Znane też jako: Wszyscy jesteście otoczeni, You Are Surrounded, We Have You Surrounded, Neohuideureun Powidwaetda, 너희들은 포위됐다
Na podstawie: pomysł oryginalny
Gatunek: komedia sensacyjna
Ilość odcinków: 20 x 70 min.
Premiera: 2014
Obsada: Cha Seung Won, Lee Seung Ki, Go Ara, Ahn Jae Hyun, Park Jung Min, Sung Ji Roo, Oh Yoon Ah, Seo Yi Sook, Lim Won Hee, Moon Hee Kyung, Jung Dong Hwan, Lee Yi Kyung, Song Young Kyu
.
Wieloletni plan
Inspektor Seo Pan Seok (Cha Seung Won) dowodzi trzeciemu wydziałowi kryminalnemu posterunku w Gangnam i właśnie zostało mu przydzielonych czterech dwudziestoparoletnich świeżaków, dla których to pierwszy dzień w policji. Eun Dae Goo (Lee Seung Ki) jest wiecznie naburmuszony i wyraźnie mu wrogi, jedyna dziewczyna Eo Soo Sun (Go Ara) ma wióry zamiast mózgu, Ji Guk (Park Jung Min) jest ciapowaty, a Park Tae Il (Ahn Jae Hyun) nadaje się bardziej na wybieg niż do pracy fizycznej. Pan Seok grozi im wywaleniem przy każdej możliwej okazji, a ma się dlaczego złościć, bo P4 (jak nazwano pieszczotliwie ten kwartet) mają wielkie problemy z pracą zespołową i przestrzeganiem jakichkolwiek protokołów.
„You’re All Surrounded” nie byłoby jednak koreańską dramą, gdyby tylko przedstawiono głównych bohaterów i zbrodnię tygodnia, dlatego kroi nam się wielka tajemnica dotycząca najbardziej milczącego Dae Goo. Jego awersja do inspektora Seo jest spowodowana wieloletnim żalem oraz planowaną od wielu lat zemstą. Jest święcie przekonany, że jego matka zginęła właśnie przez niego, kiedy jedenaście lat temu w Masan wymusił od niej zeznania i wkrótce po tym została zabita przez tajemniczego napastnika, który później próbował pozbyć się także jego. Świadkiem tego wydarzenia była właśnie Soo Sun, która pochodzi z tego samego miasta, ale początkowo nie poznaje Ji Yonga w Dae Goo, ponieważ myślała, że zginął. Jak więc mogę streścić „You’re All Surrounded”? Klasyczny schemat – najpierw epizodycznie, a potem wprost do największej tajemnicy całego serialu, tyle że zrobiono to bardzo topornie, a zbrodnia nie była nawet na tyle interesująca, żeby rozciągać ją na dwadzieścia odcinków…
Zmiany klimatu
Nie wiem dlaczego dalej się męczę z Lee Seung Ki, ale przecież „You’re All Surrounded” miało tyle potencjału, że nie mogłam pominąć tej dramy! Trzeba było się przekonać, czy Go Ara naprawdę stała się lepsza po „Answer 1994”, Cha Seung Won wrócił do dram po trzech latach, główna obsada składała się z młodych, dwudziestoletnich aktorów i żadnych idoli (!), a poza tym komediowo-policyjny motyw pachniał oryginalnością po tych wszystkich zeszłorocznych komediach romantycznych SBSu. „You’re All Surrounded” spotkało się z relatywnie pozytywną opinią, ale dlaczego czuję się tak srogo rozczarowana tą dramą? Nie jest porażką na miarę „3 Days”, ale też nie zaoferowała tak naprawdę niczego oryginalnego… Miejscami pachniała niczym show dla dzieci, bo wszystko było tak wygładzone.
