung, Sooyoung (SNSD), Choi Yoon So, Lim Hyung Jun, Park Geun Hyung

.

Rywalizacja

Seohan National Medical Center jest placówką, w której dopiero co utworzono oddział medycyny orientalnej mający koegzystować obok tradycyjnego oddziału medycyny współczesnej. Jest to eksperyment mający na celu sprawdzić czy da się połączyć wiedzę Orientu i Zachodu, aby efektywniej leczyć pacjentów, ale sami lekarze nie są tym pomysłem zachwyceni, będąc w konflikcie o podłożu ideologicznym. Lekarze orientalni widziani są jako oszuści z igłami do akupunktury wierzący w jakieś ziółka, z kolei z ich punktu widzenia stażyści z neurologii to ignoranci obrażający wiedzę przodków.

Konflikt zostaje jeszcze bardziej zaostrzony, kiedy w szpitalu zaczyna pracować doktor Kim Seung Hyun, objawienie medycyny orientalnej nazywany „współczesnym Hwatą”. Jest przyrodnim bratem Kim Doo Hyuna, gburowatego kierownika neurologii, który nie znosi niekompetencji. Nikt o tym fakcie nie wie. Starszy Doo Hyun darzy brata szczególną nienawiścią, ponieważ on sam jest adoptowany, a tak poza tym uważa Seung Hyuna za tchórza. Był on kiedyś zwykłym lekarzem, ale nie mogąc uratować swojej ukochanej Eui Jin od śmierci, uciekł od bolesnych wspomnień. Teraz skaczą sobie do gardeł za każdym razem, kiedy mijają się w szpitalnym korytarzu.

Swoje trzy grosze

„The 3rd Hospital” znane początkowo jako „Tower”, miało być dramą SBSu  z Cha Seung Wonem w głównej roli, a potem Uhm Tae Woongiem. Po wielu medialnych zawirowaniach myślałam, że projekt ten zostanie pogrzebany na kilka lat, ale nagle wyłonił się jako pierwsza w historii drama medyczna stacji kablowej tvN z Kim Seung Woo jako typowo dramowym neurochirurgiem Kim Doo Hyunem. Jest to produkcja Taewon Entertainment, które wyprodukowało wcześniej „Iris” i „Athenę”. Spodziewałam się więc po „The 3rd Hospital” poziomu blockbustera, chociaż za bardzo nie potrafiłam sobie wyobrazić, jak to się przełoży na gatunek medyczny… Po obejrzeniu tej dramy moja konkluzja jest zwyczajnie taka, że twórcy pojechali po medycznym trendzie, nie mając za bardzo pojęcia, co robią.

„The 3rd Hospital” uznałabym za najgorszą dramę czysto medyczną (tak więc „Dr. Jin” i „Faith” odpadają), jaką w życiu widziałam. Nie było ich wiele, dlatego obejrzenie tego tytułu nieco zgasiło mój zapał do tego gatunku. W tym momencie zastanowiłabym się nad porównaniem do „Syndrome”, ponieważ mimo mojej dość pochlebnej recenzji, teraz, kiedy minęło już trochę czasu, nie uważam, że była to dobra drama… Oba tytuły są karykaturalne, ale tworząc obowiązkowy konflikt w scenariuszu, tak za bardzo nie ma w czym wybierać, ponieważ rywalizacja lekarza-geniusza z lekarzem, który po prostu ciężko pracuje jest już oklepana. „Syndrome” przedstawiło prawdziwie czarny charakter w postaci dyrektora neurochirurgii Cha Tae Jina, który eksperymentował w tajemnicy nad swoimi pacjentami, próbując stworzyć mapę mózgu. W „The 3rd Hospital” mamy konflikt medycyny zachodniej z orientalną, który tak naprawdę nie istnieje, o czym informuje nas komunikat wyświetlany po czołówce serialu. Nie mam nawet pojęcia czy mogą istnieć takie „koedukacyjne” szpitale, ponieważ zawsze mi się wydawało, że medycynę orientalną uprawia się w prywatnych klinikach… Zostawię jednak tę kwestię w spokoju, w końcu recenzuję dramę – fikcyjny serial, a nie jakiś dokument. Niestety „The 3rd Hospital” ma o wiele więcej wad, na braku fabuły zaczynając.

Próba działania na każdym froncie

Długo się zastanawiałam czego brakowało recenzowanej dramie, że nie mogłam czerpać przyjemności z oglądania jej. Przecież nawet miejscami niedorzeczne „Syndrome” wciągnęło mnie, jak każda inna medyczna drama przedtem! W końcu wymyśliłam, że „The 3rd Hospital” pomimo szpitalnych dekoracji po prostu mało przypomina serial medyczny. Główną osią fabuły okazało się być tak naprawdę nie konflikt ideologiczny dwóch nauk, ale czworokąt miłosny czyli to, co znajdziemy w każdej innej dramie. Ja rozumiem, że wątek miłosny jest obowiązkowy, ale odniosłam takie wrażenie, że więcej czasu spędziłam na oglądaniu bohaterów nie leczących pacjentów, a miotających się tylko we własnych uczuciach.

