Wonderful Nightmare

Znane też jako: Miss Wife, Misseu Waipeu, 미쓰 와이프

Na podstawie: pomysł oryginalny

Gatunek: komedia romantyczna, fantasy

Reżyseria: Kang Hyo Jin

Premiera: 2015

Obsada: Uhm Jung Hwa, Song Seung Hun, Seo Shin Ae, Jung Ji Hun, Kim Sang Ho, Ra Mi Ran, Go Soo Hee

.

Przekonałam się po dramie „My Princess”, że Song Seung Hun jest kiepskim aktorem, ale w takim wypadku lepiej mu w komediach romantycznych niż gdyby miał torturować widzów w kolejnym melodramacie. Dlatego byłam podekscytowana jego rolą w filmie „Wonderful Nightmare” i, co ważniejsze, nie rozczarowałam się. Oczywiście nie zaimponował mi umiejętnościami aktorskimi, których nie ma, ale rozbawił jako „zwykły” mąż, co jest dla niego „niezwykłą” rolą. W przypadku Uhm Jung Hwy nie zobaczyłam niczego nowego, ale sam film „Wonderful Nightmare” jest po prostu standardowy.

Główna bohaterka Yeon Woo jest panią prawnik, która odnosi ogromne sukcesy. Mimo że jest singielką, prowadzi luksusowe życie, o jakim można pomarzyć, chociaż doszła do tego wszystkiego, będąc bezkompromisową i raczej nieprzesadnie prawą. Jest po prostu silną, współczesną kobietą, do której nie pasuje macierzyństwo, ale zostaje wrzucona na głęboką wodę, kiedy umiera w wypadku samochodowym, ale pracownicy czyśćca przyznają swój błąd i zostaje jej zaoferowane życie przez miesiąc jako inna kobieta, która również zmarła. Yeon Woo natychmiastowo się zgadza, ale budzi się później w ciele ahjummy, która ma beztroskiego męża Sung Hwana i dwójkę dzieci – buntującą się nastolatkę Ha Neul i paroletniego Haru. Absolutnie nie potrafi zaakceptować tej sytuacji i sama się buntuje, wprowadzając chaos w domu.

„Wonderful Nightmare” jest przewidywalnym filmem. Może jedyną niespodzianką było dla mnie to, że w porównaniu do innych komedii romantyczno-familijnych element melodramatu jest tu naprawdę mocny. Yeon Woo w nowej roli matki przeżywa wszystko to, co kobiety, które do tej pory spotykała w kancelarii prawniczej i broniła ich oprawców bez większych emocji. Przynosi to element satysfakcji, kiedy Uhm Jung Hwa w charakteryzacji ahjummy nie daje sobie w kaszę dmuchać, szczególnie że jej wiedza prawnika nigdzie się nie zgubiła.

Muszę jednak powiedzieć, że jak bardzo brakuje w Korei filmów, w których to kobiety odgrywają kluczowe role, tak „Wonderful Nightmare” nie poprawia sytuacji. Nie musiał to być od razu film z rodzaju „Seksu w wielkim mieście”, ale z drugiej strony, kiedy skupia się tak mocno na wartościach rodzinnych, można odnieść wrażenie, że tak naprawdę spełnienie zawodowe jest bezużyteczne, bo najważniejsze jest bycie matką i żoną, choćby rodzina miała żyć nie niezadowalającym poziomie. Myślałam, że główna bohaterka po swoim miesięcznym „stażu” wróci do starego życia wzbogacona  nową wiedzę i nowe wartości, ale jak dla mnie posunięto się ciut za daleko z tej tęsknotą za fałszywą rodziną. Normalnie nie posiadam feministycznych poglądów, ale tym razem „Wonderful Nightmare” po prostu mnie rozczarowało pod tym względem.

Na koniec chciałabym ostrzec tylko przed jednym – nie należy się nastawiać na rozbudowany wątek romantyczny, bo recenzowany film to przede wszystkim film familijny. Co prawda nie w tym sensie, że dla całej rodziny, ale główna bohaterka stawia dzieci przed Song Seung Hunem, co poniekąd jest zmarnowaniem tak seksownej pary aktorów, ale z drugiej strony, jak napisałam na początku, byłam ubawiona tym aktorem w niecodziennej dla niego (jako bożyszcza) roli.