Mogę wymienić wiele wad „You’re All Surrounded”. Fabuła nie jest interesująca, przez co wiele odcinków naprawdę ciągnęłam na siłę. Spodziewane przejście w live-shoot poskutkowało wielkim obniżeniem jakości oraz nagłym brakiem humoru, jakby scenarzystce zabrakło weny pod presją. Cha Seung Won dawał z siebie wszystko, ale Lee Seung Ki i Go Ara sprawiali wrażenie, jak gdyby tylko udawali lub po prostu mieli błędne pojęcie o aktorstwie. Park Jung Min i Ahn Jae Hyun wykazywali świetny bromance, jednakże ich bohaterowie w pewnym momencie przestali dla mnie sprawiać wrażenie części teamu, tylko stali się zwyczajnymi sidekickami, którzy okazyjnie jeszcze byli źródłem humoru lub nagle dostawali jakiś problemów, żeby fabuła nie była zbyt „monotonna”.
Trzeba przyznać, że konstrukcja postaci w tej dramie była słaba. Wybitnie nie przypadli mi do gustu Dae Goo i Soo Sun, a przecież powinnam się cieszyć, że te główne postacie zagrali aktorzy w odpowiednim wieku (bo dramy z dwudziestoletnią obsadą nie są częste…). Przyznaję, że w przypadku głównego bohatera po części jest temu winna moja osobista niechęć do Lee Seung Ki, ale jakoś jego role nie potrafią zmienić mojego zdania o nim. W poprzednim „Gu Family Book” przesadzał aż do granic kiczu, kiedy tutaj nastąpiła zmiana o sto osiemdziesiąt stopni, ale nie na lepsze. Obiektywnie rzecz biorąc, powiedzcie, jak można polubić Eun Dae Goo? Można mu współczuć, ale jeśli pominąć popularność Lee Seung Ki, czy taki naburmuszony, egocentryczny bohater, z którym nikt nawet nie pogada i który wszystko wie lepiej, bo ma tam jakiś wyższy cel w postaci schwytania mordercy matki i zemsty (a reszta jest jego niegodna), może być zaletą dla „You’re All Surrounded”? Przecież miała to być komedia sensacyjna, a nie melodramat zemsty!
Eo Soo Sun jest klasyczną bezużyteczną bohaterką dramową, która blednie przy męskich towarzyszach. Udaje, że coś robi przez swoją wytrwałość w sprawdzaniu szczegółów, ale tak naprawdę jej największą rolą było wspieranie Dae Goo i bycie częścią wątku romantycznego, bez którego nie można się było obyć. W sumie gdyby go zabrakło, też bym narzekała, bo kiedy element kryminalny leży i kwiczy, to przynajmniej chce się zobaczyć satysfakcjonujące love story. Jednak te w „You’re All Surrounded” najwyraźniej zostało wykonane z obowiązku… Może mój brak zainteresowania głównymi bohaterami sprawił, że nie dostrzegłam subtelności tych postaci, bo szczerze miałam ich gdzieś, ale w każdym razie miałam wrażenie, że ktoś pstryknął palcami i Dae Goo zakochał się Soo Sun, która jeszcze kilka sekund była dla niego irytującym ptasim móżdżkiem. A tak w ogóle na marginesie, czy ktoś mi powie, jaki był cel mieszania się w sprawy i współpracy z głównymi bohaterami Kim Sa Kyung granej przez Oh Yoon Ah? Jako inspektor wydziału ds. zaginięć nie miała co robić przy morderstwach!
Gdybym miała przestać marudzić, powiedziałabym, że „You’re All Surrounded” jest „sympatyczne”. Drama mnie rozczarowała, bo narobiłam sobie wielkich oczekiwań w stosunku do faktu, iż reżyser ma na koncie „History of Salaryman” lub „Incarnation of Money”. Muszę stwierdzić, że ten tytuł nie odstaje od typowego dramowego kanonu. Czego mogłam się spodziewać po komercyjnej dramie ze środka tygodnia? Powinno być oczywiste, że będzie dyktowania przez romans i product placement Subwaya, a zbrodnie będą tak intrygujące jak w „Ojcu Mateuszu”. Może właśnie w tym tkwi realizm? Że praca policjanta nie jest tak ciekawa jak tych wszystkich genialnych detektywów z seriali…?
