Znane też jako: Into The White Night, White Night Trip, White Night: Walking Through White Darkness, Baekyahaeng, Baekyahaeng: Hayan Eodum Sokeul Geotda, 백야행, 백야행 : 하얀 어둠 속을 걷다
Na podstawie: japońskiej powieści „Byakuyakou” autorstwa Higashino Keigo
Gatunek: thriller
Reżyseria: Park Shin Woo
Premiera: 2009
Obsada: Son Ye Jin, Han Seok Kyu, Go Soo, Park Sung Woong, Lee Min Jung, Cha Hwa Yeon
.
Higashino Keigo jest jednym z najpopularniejszych japońskich pisarzy, którego kryminały wielokrotnie były przenoszone na duży i mały ekran w Kraju Kwitnącej Wiśni. Jego najpopularniejsza i przypuszczalnie najlepsza powieść, „The Devotion of Suspect X” z serii o detektywie Galileo, została w zeszłym roku przerobiona przez Koreańczyków na film „Suspect X” z Ryu Seung Bumem, lecz jest to druga koreańska adaptacja prozy Higashino Keigo. Pierwszą było właśnie „White Night”.
Sama się za bardzo nie znam, dlatego wysnuwając wnioski z tego, co czytam, doszłam do wniosku, że materiał stworzony przez Higashino Keigo musi być bardzo japoński pod tym względem, że należy do szeroko pojętego gatunku mystery, z którego tłumaczeniem nazwy zawsze mam problem. Tak to tak jak utożsamiam literaturę sensacyjną z amerykańskimi pisarzami, a szokujące kryminały ze Skandynawami – Japończycy tworzą strasznie dużo mystery w formie książek, filmów i dram, które różnią się natężeniem suspensu, ale głównie chodzi w nich o klimat, może o odrobinę ckliwości, ale na pewno nie epatują przesadną przemocą. Z reguły na dobrym początku się kończy, ponieważ rzadko takie rzeczy kończą się mocną nutą. Dlatego tym bardziej uważam, że połączenie japońskiego materiału wyjściowego i koreańskiej produkcji jest idealne – bo przeważnie w tych elementach oba te kraje są zazwyczaj lepsze od rywala.
„White Night” wbrew moim oczekiwaniom okazało się być mocnym filmem. Zaczynamy od dwóch morderstw – jednego w czasie teraźniejszym i powiązanego z nim zabójstwa sprzed czternastu lat, które zniszczyło karierę detektywa Han Dong Soo i doprowadziło do śmiertelnego wypadku jego syna. Teraz wraca do śledztwa zanim upłynie data przedawnienia. Detektyw Han wpada na trop dwójki dzieci, które były kiedyś powiązane z tą sprawą – Yo Hana, syna zamordowanego człowieka i Ji Ah, której matka będąca jego kochanką zginęła krótko po tym. Teraz jako dorosłe osoby Ji Ah zmieniła tożsamość na Yoo Mi Ho, kiedy Yo Han stał się nieuchwytnym mordercą, eliminującym wszystkich, którzy mogą zaszkodzić Mi Ho.
To było zaskakujące, ale od samego początku wiadomo, kto jest w tym filmie „tym złym”, nie zna się tylko prawdziwego motywu oraz szczegółów. To będzie bardzo odległe porównanie, ale powiedziałabym, że „White Night” jest jak hongkoński film „Confession of Pain” – znając sprawców od samego początku, jedyna siła mogąca utrzymać widza przez tyle dodatkowych minut jest fascynujący występ aktorski. A „White Night” to ciche tour de force Son Ye Jin… Mamy wszędzie tą metaforyczną białą ciemność, biel i czerń, światło i cień – w ujęciach, na plakatach, w głównych postaciach. Go Soo grający Yo Hana tak naprawdę nie ma nic do roboty poza byciem częścią dobrego filmu, ponieważ nawet linijki ma skąpe, pozostając jedynie w cieniu Son Ye Jin zakochany i może trochę zmanipulowany. Yoo Mi Ho natomiast będąc czarnym charakterem o ambicjach, które można w jakiś sposób usprawiedliwić, jest właśnie uosobieniem białej ciemności. Ma twarz anioła i zawsze emanuje blaskiem, ale jest po prostu okrutna, o wiele gorsza od zabijającego innych ludzi Yo Hana, który rozdarty jest między strachem, a oddaniem.
„White Night” to dwie i pół godziny kumulujących się negatywnych emocji. Z pewnością polecam ten film, które nie mają żadnego zdania o Son Ye Jin lub widziały ją tylko w potwornej dramie „Personal Taste” lub jej starych melodramatach. To aktorka-kameleon, która potrafi według mnie zagrać wszystko bez względu na to, czy pasuje wizualnie do roli, czy nie.
Zdobyte nagrody
2010 Critics Choice Awards:
- najlepsza nowa aktorka – Lee Min Jung
2010 Asia-Pacific Producer’s Network (APN) Awards:
- najlepsza aktorka – Son Ye Jin
2010 Seoul Arts & Culture Awards:
- najlepsza aktorka – Son Ye Jin
2010 Blue Dragon Film Awards:
- nagroda popularności dla Son Ye Jin
How Gee 