Główną bohaterką, której nie wymieniłam w streszczeniu fabuły jest doktor Jin Hye In, rezydentka pod Kim Doo Hyunem. Jej relacja z Kim Seung Hyunem była na początku jak żywcem wyjęta z komedii romantycznej – nieporozumienia, wrzaski, dokazywanie sobie. Potem na scenę wkroczyła rywalka czyli zakochana w swoim oppa skrzypaczka Lee Eui Jin, której imię przypominało mu o zmarłej ukochanej. Wszystko więc było ustawione na romans, ale twórcy schizofrenicznie porzucali po czasie zaczęte wątki, przypominając sobie, że jednak robią serial medyczny. Ile ja się naczytałam o scenach pocałunków czy wyobrażeń o ślubie, które wycięto potem, żeby nie zaburzać „klimatu” dramy… To po co w ogóle to kręcić?

„The 3rd Hospital” utknęło gdzieś pomiędzy romansem, a dramą medyczną, nie będąc ani jednym, ani drugim. Jin Hye In zakochała się w Kim Seung Hyunie, który umartwiał się uczuciowo niczym asceta ze względu na pamięć o jednej Eui Jin, kiedy ta druga, skrzypaczka, zachowywała się jak nastolatka, skacząc mu w ramiona, obwieszając jego gabinet swoimi zdjęciami i smucąc Hye In, że jej ukochany ma już dziewczynę. Na to wszystko z boku patrzył Kim Doo Hyun, który nagle ni stąd ni zowąd okazał się być zakochany w Hye In. Kim Seung Woo i Kim Min Jung mieli razem tyle chemii, co pralka i pudełko czekoladek.

Zawód czy zabawa?

Tak więc oto prawdziwa postać „The 3rd Hospital” – dramacik uczuciowy czwórki osób, który w momencie rozkwitu został ścięty, bo twórcy jednak oprzytomnieli, że kręcą medyczną dramę i dali Eui Jin guza mózgu, którego wspólnymi siłami leczyła pozostała trójka bohaterów. No i pojawił się motyw z próbą stworzenia leku na raka. Kolejna bajka, ale przynajmniej coś w temacie, bo tak naprawdę nie przypominam sobie prawie żadnego epizodycznego pacjenta w tej dramie.

Szkoda mi zmarnowanych Kim Seung Woo i Kim Min Jung. Szczególnie jej postać była irytująco płaska i w ogóle nieprofesjonalna jak na lekarkę. Oh Ji Ho nie jest dobrym aktorem, więc w komediowych momentach wyglądał po prostu jak duży dzieciak, kiedy Kim Seung Woo wcale nie był lepszy, mając wciąż tą samą kamienną twarz. „The 3rd Hospital” było mocno promowane jako debiut aktorski Sooyoung z SNSD, ale poza jedną sceną desperackiego, strachliwego płaczu nie ma o czym pisać. To trochę głupie zrzucać na jej barki najbardziej dramatyczny wątek fabuły… Wyglądałaby według mnie lepiej w jakiejś pomniejszej roli pielęgniarki niż ładnej dziewczyny, która lata za Oh Ji Ho. Nie można więc wziąć na poważnie „The 3rd Hospital”, kiedy do poważnego gatunku próbuje wcisnąć rolę dopasowaną do dziewczyny z girlsbandu. Osobiście uważam, że dramy medyczne są jak sageuki i idole powinni się trzymać od nich z daleka, jeśli nie otrzymują interesującego wyzwania.

Odradzam oglądanie „The 3rd Hospital”. Drama ta szybko mija, ale nic po sobie nie zostawia, będąc pustym wypełniaczem czasu. Brakowało mi jakiejś większej grupy lekarzy, którzy tchnęliby życie w ten szpital, ale drama ta nie ma porządnej fabuły tak samo jak jej tytuł do niczego konkretnego się nie odnosi. Gdy widzę nazwę „The 3rd Hospital”, wyobrażałabym sobie tętniące życiem miejsce, przez które pacjenci przechodzą jak burza, pełne różnych charakterów, konfliktów między lekarzami, ale również zawiązujących się przyjaźni. Tutaj Kim Seung Woo, Oh Ji Ho, Kim Min Jung i Sooyoung mogliby być jedynymi aktorami w całym serialu, na to samo by wyszło.

Ocena:

Fabuła – 3/10

Kwestie techniczne – 7/10

Aktorstwo – 5/10

Wartość rozrywki – 4/10

Średnia – 4,75/10