Znane też jako: No Breath, Nobeureshing, 노브레싱
Na podstawie: pomysł oryginalny
Gatunek: sportowy
Reżyseria: Jo Yong Sun
Premiera: 2013
Obsada: Lee Jong Seok, Seo In Guk, Yuri (SNSD), Shin Min Chul, Kim Jae Young, Park Chul Min, Park Jung Chul
.
Gatunek sportowy to coś, co prawie nigdy nie spotyka się z sukcesem w Korei, ale wciąż powstają takie filmy. Nie mam pojęcia, z jakiego powodu. Czyżby liczono, że szczera, ekscytująca rywalizacja przyciągnie widzów?
„No Breathing” zdobyło niestety żenujący wynik w koreańskim box office, a przyznam, że nawet przewidywałam sukces tego filmu tylko i wyłącznie ze względu na obsadę. Lee Jong Seok i Seo In Guk zostali zaangażowani do głównych ról na początku 2013 roku jeszcze przed hitowymi dramami „I Hear Your Voice” i „The Master’s Sun”, więc sądziłam, że po nich fani pociągną do kin za swoimi ulubieńcami, szczególnie Lee Jong Seokiem. Na szczęście okazało się, że Koreańczycy mają więcej rozumu i po prostu zignorowali ten film, który jedyne, co może zaoferować swoim widzom, to gołe klaty za chudych jak na pływaków aktorów.
„No Breathing” jest najgorszym koreańskim filmem sportowym, jaki widziałam, głównie ze względu na swój brak fabuły. Lee Jong Seok gra młodocianą gwiazdę pływania Jung Woo Sanga, który zostaje zesłany z powrotem do szkoły sportowej przez pobicie. Seo In Guk jest głupiutkim Jo Won Ilem o wielkim apetycie, którego opiekun wkręca na treningi. Chłopcy lądują ze sobą w pokoju, ale wielka gwiazda Woo Sang chodzi obrażony, odpychając wszystkich. Wiadomo, że potem nastąpi bromance oraz rywalizacja na basenie znanego pływaka z nieznanym czarnym koniem czyli konfrontacja ciężkiej pracy z wrodzonym talentem. Gdzieś tam między nimi jest Jung Eun grana przez Yuri z SNSD, która jest koleżanką z dzieciństwa, ale przecież nic się nie wydarzy między nimi, bo jeszcze fani aktorów, a tym bardziej girlsbandu, obraziliby się…
Pewnie źle podchodzę do tego filmu. To przecież młodzieżowa, nieszkodliwa produkcja, której głównym celem jest zadowolenie faneczek ciałami swoich młodych łamaczy serc, jednak dumne słowa o byciu pierwszym w historii koreańskim filmu o pływaniu irytują mnie. Ten film był o wszystkim tylko nie o sporcie, chociaż jak teraz próbuję sobie przypomnieć jakieś konkretne rzeczy z fabuły, pamiętam tylko mnóstwo scen jedzenia, śpiewanie Yuri oraz „dramatyczny” wątek zrezygnowania z pływania jednego z anonimowych kolegów głównych bohaterów. „No Breathing” jest bardzo płytkie, ponieważ charakteryzacja bohaterów nie wychodzi poza dwa zdania, które można powiedzieć po rzuceniu na nich okiem, a poza tym fabule brakuje jakiegokolwiek napięcia czy porządnego poczucia rywalizacji. Jak na film sportowy, sport jest w nim bardzo drugorzędny, skoro bohaterowie nie stawiają swoich karier na szali i dopiero pod koniec startują w jakiś nienazwanych zawodach, aby wystrzelić na olimpiadzie w Londynie w epilogu. To przecież poziom literacki przeciętnego fanfika, w którym jest jakieś tło, ale przecież i tak wszystko kończy się na romansie, który, jak wspomniałam, nie ma żadnego rozwiązania w tym filmie. No ale przecież która dziewczyna potrafiłaby zdecydować między Lee Jong Seokiem, a Seo In Gukiem?
Nie polecam „No Breathing”, ponieważ nie posiada żadnej wartości per se, ale jestem przekonana, że nie zniechęcę do tego filmu fanki Jong Seoka. Ma ładne ciało. Szkoda, że w basenie pływa dubler…
Zdobyte nagrody
50th Baeksang Arts Awards:
- nagroda popularności dla Yuri
How Gee 