She Was Pretty

Znane też jako: Ona była piękna, She Was Beautiful, Puzzled Lovers, Geunyeoneun Yeppeottda, 그녀는 예뻤다

Na podstawie: pomysł oryginalny

Gatunek: komedia romantyczna

Ilość odcinków: 16 x 70 min.

Premiera: 2015

Obsada: Hwang Jung Eum, Park Seo Joon, Siwon (Super Junior), Go Jun Hee, Shin Dong Mi, Shin Hye Sun, Park Yoo Hwan, Kang Soo Jin, Ahn Se Ha, Hwang Seok Jung

.

Brzydkie kaczątko dochodzi do głosu

Pierwszy opis „She Was Pretty” brzmiał mało obiecująco i w sumie bardzo powierzchownie. Główna bohaterka jest byłą klasową gwiazdą, która w dzieciństwie była najładniejszą dziewczynką w sąsiedztwie, ale kiedy dorosła, zdecydowanie zbrzydła, nie mając czasu na zajęcie się sobą. Natomiast główny bohater to jej przeciwieństwo – niegdyś wyśmiewany przez rówieśników grubasek, który wyrósł na przystojnego redaktora czasopisma modowego. Oboje oczywiście są swoimi pierwszymi miłościami z dzieciństwa…

Jakie były szanse, że tak „zwyczajna” komedia romantyczna odniesie taki sukces?! Po prostu uznaję „She Was Pretty” za wyjątek, jedyną lżejszą dramę w trakcie swojej emisji, dzięki czemu właśnie zdobyła tak dużą, kilkunastuprocentową oglądalność w okresie dramowej bessy. Wcale nie oznacza to, że serial był wybitny, choć muszę przyznać jedno – rzeczywiście dawał miejscami do myślenia, nawet jeśli był to tak prozaiczny temat, jak ocenianie kogoś po wyglądzie. Spojrzeć na to w kontekście Korei i mamy zupełnie inny wymiar niż fabuła, która w innym wypadku mogłaby zostać telewizyjnym filmem Disneya dla młodzieży – tam akurat, jak wiadomo, wygląd jest ekstremalnie ważny. Do tego stopnia, że szukający pracy robią sobie nawet operacje plastyczne w celu jej znalezienia.

Wracając jednak do dramy. Główni bohaterowie to Kim Hye Jin (Hwang Jung Eum) i i Ji Sung Jun (Park Seo Joon), którzy mile siebie wspominają. Kiedy Sung Jun wraca po latach do Korei, od razu próbuje się z nią skontaktować, ale ich pierwsze spotkanie jest jednym wielkim niewypałem. Hye Jin jest w szoku, widząc jak bardzo się zmienił jej przyjaciel z dzieciństwa, a on nawet jej nie poznaje na ulicy. Hye Jin, czując się niewarta nowego Sung Juna, namawia swoją najlepszą przyjaciółkę i współlokatorkę Min Ha Ri (Go Jun Hee), do podania się za nią i spotkania się raz z Sung Junem. Nie ma pojęcia, że zmieniająca facetów jak rękawiczki Ha Ri po raz pierwszy naprawdę się zakocha w Sung Junie i będzie kontynuować spotykanie się z nim jako Hye Jin.

Główna bohaterka z kolei dostaje wreszcie pracę w administracji czasopisma Most, ale wkrótce zostaje przeniesiona do działu edytorskiego, gdzie piękni i młodzi ludzie traktują ją jak kosmitkę, która nadaje się tylko do odwalania czarnej roboty. Musi chować swoją tożsamość przed Sung Junem, który jest ich redaktorem, natomiast on nienawidzi jej jako osoby, która na niczym się nie zna i tylko sprawia mu mnóstwo kłopotów. Dzięki temu tym bardziej zagłębiamy się w motyw pierwszych wrażeń i rzeczywistej wartości człowieka.

Niepotrzebna przesada

Okej, z początku bardzo dobrze oglądało mi się niewymagającą komedię romantyczną utrzymaną w pastelowych kolorach. W sumie wciąż myślę, że „She Was Pretty” było naprawdę w porządku i nie trzeba się nadmiernie czepiać tej dramy, niemniej jednak uważam, że szum wokół tej dramy jest przesadzony. Jest to jedna z nielicznych produkcji, w których Hwang Jung Eum musiała całkowicie sama utrzymać wszystko na swoich barkach, a nie zbierać laury po partnerach, ale w życiu bym nie pomyślała, że zasługuje bardziej na nagrody niż Ji Sung, z którym zagrała wcześniej w tym samym roku w „Kill Me, Heal Me” (a oboje są kandydatami do Daesanga MBC…).

Kwestia w tym, że Hwang Jung Eum nie pokazała niczego nowego ani w kwestii aktorstwa, ani w kwestii konceptu postaci. Granie brzydkich bohaterek stało się już jej osobistą niszą… Jak zawsze doceniam te nieliczne, emocjonalne momenty, w których naprawdę potrafi poruszyć widza, ale najczęściej nie mogę patrzeć na komedię w jej wykonaniu. ZA KAŻDYM RAZEM TO SAMO. Przynajmniej obniżyła swój krzyk o kilka decybeli w porównaniu do „Kill Me, Heal Me”, ale tam to wydawała po prostu wrzaski, a tutaj grana przez nią Kim Hye Jin głośno reaguje niczym członkini kabaretu. Wcale to nie śmieszne, tylko sztuczne i działające na nerwy. Jakoś Siwonowi, który grał równie idiotycznego Kim Shin Hyuka, jednego z  edytorów „Most” obracającego dosłownie wszystko w żart, udało się zachować balans między fasadą idioty, a skrywaniem czegoś za maską błazna. Niestety w przeciwieństwie do niego Kim Hye Jin zachowywała się jak mało ogarnięta, chodząca karykatura, co gryzło się potwornie z jej idealnym wizerunkiem z dzieciństwa. Kręcone włosy i wypieki na twarzy mają również wpływ na uderzanie wody sodowej do głowy?!

