Znane też jako: Haepi Endeu, 해피 엔드
Na podstawie: pomysł oryginalny
Gatunek: dramat
Reżyseria: Jung Ji Woo
Premiera: 1999
Obsada: Jeon Do Yeon, Choi Min Shik, Joo Jin Mo, Joo Hyun
.
Właściwie nie wiem, jak zacząć… Obejrzałam „Happy End” w ciemno, kierowana po prostu nazwiskiem Jeon Do Yeon, bo już niewiele jej filmów zostało nieobejrzanych przeze mnie. Czego się spodziewałam? Szczerze nie pamiętam, chyba tego co zawsze? Znaczy się dramatu i kolejnej odważnej roli Jeon Do Yeon i akurat w tym moje przewidywania się sprawdziły – „Happy End” zaczyna się od razu od jej sceny seksu z Joo Jin Mo. Tak więc jakie będzie tytułowe szczęśliwe zakończenie, kiedy mamy do czynienia z filmem o sypiącym się małżeństwie?
Warto odnotować, że „Happy End” absolutnie nie podpada pod gatunek typowego dla Korei melodramatu. Mam na myśli ten jego rzewny rodzaj, który przez długi czas był bardzo popularny w dramach, choć paradoksalnie taki dramat o współmałżonkach, który kończy się zbrodnią, historycznie też jest typowy dla koreańskiego kina, szczególnie tego z lat 50. i 60. Dodać do tego hasło amour noir i to tyle z mądrości, które wyczytałam w internecie.
Osobiście odebrałam „Happy End” bardzo powierzchownie, dostrzegając jedynie ironię tytułu oraz odwrócenie ról głównych bohaterów. Jeon Do Yeon i Choi Min Shik grają małżeństwo z niewielkim stażem, zważywszy na to, że ich dziecko to jeszcze niemowlę, ale już się źle dzieje w ich związku. Główny bohater Min Ki jest chwilowo bezrobotny, więc zajmuje się domem i dzieckiem, a jego jedyną rozrywką są dramy i romantyczne powieści, więc stał się prawdziwą ahjummą. Taka uwaga na marginesie – po takich rolach jak w „Oldboyu”, „I Saw the Devil” czy „Roaring Currents” oglądanie Choi Min Shika jako zwyczajnego, nieszczęśliwego faceta jest wręcz fascynujące w jego przypadku…
W każdym razie Min Ki popada w coraz gorszy nastrój, natomiast jego żona Bora stała się żywicielem rodziny jako kierowniczka szkoły języka angielskiego, ale też nie pasuje jej taki stan rzeczy i wręcz ucieka od tej sytuacji, mając romans z młodym fotografem Il Bumem, którego zna od dawna. On byłby gotowy wejść w poważniejszy związek i nawet opiekować się jej dzieckiem, ale Bora wręcz złości się przy każdej okazji, kiedy tylko ich relacja mogłaby się stać „znormalizowana”.
Właściwie trudno byłoby mi pojąć, czego ona tak naprawdę pragnie. Tradycyjne role żony i męża zostały całkowicie odwrócone w „Happy End”, ale główna bohaterka jest nieszczęśliwa, że musi sama ponosić odpowiedzialność za dobrobyt rodziny. Jednocześnie nie zostawia definitywnie Min Ki dla Il Buma, dlatego bawi się przez jakiś czas w „dwa domy”, dopóki jej mąż nie odkrywa zdrady i nie zabija jej. To było dla mnie wręcz szokujące, ponieważ spodziewałam się po „Happy End” bardziej „konwencjonalnego” dramatu, ale z drugiej strony czy to nie intrygujące? Min Ki dokonuje perfekcyjnej zbrodni, ponieważ po zatarciu śladów nikt nie drąży sprawy bardziej. To jest to „szczęśliwe zakończenie”…?
Zdobyte nagrody
1999 Director’s Cut Awards:
- najlepszy aktor – Choi Min Shik
- najlepsza aktorka – Jeon Do Yeon
2000 Asia Pacific Film Festival:
- najlepszy aktor – Choi Min Shik
2000 Grand Bell Awards:
- najlepszy aktor drugoplanowy – Joo Jin Mo
2000 Chunsa Film Art Awards:
- najlepsza aktorka – Jeon Do Yeon
2000 Busan Film Critics Awards:
- najlepsza aktorka – Jeon Do Yeon
2000 Korean Association of Film Critics Awards:
- najlepsza aktorka – Jeon Do Yeon
2000 Blue Dragon Film Awards:
- nagroda popularności dla Jeon Do Yeon
How Gee 