Angry Mom

Znane też jako: Aenggeuri Mam, 앵그리맘

Na podstawie: pomysł oryginalny

Gatunek: dramat, szkolny

Ilość odcinków: 16 x 70 min.

Premiera: 2015

Obsada: Kim Hee Sun, Kim Yoo Jung, Ji Hyun Woo, Go Soo Hee, Kim Tae Hun, Oh Yoon Ah, Ji Soo, Kim Hee Won, Park Young Kyu, Baro (B1A4), Lizzy (After School), Lim Hyung Jun, Kim Ji Young, Yoon Ye Joo, Park Geun Hyung

.

Mylące pozory

Myślę, że wiele recenzji „Angry Mom” rozpoczyna się podobnymi słowami. Coś w stylu, że streszczenie fabuły wyglądało kompletnie nieinteresująco, ale potem nie można się było doczekać następnego odcinka…

Rzeczywiście, pomysł na tę dramę mógł zwiastować prostą szkolną komedię – coś w deseń japońskich produkcji. Moje skojarzenie brzmiało „35-sai no Koukousei”, chociaż nie była to komedia per se. Główna bohaterka „Angry Mom” Jo Kang Ja, była iljin czyli postrach szkoły, jest obecnie trzydziestoparolatką, która pracuje ciężko w restauracji, a w domu znosi dodatkowo zrzędliwą teściową, według której powinna być dozgonnie wdzięczna jej synowi, że ożenił się z nią pomimo tego, że urodziła w liceum dziecko.

Obecnie jej córka Oh Ah Ran sama jest licealistką. Kiedy Kang Ja dowiaduje się, że znęcają się nad nią, najpierw zgłasza sprawę, ale kierownictwo szkoły zamiata to pod dywan. W końcu dochodzi do tego, że pobita Ah Ran trafia do szpitala, więc Kang Ja postanawia poudawać uczennicę, aby dotrzeć do problemu przemocy w szkole od środka. Jej przyjaciółka ze szkoły Han Gong Joo, która prowadzi obecnie szemrane, nielegalne interesy, pomaga jej w sfingowaniu papierów i staniu się Jo Bang Wool, natomiast sama udaje jej matkę. W szkole Bang Wool absolutnie się nie patyczkuje i przechodzi do rzeczy – kto znęcał się nad Ah Ran?

Okazuje się jednak, że to dopiero czubek góry lodowej, gdyż jej córka była przyjaciółką dziewczyny, która niedawno zginęła. Przez sprawę Jin Yi Kyung, która miała romans z nauczycielem i zaszła w ciążę, Bang Wool odkrywa jak głęboko sięga korupcja w szkole, w której konstrukcja budynku jest sposobem na wypranie pieniędzy, a czarne charaktery zdają się nie mieć końca, sięgając aż politycznego szczebla. Zatem jak widzicie, „Angry Mom” nie jest szaloną komedią, w której udajemy, że prawie czterdziestoletnia Kim Hee Sun rzeczywiście wygląda na osiemnaście lat. Okazyjnego humoru nie zabraknie, ale w życiu nie spodziewałabym się, że wyjdzie z tego tak mroczna drama o mocnym podłożu socjologicznym.

Przeciwieństwo typowej dramy

Nie sądzę, żeby nawet MBC wiedziało, co wyjdzie z „Angry Mom”. Scenariusz tej dramy był jednym z laureatów dorocznego konkursu scenopisarskiego tej stacji telewizyjnej, ale przecież nie oddaje się do oceny wszystkich szesnastu odcinków, ale zaledwie streszczenie i próbkę pierwszych kilku epizodów. Inaczej nie potrafię wytłumaczyć, jak taka dobra i jednocześnie mająca coś do powiedzenia drama znalazła się na antenie MBC. Akurat do tej telewizji mam najmniej optymistyczny stosunek…

W każdym razie „Angry Mom” przeszło moje najśmielsze oczekiwania, ponieważ cały czas opierało się torowi, jaki obierają przeciętne dramy i czego spodziewałabym się. Innymi słowy byłam zachwycona pierwszymi odcinkami, ale tylko czekałam na ten moment, kiedy jakość techniczna znacznie spadnie. Kiedy wszyscy dowiedzą się o tożsamości Jo Kang Ja i będzie melodramat… Kiedy cała fabuła spocznie na bezustannej walce z jednym komiksowym wrogiem… Kiedy odcinki zaczną się dłużyć… Kiedy naiwny nauczyciel Park No Ah grany przez Ji Hyun Woo zakocha się w głównej bohaterce… Wciąż czekałam na takie momenty, ale żaden z nich nie nadszedł. Nie pamiętam, kiedy ostatnio widziałam taką dramę, która wykonała założony plan od początku do końca!

Dotrzeć do środka problemu

„Angry Mom” jest czymś więcej niż kolejną dramą, która w swojej próbie przedstawienia współczesnych problemów w szkole, skupia się po raz kolejny tylko na bullyingu i presji dobrych ocen. Jo Kang Ja nie walczy z dzieciakami, ale z dorosłymi – ze skorumpowanym personelem, nauczycielami, którzy ignorują uczniów, rodzicami, dla których wyniki są ważniejsze niż własne dzieci, z hierarchicznym systemem władzy, aż w końcu z czarnymi charakterami tej dramy, który jest aż czterech (role Kim Hee Wona, Kim Tae Huna, Park Young Kyu i Park Geun Hyunga). Wszechobecny bullying, od którego zaczęła się jej cała misja, jest najmniejszym problemem. Kang Ja wraz ze swoim przybyciem od razu wywraca do góry nogami uczniowską hierarchię, nie czując żadnego strachu i będąc w stanie pobić się dosłownie z każdym. Kwestia leży właśnie w tym, że nie może zrobić tego samego z ludźmi zarządzającymi szkołą, dlatego jest jednocześnie nieustraszona i przerażona swoimi kolejnymi odkryciami.