Zdobyte nagrody
2014 SBS Drama Awards:
- New Star Award dla Ahn Jae Hyuna
2015 Seoul Drama International Awards:
- Hallyu Drama OST – Taeyeon
Ocena:
Fabuła – 5/10
Kwestie techniczne – 6/10
Aktorstwo – 6/10
Wartość rozrywki – 5/10
Średnia – 5,5/10
How Gee 
A mi się drama podobała rzeczywiście cała ta sprawa trochę za długo była ciągnięta ale ogólne wrażenia są naprawdę pozytywne.
Polubiłam całe Team 3 i to chyba pierwszy raz kiedy widzę żeby Seung Ki grał takiego. Zawsze miał inne role i to pierwszy raz chyb kiedy widziałam że potrafi krzyczec odgrażac się itp.
Ja osobiście polecam bo nie czuję że to była strata czasu :):)
PolubieniePolubienie
Obserwuję Twojego bloga od jakiegoś czasu i w większości recenzji się z Tobą zgadzam. Widzę, że mamy bardzo podobne odczucia co do dram i filmów.
Już myślałam, że sama zostałam z niską opinią co do You’re All Surrounded, ale twoja recenzja podniosła mnie na duchu. Dramę oglądałam dla fabuły ( na pierwszy rzut wydawała się ciekawa), ale bardzo zawiodłam się grą aktorską (wszystkich). Dla mnie za bardzo przeciągali większość scen. Dałam dramie czas do 12 odcinków. Nie czekałam na dalsze bo nie było sensu. Dla mnie osobiście zmarnowany czas mój i antenowy.
Pozdrawiam i dziękuję za prowadzenie bardzo ciekawego bloga :)
PolubieniePolubienie
Gdy zobaczyłam na podglądzie pierwsze linijki twojego komentarza, pomyślałam sobie, że znowu ktoś się na początku tłumaczy i pisze wprowadzenie, aby potem dodać, że tym razem jednak się ze mną nie zgadza… A tu niespodzianka, pocieszyłaś mnie tak samo jak ja ciebie, bo trudno jest być w mniejszości mającej inne zdanie o dramie ;)
PolubieniePolubienie
Akurat Twoje zdegustowanie całkowicie rozumiem, bo rzeczywiście w tym roku powstało wiele dram, wobec których miano wielkie oczekiwania, a wyszło co najmniej średnio. Moim zdaniem właśnie jedną z takich dram jest Doctor Stranger, w której pojawiło się milion gatunków jednocześnie i żaden nie został w pełni dobrze zrealizowany :)
PolubieniePolubienie
Bardzo podobają mi się Twoje szczere recenzje, ale wydaje mi się, że trochę niesprawiedliwie oceniłaś tą dramę. To prawda, że zawsze oczekuje się cudów po dramach, które są strasznie reklamowane. Podobnie było w przypadku „Heirs”, które było wyczekiwane głównie ze względu na obsadę i samego Lee Min Ho, a okazało się totalną klęską. Jednak gdybym miała porównać ze sobą te dwie dramy, to jest ogromna różnica, a Ty oceniłaś je bardzo podobnie. Nie wiem czy takie odczucia masz ze względu na niechęć do Lee Seung Ki albo komedii romantycznych, ale wydaje mi się, że drama nie była aż tak zła, jak ją opisałaś. To prawda, że po takim gatunku oczekuje się dużo akcji, mnóstwa niezwykłych spraw, ale nie oszukujmy się, nie jest to produkcja typu „CSI Kryminalne Zagadki Miami”. Go Ara i jej rola wcale nie były takie małostkowe. To prawda, że nie odgrywała ona głównych skrzypiec w tej historii, ale głównymi bohaterami tutaj mieli być Lee Seung Ki i Cha Seung Won. Przyznaję Ci rację, że to właśnie Cha Seung Won najkorzystniej wypadł w swojej roli, ale Go Ara i Lee Seung Ki także nie grali jak tzw. drewno. Również