Phantom

Znane też jako: Phantom the Submarine, The Submarine, Ghost, Yuryeong, 유령

Na podstawie: pomysł oryginalny

Gatunek: thriller, wojenny

Reżyseria: Min Byung Chun

Premiera: 1999

Obsada: Jung Woo Sung, Choi Min Soo, Yoon Joo Sang, Sol Kyung Goo, Jung Eun Pyo, Son Byung Ho

.

„Phantom” jest z rodzaju tych filmów, o których się nie mówi lub zwyczajnie nie pamięta, a można się o nich dowiedzieć, przeszukując dokładnie filmografie aktorów. Zresztą kto by znał jakieś koreańskie filmy z lat 90.? „Phantom” nie jest tytułem, który wyróżnia się jakoś specjalnie na resume obu odtwórców głównych ról – Jung Woo Sunga i Choi Min Soo – ale też nie są oni kojarzeni mocno tylko z jakimś jednym tytułem. Ja uważam, że „Phantom”… jest ciekawym filmem.

Generalnie jak zawsze daje się złapać na egzotykę konceptu, jeżeli jest to pierwszy tego typu koreański film, jaki widzę. Oglądanie „Phantom” wywołuje poczucie takiego oldskulu oraz czegoś znajomego, a jest to spowodowane tym, że akcja tego filmu dzieje się na uzbrojonej łodzi podwodnej. Może to wywołać wiele skojarzeń – zimna wojna, „Karmazynowy przypływ”, „Polowanie na Czerwony Październik”, ogólnie sztywna stylistyka wojennych filmów, które nie pozwalają na żadną kreatywność. Podejrzewam, że „Phantom” jest pierwszym i ostatnim tego typu koreańskim filmem.

Wszystko zaczyna się nieco niepokojąco, ponieważ główny bohater miał zostać stracony po zastrzeleniu przełożonego, ale budzi się w nieznanej bazie wojskowej, gdzie ludzie nie mają imion, a jedynie numerki. Jako 431 wypływa łodzią podwodną na trening, ale pośród podejrzanej załogi zaczynają się rodzić podejrzenia, że być może na łodzi Phantom znajdują się pociski nuklearne. Wtedy drugi dowodzący 202 zabija pierwszego i kieruje łódź w stronę Japonii na jakaś szaloną, samobójczą, „patriotyczną” misję.

Wydaje mi się, że Korea Południowa nie odegrała żadnej roli w zimnej wojnie, bo miała w tym czasie swoje własne, wewnętrzne problemy, dlatego „Phantom” pozbawione jest fabuły typowej dla filmów o łodziach podwodnych. Zwichrowany patriotyzm granego przez Choi Min Soo 202 odzwierciedla raczej ogólną niechęć Koreańczyków do Japończyków oraz wieczne pragnienie większego uznania na arenie międzynarodowej, jednak ten ekstremalny przykład z „Phantom” nawet nie zniesmacza, ponieważ w gruncie rzeczy reżyser zgrabnie zepchnął wszystkie te wojenne sprawy na dalszy plan, skupiając się przede wszystkim na obrazie i klimacie. Przez to można nazwać „Phantom” nawet thrillerem. Mamy ograniczoną przestrzeń, napięcie i wręcz narkotyczny klimat, ponieważ wszyscy tracą głowę do tego stopnia, że można by się było spodziewać w tym filmie nawet elementów nadprzyrodzonych.

Recenzowany film świetnie wygląda jak na 1999 rok w Korei, może się trochę dłuży, ale co najważniejsze – nie jest jakąś idiotyczną, idealistyczną papką. To dobry film, może nie taki świetny jak „Karmazynowy przypływ”, ale w przypadku łodzi podwodnych trudno o cokolwiek dobrego w tym gatunku.

Zdobyte nagrody

2000 Grand Bell Awards:

• najlepszy aktor – Choi Min Soo