Tak na marginesie Jo Kang Ja jest niesamowitą rolą Kim Hee Sun, która jest natchniona aktorsko jak nigdy. Słyszałam tylko opowieści o tym, jaką jest legendarnie słabą aktorką i doświadczyłam tego, oglądając „Faith”, ale w „Wonderful Days” pokazała ciekawą przemianę. Kontynuując tę dobrą falę, zdecydowanie zaimponowała mi w „Angry Mom”, dorównując Kim Yoo Jung, która zagrała jej córkę.

Nie wyobrażam sobie teraz nikogo innego w roli Jo Kang Ja. Kto miałby taką młodzieńczą energię pomimo oczywistego niewyglądania na osiemnastkę? Kto jednocześnie sprawiałby nam, widzom, satysfakcję z bycia szkolnym bossem i niepokój, kiedy pakowała się w kłopoty w klimacie prawie thrillera? Zresztą „Angry Mom” potrafiło przyprawić mnie o szybsze bicie serca, kiedy główna bohaterka próbowała tylko dociec prawdy o znęcaniu się nad jej córką, a odkrywała coraz bardziej przerażające fakty.

To, co różni tę dramę od innych na podobne tematy, to niepoprzestanie na obrazie dobrze znanego problemu szkolnej przemocy. Scenarzystka „Angry Mom” miała po prostu wielką odwagę postawić tezę, że wszystko zaczyna się od tego, jak rodzice traktują swoje dzieci. Co więcej, posunęła się o krok dalej i odważyła się poruszyć drażliwy temat odpowiedzialności instytucji za dzieci, nawiązując w imponujący sposób do tragedii promu Sewol, akurat w czasie jej rocznicy. „Angry Mom” od samego początku było mroczniejsze niż jakakolwiek inna szkolna drama, którą widziałam (przykład: Jo Kang Ja została skazana w młodości za zabójstwo szkolnego kolegi), ale czternasty odcinek był dla mnie wręcz szokująco dramatyczny.

Pozytywne promyki

Uważam, że tytuł tej dramy nie nawiązuje jedynie do zdesperowanej ahjummy, która przebiera się za uczennicę czyli głównego chwytu fabuły. Kojarzy mi się z ogólną bezsilnością… Jednakże szalony koncept „Angry Mom” zobowiązuje nieco do paru zabawnych scen, żeby nie było, że podkreślam tylko, jak bardzo jest dramatyczna ta drama.

Spodobało mi się to, że komiczne postacie nie były takimi całkowitymi comic relief per se, ale brały też udział w poważniejszych scenach. W każdym razie cała ta maskarada Jo Kang Ja wraz z Han Gong Joo była przezabawna, kiedy wymyślane na poczekaniu kłamstwa nawarstwiały się, tworząc niestworzone historie. Park No Ah był w centrum tego wszystkiego jako niewiarygodnie naiwny bohater, który jakimś cudem nigdy nie podejrzewał o nic główną bohaterkę. Nie w sposób nie wspomnieć także o przełomowej roli nieznanego Ji Soo, który zaczął jako postrach szkoły Go Bok Dong, a skończył w przeuroczym noona romance z Kim Hee Sun, który na szczęście pozostał w granicach zdrowego rozsądku. Jego osoba była największym fanserwisem w „Angry Mom”, ale wspomniałam już wcześniej, że drama zdaje się wykonała założony plan od początku do końca. Tak więc znalazło się miejsce na parę scen Bok Donga więcej, kiedy ta postać zdobyła popularność widzów, jednakże nie przysłoniło to głównego motywu szukania sprawiedliwości.

„Angry Mom” jest zaskakująco dobrze napisane, wspaniale wyreżyserowane, nakręcone i oświetlone. Osobiście jestem też fanką jazzowej ścieżki dźwiękowej (ewidentna inspiracja filmem „Whiplash”, który był niespodziewanie bardzo popularny w Korei), która nie wszystkim przypadła do gustu, z tego co widziałam. Niby jest to drama szkolna, ale nie powiedziałabym, że jest serialem dla dzieciaków. Może przez to trudno jest odnaleźć jej grupę docelową, ale mam nadzieję, że nikt nie zaprzeczy, że należy do tegorocznej czołówki najlepszych dram.

Zdobyte nagrody

2015 MBC Drama Awards:

• najlepszy aktor drugoplanowy – Kim Hee Won
• Top 10 MBC Drama Stars – Kim Hee Sun
• Top 10 MBC Drama Stars – Kim Yoo Jung

2015 APAN Star Awards:

• Top Excellence dla Kim Hee Sun

Ocena:

Fabuła – 9/10

Kwestie techniczne – 10/10

Aktorstwo – 7/10

Wartość rozrywki – 9/10

Średnia – 8,75/10