co do głównego wątku w dramie, to wydaje mi się, że wcale nie został rozciągnięty na siłę na te 20 odcinków. Wszystko było odkrywane powoli oraz pojawiały się nowe tropy, które sprawiały, że drama nie była nudna i widz wiedział od pierwszego odcinka, jaki będzie koniec. Co do wątku romantycznego, to uczucie, które przedstawione nie wzięło się od tak po pstryknięciu palcami. Dokładnie było pokazane, jak Dae Goo przyzwyczajał się do towarzystwa Soo Sun i z czasem zaczynał czuć do niej coś więcej, prawdopodobnie ze względu na to, że była dla niego oparciem i zawsze mógł na nią liczyć. I oczywiście mogę Ci odpowiedzieć, jaki był cel mieszania się w sprawy i współpracy z głównymi bohaterami Kim Sa Kyung. Sprawy wiązały się ze sobą, ale to nie był jedyny powód. Za kolejny można uznać to, że inspektorzy z wydziału zabójstw mogą pomóc inspektorom z wydziału do ds.morderstw. Jeden taki przypadek był ukazany chociażby w ostatnich odcinkach, gdy to właśnie Kim Sa Kyung pokazywała Dae Goo i reszcie młodych detektywów, jak powinni odpowiednio przesłuchiwać osobę, żeby ta poprzez swoją fobię do czegoś i brak cierpliwości, przyznała się do winy. Moim zdaniem w „You’re All Surrounded” wszystkie kwestie zostały dokładnie wytłumaczone tak, żeby widz nie musiał się domyślać skąd to się niby wzięło. Oczywiście takie są moje odczucia po obejrzeniu, Ty masz własne i potrafię to zrozumieć :) Po prostu wydaje mi się, że czasami z góry oceniasz jakąś dramę, gdy widzisz aktora, którego nie lubisz. Jest to jedyna drama, w której widziałam Go Ara, więc nie potrafię ocenić czy jej gra aktorska się poprawiła, a może wręcz odwrotnie. Jednak widziałam każdą dramę z Lee Seung Ki i wydaje mi się, że w porównaniu np. do „Gu Family Book” widać postępy. Co prawda za dużo było kwestii melodramatycznych i częstego płaczu głównego bohatera, ale spójrzmy na to realistycznie, czy ktoś potrafiłby być twardzielem bez uczuć w momencie, gdy przypomina sobie śmierć matki, którą widział na własne oczy? Wydaje mi się, że scenariusz dramy wcale nie jest taki zły i każdy, kto chce wyrobić swoją opinię, powinien ją obejrzeć, a nie czytać w internecie pochwały lub krytykę na jej temat. Każdy ma swoje upodobania i dla jednych ta drama może być naprawdę dobra, a dla innych beznadziejna. Mam nadzieję, że tym komentarzem w żadnym sposób Cię nie uraziłam, bo nie to miałam na celu. Chciałabym jeszcze dodać, że podziwiam Cię za to, że potrafisz wyrazić swoje zdanie i tak wiele czasu poświęcasz na tą stronę. Mam nadzieję, że niedługo pojawią się kolejne recenzje i już od dłuższego czasu czekam na Twoją recenzję dramy „Doctor Stranger”. Wydaje mi się, że akurat przy niej możemy mieć podobne odczucia :)
PolubieniePolubienie
Nie musiałaś aż tak się tłumaczyć, bo jak wyrażasz swoje odmienne zdanie bez żadnego oskarżania, to nawet się uśmiechnęłam ^^
Dr. Stranger leży w kolejce razem z wieloma innymi dramami. Rok jest słaby, wszystko wydaje mi się być przeciętne, więc ciężko jest mi się zebrać do kolejnej takiej sobie recenzji, szczególnie kiedy inni wytykają mi ostatnio moje zdegustowanie…
PolubieniePolubienie