Znane też jako: The Day Min Woo Came, Min Woo Is Coming, Mr. Min Woo’s Coming Day, Minussi Oneun Nal, 민우씨 오는 날
Na podstawie: pomysł oryginalny
Gatunek: melodramat, krótkometrażowy
Reżyseria: Kang Je Gyu
Premiera: 2014
Obsada: Moon Chae Won, Son Sook, Go Soo
.
„Beautiful” to coroczna antologia filmów krótkometrażowych wydawanych na Hongkong International Film Festival. W 2012 roku zaproszono do współpracy koreańskiego reżysera Kim Tae Yonga nad „You Are More Than Beautiful” w Gong Hyo Jin i Park Hee Sunem i w zeszłym roku zwrócono się ponownie do Koreańczyka. Kang Je Gyu, znany z takich blockbusterów jak „Shiri” lub „Taegukgi”, zostaje poniekąd w swojej wojennej tematyce, albowiem „Awaiting” porusza temat rozdzielonych koreańskich rodzin.
Główna bohaterka Yeon Hee, grana przez Moon Chae Won, jak pożegnała któregoś dnia swojego męża Min Woo (Go Soo), kiedy wychodził do pracy, tak cały czas czeka na jego powrót. Mijają dni, ona codziennie przechodzi przez tę samą rutynę, ale każdy dźwięk stawia ją na nogi, bo może Min Woo wreszcie wrócił. „Awaiting” sprytnie maskuje czas, ponieważ widz nie wie dokładnie, ile czasu już minęło lub w jakich latach rozgrywa się akcja. Niepokojące znaki utwierdzają w końcu widza w przekonaniu, iż Yeon Hee cierpi na demencję, ponieważ po jakimś czasie można wreszcie dostrzec na ścianach różne kartki przypominające jej na przykład, od kogo ma odbierać telefony.
„Awaiting” liczy sobie tylko dwadzieścia kilka minut, dlatego nie powstrzymam się od ujawnienia największego zwrotu w fabule. Uważam zresztą, że to był bardzo fajny zabieg i w sumie największa zaleta „Awaiting”, które tak naprawdę nie ma ich wiele… bo co? Jest to subtelny melodramat, a ja nie jestem fanką. W każdym razie główna postać kobieca grana jest równocześnie przez dwie aktorki – młodszą Moon Chae Won i starszą Son Sook. Dopiero z czasem zostaje ujawnione, że przez cały czas oglądaliśmy jedynie „wspomnienie” głównej bohaterki, jej młodszy obraz, jaki został w jej pamięci, ponieważ Yeon Hee zatrzymała się mentalnie na wydarzeniach sprzed kilkudziesięciu lat i wciąż wydaje jej się, że Min Woo wróci do domu. Czasami wraca do teraźniejszości, ale jest ona dla niej zbyt smutna.
„Awaiting” kończy się odwołanym wyjazdem innych starszych ludzi, takich jak Yeon Hee, którzy myśleli, że spotkają wreszcie swoich członków rodziny, z którymi zostali rozdzieleni po podziale Korei na dwa państwa. Ich autokar zostaje dosłownie zawrócony w połowie drogi, dlatego jest to autentycznie przejmujące i smutne. Taki sam jest ten film. Rozwija się powoli, Go Soo tu prawie nie widać, ale w końcu robi wrażenie pod końcem, które wynagradza kilkanaście minut oglądania Moon Chae Won wykonującej codzienne czynności.