Detective K: Secret of the Lost Island

Znane też jako: Detective K 2, Detective K: The Laborer’s Daughter, Detective K: Farmhand’s Daughter, Joseonmyeongtamjeong: Sarajin Nobui Ttal, 조선명탐정 : 사라진 놉의 딸

Na podstawie: koreańskiego filmu „Detective K” (2011) w reżyserii Kim Seok Yoona

Gatunek: komedia kryminalna, historyczny

Reżyseria: Kim Seok Yoon

Premiera: 2015

Obsada: Kim Myung Min, Oh Dal Soo, Lee Yeon Hee, Jo Kwan Woo, Choi Moo Sung

.

Po czterech latach wracamy z kolejnym filmem z tytułowym detektywem Kimem, pierwszym taki w Joseon i jego wiernym sługą Gae Jang Soo. Tacy bohaterowie zdecydowanie mają potencjał na stworzenie całej franczyzy podobnie jak wiele innych ze słynnymi detektywami. Kim Myung Min, Oh Dal Soo i reżyser Kim Seok Yoon znowu połączyli siły i nawet zawarto podobną rolę femme fatale, co Han Ji Min w 2011 roku – tym razem równie na pierwszy rzut oka niepasująca Lee Yeon Hee. Nic zatem nie pachniało rozczarowaniem. A jednak…

Może to ta klątwa sequeli, a może już pierwsze „Detective K” nie było wcale tak dobre, jak pamiętam, ale nie obejrzałam jeszcze raz tamtego filmu, aby nie niszczyć sobie miłych wspomnień. W każdym razie ta część, „Detective K: Secret of the Lost Island”, powtarza elementy swojego poprzednika, które złożyły się na jego sukces, ale jakoś tak skleca to nieudolnie ze sobą, przez co ani razu nie byłam rozbawiona tą komedią. Była przewidywalna, ale częściej nudnawa.

Detektyw Kim i Jang Soo zostają wygnani na wyspę, na którą przypływa mała dziewczynka, która oferuje im swoją pracę jako służąca, jeśli tylko detektyw pomoże odnaleźć jej młodszą siostrę. Początkowo odrzuca jej prośbę, ale później przekonuje się do niej, kiedy odkrywa w niej talent matematyczny. W każdym razie film marnuje początkowo około 40 minut na ten nudny wątek, aby wreszcie przejść do sedna sprawy, jakim jest śledztwo w sprawie fałszerstwa srebra, co prowadzi do odkrycia handlu dziećmi. Przy okazji bohaterowie spotykają wielokrotnie tajemniczą gejszę Hisako. Z początku nie wiadomo, jaki jest jej motyw, ale interesuje ją ta sama sprawa, co naszych pół-amatorskich detektywów.

Humor „Detective K: Secret of the Lost Island” zdecydowanie jest suchy i opiera się na odpowiednich akcentach w awkward momentach. Detektyw Kim uważa się za największego myśliciela i produkuje mnóstwo wynalazków, kiedy to jego sługa ma głowę na karku, ale ta ich zależność szybko traci na świeżości po dwóch filmach. W takim momencie można by wymagać jakiejś akcji lub przygody, aby coś nas zajęło w trakcie oglądania filmu, ale koniec końców wyszło na to, że nie jest on dynamiczny. Wiele scen i żartów jest przydługich i prowadzą do niesatysfakcjonującej, suchej puenty. Po prostu brakuje czegoś oryginalnego w tym filmie.

Zdaję sobie sprawę, że mój chłodny odbiór „Detective K: Secret of the Lost Island” bierze się stąd, że pierwsza połowa filmu tak mnie strasznie wynudziła, że stałam się szybko poirytowana i rozczarowana, ale w sumie w takiej sytuacji nie ma szans, żeby bronić ten film i szukać jego zalet. Wielu mówi, że występ Oh Dal Soo przewyższa nawet Kim Myung Mina, ale kiedy ten ikoniczny aktor drugoplanowy wykonuje po prostu taką samą robotę, co zawsze i staje się przy tym największym atutem filmu, to chyba nie ma czym się chwalić…

Zdobyte nagrody

2015 Korea Movie Star Awards:

• najlepszy aktor – Kim Myung Min
• nagroda popularności dla Lee Yeon Hee