Psychometry

Znane też jako: The Gifted Hands, Miracle, Saikometeuri, 사이코메트리

Na podstawie: pomysł oryginalny

Gatunek: kryminalny, fantasy

Reżyseria: Kwon Ho Young

Premiera: 2013

Obsada: Kim Kang Woo, Kim Bum, Park Sung Woong, Park Hyuk Kwon, Esom

.

Zastanawiam się czasem, dlaczego w ogóle powstają takie filmy jak „Psychometry”. Nic w tym oryginalnego ani ekscytującego i chyba jedyną funkcją tego filmu jest bycie wypełniaczem filmografii Kim Kang Woo i Kim Buma, którzy przynajmniej dostali główną rolę w kryminale, czyli czymś potencjalnie „ciekawszym”.

Yang Choon Dong jest policjantem. Na komisariacie przełożeni zignorowali jego oraz sprawę zaginięcia dziecka, ponieważ brak telefonów z żądaniem okupu nie wskazywał na porwanie, jednak potem dziewczynka zostaje znaleziona martwa. Oczywiście to Choon Dong zostaje tymczasowo zawieszony. Wkrótce potem odkrywa, że graffiti, którego autora prawie wcześniej złapał na gorącym uczynku, pokazuje dokładnie miejsce, gdzie zostało znalezione ciało, mimo że zostało wykonane na długo przed morderstwem. Choon Dong odnajduje Kim Juna, który okazuje się mieć zdolności parapsychiczne, ponieważ za dotknięciem czegoś widzi całą przeszłość przedmiotu i wydarzenia z nim związane. Choon Dong postanawia skłonić go do pomocy, jednak Jun szybko staje się podejrzanym o to morderstwo.

Naprawdę, brakowało mi tylko do szczęścia Kim Buma w emo fryzurze, który był „cool” jeszcze bardziej niż zwykle z tą całą supermocą i związanym z nią cierpieniem! Zanim jednak ktoś mógłby się odezwać, po co oglądam film z aktorem, na którego wiadomo, że będę narzekać i psuć innym krew, moje wytłumaczenie brzmi Kim Kang Woo. Naprawdę lubię tego aktora i zdecydowałam się obejrzeć ten niewiele obiecujący tytuł tylko dla możliwości wpatrywania się w niego przez dwie godziny.

„Psychometry” jest takim typowym koreańskich filmem kryminalnym ze wszystkimi jego wadami. Najpoważniejszą jest chyba to, że już od zapowiedzi tego filmu myślałam, że to będzie thriller i generalnie nawet tak się „Psychometry” opisuje, ale jest to po prostu detective flick. A co jest nieodłączną cechą policji w koreańskich filmach? Niekompetencja, przez co znalazło się w „Psychometry” o wiele więcej komedii, niż by wypadało. Z jednej strony dzięki temu mogę bardziej docenić Kim Kang Woo, który naprawdę jest szczery w tym, co robi, jednak z „Psychometry” wychodzi taki poziom filmu telewizyjnego… Nie jest to nic specjalnego, gdyby nie moce Juna, to pewnie policjanci w ogóle by sobie nie poradzili i jeszcze kompletnie amatorsko potraktowano zrobienie z Juna podejrzanego. Można było trochę pobawić się widzem, utrzymać go w niepewności, zrobić z tego zwrot akcji, jednak wiadomo było, że jest niewinni, ponieważ niespodziewanie wprowadzono prawdziwego mordercę znikąd. Nie był to nawet wcześniej znany bohater, tylko przypadkowy człowiek.

„Psychometry” jest niesatysfakcjonującym filmem, ale podejrzewam, że faneczki Kim Buma będą zachwyceni swoim oppą (wybaczcie złośliwość) i tylko takim osobom polecam ten film.