Znane też jako: Whatcha Wearin’?, Naui P.S. Pateuneo, 나의 P.S. 파트너
Na podstawie: pomysł oryginalny
Gatunek: komedia romantyczna
Reżyseria: Byun Sung Hyun
Premiera: 2012
Obsada: Kim Ah Joong, Ji Sung, Shin So Yul, Kang Kyung Jun, Kim Sung Oh, Moon Ji Yoon
.
Właśnie zauważyłam, jak czyiś gust może być dyktowany kaprysami… Osobiście czuję ogromną sympatię do Kim Ah Joong pomimo tego, że prezentuje to, czego zazwyczaj nie cierpię – aktorką jest przeciętną, więc próbuje to nadrobić urodą, którą jeszcze niepotrzebnie ciągle poprawia. Nie wydaje mi się jednak tylko ładnym opakowaniem na ekranie, bo odbieram z jej strony taką odrobinę szczerości w tym, co robi.
Z powodu Kim Ah Joong właśnie (co samo w sobie jest zaskakujące, zważywszy na to, jak bardzo uwielbiam Ji Sunga…) oglądanie „My PS Partner” było dla mnie przyjemnością. To taka trochę zuchwała komedia romantyczna, która w zwiastunach pozowała na coś erotycznego, a wyszła na coś bardziej stonowanego, ale jednocześnie bardzo „współczesnego”.
Fabułę można opisać w paru słowach – aspirująca projektantka bielizny Yoon Jung, która jest sfrustrowana brakiem oświadczyn od wieloletniego chłopaka, który jeszcze najwyraźniej ją zdradza, przypadkowo wystukuje numer Hyun Seunga, muzyka ledwo radzącego sobie po rozstaniu z dziewczyną. Jeden erotyczny telefon zmienia się w oskarżenia, potem pocieszanie i zwierzenia. Po jakimś czasie Yoon Jung i Hyun Seung postanawiają się spotkać…
Pod tą całą „współczesnością” rozumiem nieubieranie tego filmu w bajkowe ciuszki. Bohaterowie są jak najbardziej normalni – atrakcyjni, bez żadnych dziwactw, będący koło trzydziestki. Hyun Seung chciałby żyć z komponowania, ale nie jest w tym jakoś specjalnie dobry, więc utknął w pracy, której nie cierpi. Yoon Jung natomiast zwiedziona obietnicami narzeczonego rzuciła pracę, myśląc że zostanie po ślubie kurą domową, ale ciągle czeka na oświadczyny. Normalnie nie pokazują swoich frustracji, chyba że bliskim znajomym, dlatego tak łatwo klikają ze sobą, kiedy mogą się wygadać przez telefon, ukrywając się pod maską pół-anonimowości. Tak więc związek ich zaczyna się od rozmów, co jest już świetną podstawą, a uzupełnia to iskrząca chemia między Kim Ah Joong, a Ji Sungiem. Poza tym wreszcie główna bohaterka nie była ofiarą, cnotką lub teoretycznie „brzydką”.
Jak na erotyczną komedię romantyczną „My PS Partner” wydało mi się bardzo uczuciowe. Co prawda Yoon Jung i Hyun Seung lądują w łóżku już przy pierwszym spotkaniu, ale szybko wracają do bezpiecznego stanu rozmawiania przez telefon, nawet jeśli znajdują się w tym samym pomieszczeniu. „My PS Partner” nie rzuca widzowi erotycznymi elementami prosto w twarz, próbując się odciąć od innych koreańskich komedii romantycznych, które wydają się przy tym filmie pruderyjne. Mamy „brudne” dialogi i negliż Shin So Yul, ale pokazana relacja głównych bohaterów jest wystarczająco romantyczna, a nie tylko sprowadzona do pożądania. Ilustracją do tego może być Ji Sunga ze ścieżki dźwiękowej, Show Me Your Panty, która tekst ma wulgarny, ale mimo wszystko jest to przewrotny love song.
Innymi słowy dobrze się bawiłam, oglądając „My PS Partner”. Nie jest to film tak komediowy jak „Petty Romance”, ale bardzo spodobało mi się połączenie Kim Ah Joong i Ji Sunga. Przeglądając wszystkie koreańskie komedie romantyczne z ostatnich trzech lat, doszłam do wniosku, że może to być moja druga ulubiona para obok Uhm Tae Woonga i Jung Ryeo Won z „Never Ending Story”.
Zdobyte nagrody
2013 Korea Culture and Entertainment Awards:
- najlepsza nowa aktorka – Shin So Yul
How Gee 