Attack the Gas Station!

Attack the Gas Station!Znane też jako: Juyuso Seupgyeoksageon, 주유소 습격사건

Na podstawie: pomysł oryginalny

Gatunek: komedia kryminalna

Reżyseria: Kim Sang Jin

Premiera: 1999

Obsada: Lee Sung Jae, Yoo Oh Sung, Kang Sung Jin, Yoo Ji Tae, Park Young Kyu, Jung Jun, Lee Yo Won, Lee Jung Ho, Kim Soo Ro, Yoo Hae Jin, Kim Eung Soo, Lee Won Jong

.

Reżyser Kim Sang Jin był niegdyś twórcą kilku kasowych komedii, chociaż moje osobiste doświadczenia z nim ograniczają się zaledwie do jednego tytułu – „Jail Breakers” z 2002 roku. Wydaje mi się, że „Attack the Gas Station!” to jego najbardziej kultowy film. Nie osiągnął komercyjnie tak dużego sukcesu jak kolejne „Kick the Moon” lub „Jail Breakers”, ale wciąż jest to tytuł, który zarobił na siebie całkowicie sam. Stał się jedną z największych niespodzianek box office roku 1999, przyciągając kolejnych widzów dobrą opinią, a nie nazwiskami, ponieważ wówczas nikt z głównej obsady nie był znanym aktorem.

Uważam, że „Attack the Gas Station!” miało wszystkie zadatki, aby stać się kultowym filmem. Od samego początku widzimy nietypowe ujęcia kamery, wręcz komiksowy dynamizm i energiczny, rockowy soundtrack. Jednak ten film jest przede wszystkim śmieszny, nawet po tylu latach… Lee Sung Jae, Yoo Oh Sung, Kang Sung Jin i Yoo Ji Tae grają czwórkę kolegów o pseudonimach No Mark, Bulldozer, Ddanddara i Paint. Pewnego wieczoru napadają na stację benzynową, demolując ją, a potem żądając pieniędzy. Kilka dni później postanawiają zrobić to samo. Dlaczego, pyta się reżyser w stop-klatce? Bez powodu, odpowiada po chwili. Bohaterowie są bezrobotnymi chuliganami i postanawiają jeszcze raz zdobyć łatwą kasę, bo nudzi im się. Jednakże mądry po szkodzie właściciel stacji regularnie opróżnia kasę i kłamie im, że dzisiaj niewiele zarobił. Nie dają jednak za wygraną i biorą go razem z trojgiem młodych pracowników na zakładników. Sami zaczynają udawać obsługę stacji i zabierać do kieszeni cały zysk, a także brać do kolekcji kolejnych zakładników, kiedy tylko ktoś im podskoczy. Wkrótce wkurzają kilka lokalnych gangów i policję…

Cały film dzieje się jednego wieczoru na ograniczonej przestrzeni – stacji benzynowej. W tym czasie bohaterowie mają styczność z całą paletą przedstawicieli różnych warstw społecznych i szybko niszczą im ego, grożąc i stawiając w różnych kompromitujących sytuacjach. Jak na komedię kryminalną z mało znanymi wówczas aktorami, „Attack the Gas Station!” wzbudziło całkiem sporo dyskusji na temat swojego domniemanego komentarza społecznego, chociaż ja to widzę zupełnie inaczej… Film nie wydaje mi się żadną głęboką krytyką lub satyrą, ale mimo to można go nazwać sprytną produkcją, gdyż podszyto tę miejscami głupawą (choć bardzo wciągającą!) komedię jakąś substancją…

Czterej główni bohaterowie robią co chcą i wszystko im uchodzi na sucho. Pierwsze sceny, w których dwukrotnie napadają na stację benzynową, są bardzo anarchistyczne, ale zarazem posiadają tak wielką energię, że wręcz można odczuć tę samą euforię, co oni. Nie mówiąc już o wielkiej charyzmie grającego lidera Lee Sung Jae… Jednak z czasem w krótkich retrospekcjach w postaci powracających wspomnień widzimy, co takiego przeżyli, co ukształtowało ich bezczelne, teraźniejsze ja. No Mark był dobrze zapowiadającym się baseballistą, ale bycie sierotą i bieda nie otworzyły mu żadnych drzwi, Ddanddara jest członkiem kiepskiej kapeli muzycznej, Paint jest artystą, którego ojciec kategorycznie się temu sprzeciwia, natomiast Bulldozer ma problem z jakąkolwiek władzą i dlatego w powtarzającym się żarcie wyżywa się, każąc dosłownie wszystkim klękać przed nim. Są to krótkie scenki, które tłumaczą widzowi ich zachowania, ale w żaden sposób nie przeistaczają się w dramatyczną porcję filmu, gdyż tej w ogóle tu nie ma. „Attack the Gas Station!” od początku do końca jest anarchistyczną komedią, która w spektakularny sposób kończy się konfrontacją kilkudziesięciu wściekłych ludzi – gangsterów, policjantów… – na stacji.

Myślę, że znakomita strona techniczna filmu przyczyniła się do tego, że bardzo dobrze się zestarzał. Tak więc jeśli macie chwilę, warto zapoznać się z tym współczesnym klasykiem.

Zdobyte nagrody

36th Baeksang Arts Awards:

  • nagroda popularności dla Lee Sung Jae

2000 Grand Bell Awards:

  • najlepsze kierownictwo produkcji

2000 Golden Cinematography Awards

  • Cinematography Silver Award

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.