Znane też jako: The Way Home, Jibeuro Ganeun Gil, 집으로 가는 길
Na podstawie: prawdziwej historii
Gatunek: dramat
Reżyseria: Bang Eun Jin
Premiera: 2013
Obsada: Jeon Do Yeon, Go Soo, Kang Ji Woo, Bae Sung Woo, Ryu Tae Ho, Joanna Kulig, Corinne Masiero
.
Kiedy pomyśleć sobie, że na samym początku przebąkiwano o zaoferowaniu głównych ról w „Way Back Home” Jeon Ji Hyun i Ha Jung Woo, teraz po obejrzeniu tego filmu kompletnie nie potrafię sobie tego wyobrazić. Rola Jeon Do Yeon przywodzi na myśl jej dyskusyjnie najsłynniejsze „Secret Sunshine” i „You Are My Sunshine” pod względem intensywności emocji oraz granic, do jakich się posuwa. Nie potrafię sobie wyobrazić w takim wydaniu Jeon Ji Hyun, która miała interesujący zwrot w filmie „The Berlin File”, ale mimo to po dramie „You Who Came From The Stars” nie widzę jej inaczej jak gwiazdy Hallyu.
„Way Back Home” wydało mi się filmem idealnie skrojonym na Jeon Do Yeon i Go Soo, których domeną są właśnie dramaty, więc nie rozumiem, jak mogli być drugim wyborem? Poza tym naprawdę nie ma innych rzeczy, których mogłabym się czepiać. Niewiele jest w Korei kobiet-reżyserów, a Bang Eun Jin przykuła moje oko już zeszłorocznym „Suspect X”. „Way Back Home” mogłabym porównać do „Wish” z tego samego roku. To naprawdę wielki komplement, ponieważ reżyser Lee Jun Ik zrobił z tamtego tytułu typowy dramat, który jakoś tak paradoksalnie wzniósł się ponad to. Z „Way Back Home” jest podobnie, chociaż brakuje temu filmowi równie potężnego przesłania. Odwzorowuje za to dokładnie prawdziwe wydarzenia bez ubarwiania ich w celach rozrywki, a przy tym produkcja stoi na wysokim, światowym poziomie. Oczywiście jest to zależne od zagranicznych lokalizacji, ale w rękach Bang Eun Jin wszystko zostało zgrabnie połączone.
Opierając fabułę na prawdziwych wydarzeniach dotyczących Koreanki Jang Mi Jung, „Way Back Home” opowiada historię Song Jung Yeon, która nieświadomie popełniła zbrodnię i została zdecydowanie zbyt surowo za to ukarana. Jej mąż Lim Jong Bae wpada w długi, kiedy jego przyjaciel, którego był powiernikiem kredytu, popełnia samobójstwo. Nigdy im się nie powodziło, ale lądują na bruku z czteroletnią córką. Jung Yeon w desperacji sama dzwoni do znajomego męża, który proponował szemraną pracę. Myślała, że ma przeszmuglować w walizce drogocenne kamienie z Gujany do Francji, a jak ją złapią, zapłacić tylko karę. Niestety kiedy zatrzymują ją na lotnisku Orly, znajdują w walizce wiele kilogramów kokainy. Jung Yeon wraz z inną dziewczyną zostają aresztowane. Tamtą po pewnym czasie wypuszczają, ale ona zostaje zesłana do więzienia w oczekiwaniu na proces. Kiedy sprawa się przedłuża, zostaje przeniesiona do ciężkiego więzienia na Martynice. Nie zna francuskiego, więc kompletnie nie rozumie sytuacji, w jakiej się znajduje, a ambasada koreańska ją ignoruje z powodu wagi jej wykroczenia. Z kolei w Korei Jong Bae nieskutecznie walczy z tamtejszą policją i urzędami, próbując się czegokolwiek dowiedzieć o żonie.
Nie ma wątpliwości, że „Way Back Home” jest filmem, który ma wycisnąć z widza łzy, ponieważ sytuacja Jung Yeon i Jong Bae jest naprawdę beznadziejna. Głównemu bohaterowi udaje się w końcu złapać znajomego, który nagrał tę robotę, tylko dzięki własnej upartości i odwadze w podejściu nawet do gangsterów. Tamten nawet zeznaje w sądzie, że Jung Yeon nie miała żadnego pojęcia, co szmugluje, ale totalna ignorancja koreańskiej ambasady w dalszym przekazaniu dokumentów z rozprawy do sędziego na Martynice oraz poirytowanie „upierdliwą” parą powoduje, że areszt Jung Yeon wiecznie się przeciąga, aż spędza na wyspie prawie dwa lata bez rozprawy. Ratuje ją tylko przypadkowe zainteresowanie się jej sprawą przez internautów, a później telewizję, ponieważ ambasada najchętniej kazałaby jej tam umrzeć, aby pozbyć się niepotrzebnej hańby.
To chyba oczywiste, że w takim wypadku „Way Back Home” jest bardzo krytycznym filmem w kwestii organów władzy i ich niekompetencji… Nie przekracza jednak granicy, gdyż nie stawia na koniec żadnej oceny. Jung Yeon chce tylko wrócić do domu, więc kiedy zostaje wreszcie skazana na rok więzienia (który odrobiła z nadwyżką), nie chce się nawet sądzić o ten dodatkowy czas, który niesprawiedliwie spędziła w tropikalnym piekle.
„Way Back Home” jest tylko komercyjnym filmem, więc wszystko dobrze się kończy w kontraście do prawdziwej historii Jang Mi Jung, która po powrocie do Korei była napiętnowana. Jednak z pewnością jest to film warty uwagi nie tylko ze względu na jak zawsze fantastyczną Jeon Do Yeon. To koreański dramat, który nie popada w melodramat – w sumie rzadka rzecz…
Zdobyte nagrody
2014 KOFRA Film Awards:
- najlepsza aktorka – Jeon Do Yeon
2014 Max Movie Awards:
- najlepsza aktorka – Jeon Do Yeon
2014 Golden Cinematography Awards:
- najlepszy aktor – Go Soo
How Gee 