Niby na przekór stereotypom

Postać głównej bohaterki nie przypadła mi do gustu, ale paradoksalnie nie ma to znaczącego wpływu na mój ogólny odbiór „She Was Pretty”, ponieważ, jakby nie patrzeć, widziałam już sporo dram z Hwang Jung Eum i po prostu jestem przyzwyczajona do jej gry aktorskiej, mimo że wciąż zachodzę w głowę, co niby takiego widzą w niej Koreańczycy?

W każdym razie recenzowana drama mogła się pochwalić doskonałymi second leadami – Kim Shin Hyuk wszystko we wszystkich dostrzegał, przez co drama nie ciągnęła fabuły za pomocą niekończących się nieporozumień, natomiast Min Ha Ri pomimo epizodu zazdrości i próby odebrania Sung Juna, opamiętała się i wróciła do bycia najlepszą przyjaciółką głównej bohaterki ever szybciej niż się tego spodziewałam. Oboje po prostu nie próbowali zdobyć serc głównych bohaterów na siłę.

Ji Sung Jun długo był niesympatyczny i po prostu naprawdę chamski w stosunku do głównej bohaterki, której nie wahał się publicznie upokorzyć, ale kiedy odkrył wreszcie swoje uczucia do niej, a później jeszcze poznał jej prawdziwą tożsamość, zmienił się nie do poznania w szalenie zakochanego, bardzo sympatycznego misia. W perspektywie toru, jaki zazwyczaj obierają typowe koreańskie komedie romantyczne, takie dobrnięcie do końca na sympatyczności i bez większego melodramatu uznaję za wielki plus, chociaż trzeba też przyznać, że można było się nudzić w ostatnich odcinkach…

Wspomniałam na początku, że „She Was Pretty” mogło dać trochę do myślenia, ale po przetrawieniu kilku pierwszych odcinków, w których głównie była prezentowana filozofia życiowa głównej bohaterki, widz może dojść do wniosku, że tak naprawdę ta drama wcale nie jest aż tak wartościowa… Kim Hye Jin przechodzi obowiązkową metamorfozę w kluczowym momencie, kiedy Ji Sung Jun zdaje się sobie sprawę, że jest w niej zakochany, ale anulowano wrażenie, że zakochał się dopiero w ładnej Hye Jin tym, że bohaterka wracała do swojego „brzydkiego” wyglądu. W końcu trzeba było kiedyś zmyć makijaż maskujący jej czerwone policzki, co nie? Trudno jest jednak porównać „sztuczne” zbrzydzanie Hwang Jung Eum fatalną stylizacją z rzeczywistym przytyciem Kim Sun Ah do jej kultowej roli w „My Name is Kim Sam Soon”… Dlatego patrząc pod tym względem, „She Was Pretty” to tylko kolejna drama, w której trik polega na tym, że widzowie mają uwierzyć, że główna bohaterka jest taka „jak oni”, a i tak odnajduje swojego księcia. Hye Jin po prostu w pewnym momencie przestała się starać, ale mimo to trudno jest ją traktować jak „swoją”, kiedy cała historia bazuje na wspomnieniu z dzieciństwa, w którym była najładniejszą dziewczyną w klasie. Tak więc gdzie tu nadzieja dla „zwykłych” dziewczyn?

Nie wypatrywałabym w „She Was Pretty” niczego więcej, jak tylko sympatycznych bohaterów, całkiem niezłej oprawy wizualnej i zajmującego romansu. Ot, taka pozycja dla fanów gatunku. Z jednej strony trochę kiepsko, że jedną z „najlepszych” dram tego roku zostaje właśnie ten tytuł, ale z drugiej lubię oglądać Park Seo Joona właśnie w takim romantycznym wydaniu…

Zdobyte nagrody

2015 MBC Drama Awards:

• Top Excellence dla Hwang Jung Eum
• Excellence dla Park Seo Joona
• najlepsza aktorka drugoplanowa – Hwang Seok Jung
• najlepszy aktor dziecięcy – Yang Han Yeol
• PD Award dla Hwang Jung Eum
• nagroda popularności dla Hwang Jung Eum
• nagroda popularności dla Park Seo Joona
• najlepszy scenariusz
• Top 10 MBC Drama Stars – Hwang Jung Eum
• Top 10 MBC Drama Stars – Park Seo Joon

2015 Grimae Awards:

• Excellence dla najlepszej dramy
• najlepsze oświetlenie

2016 Korea Broadcasting Awards:

• najlepsza drama
• najlepsza aktorka – Hwang Jung Eum

Ocena:

Fabuła – 6/10

Kwestie techniczne – 7/10

Aktorstwo – 7/10

Wartość rozrywki – 7/10

Średnia – 6,75/10