Perfect Spy

Znane też jako: Wanbyeokhan Seupai, 완벽한 스파이

Na podstawie: pomysł oryginalny

Gatunek: szpiegowski

Ilość odcinków: 4 x 70 min.

Premiera: 2011

Obsada: Kim Heung Soo, Yoo In Young, Lee Hee Joon, Lee Dae Yeon, Jang Shin Young, Son Hyun Joo, Seo Hyun Chul, Uhm Tae Goo, Park Jae Woong, Ricky Kim, Park Joo Hyung, Jo Jae Yoon

.

Krótka, ale pomieszana sprawa

Duet reżysera Park Hyun Seoka i scenarzysty Han Sang Woona powstał przy Drama Special z 2010 roku, „Texas Hit”. Rok później KBS dał im już nieco większy projekt do rąk, choć wciąż w ramach tej samej antologii. „Perfect Spy” jest czteroodcinkową dramą, w której zobaczycie większość obsady z tamtego tytułu. Nie wiem czy myśl, że ci twórcy w 2015 nakręcili razem poza paroma innymi Drama Special również pierwszą pełną, 16-odcinkową dramę „Spy”, nastraja was pozytywnie, ale uważałam, że była bardzo dobra, a „Perfect Spy” blisko do niej. I nie chodzi tylko o zbieżność tytułu…

Oba tytuły są dramami szpiegowskimi, którym jednak daleko do rozbuchanej franczyzy „Iris”. „Perfect Spy” naturalnie nie imponuje, jeśli chodzi o skalę produkcji, ale ta skromna szpiegowska seria wydała mi się bardziej realistyczna niż większość, które widziałam, właśnie z tego względu.

Głównym bohaterem jest były baseballista Kim Hyuk Bum (Kim Heung Soo), któremu nie został przedłużony kontrakt po kontuzji. To takie duże dziecko, które unosi się dumą i nie chce zwyczajnie pracować, rozczarowując tym swoją dziewczynę-lekarkę Min Jung (Yoo In Young). Przystaje zatem na propozycję Lee Sang Juna (Lee Hee Joon), który pojawia się przed nim dosłownie znikąd i podaje się za zapomnianego kolegę ze szkoły. Proponuje mu pracę – ma pojechać do Busanu i wyśledzić pewnego mężczyznę, ale nie poznaje dokładnych szczegółów. Hyuk Bum bierze się za to z kolegą z drużyny Jin Wookiem (Park Jae Woong) i pewnego wieczoru znajduje się w opuszczonym budynku, z sukcesem odnajdując swój cel. Wtedy niespodziewanie Sang Jun urządza jatkę razem z wynajętym Czyścicielem (Son Hyun Joo). Hyuk Bum ucieka z miejsca razem z walizką, która była celem i tym samym ściąga na swoją głowę dosłownie każdy możliwy wywiad. Jeszcze o tym nie wie, ale znajduje się w niej lista wszystkich amerykańskich szpiegów w Korei Północnej. Staje się poszukiwanym uciekinierem oskarżonym o morderstwo.

Lokalny grunt

„Perfect Spy” nie jest dramą, która potrzebuje długich pościgów lub wielkich wybuchów. Choć nie brakuje w niej strzelanin, porwań i szantaży, jest to przede wszystkim pewien wysiłek intelektualny aniżeli kino akcji. Obsada dramy jest naprawdę szeroka i przez to właśnie po obejrzeniu pierwszego odcinka jeszcze nie wszystko składało mi się w całość, ale później ogarnięcie tego przyniosło ogromną satysfakcję.

Kim Hyuk Bum jest przysłowiowym człowiekiem, który znalazł się w złym miejscu w złym czasie. Reprezentuje on widzów, którzy z początku tak jak on pewnie nie do końca będą wiedzieć, co się tak naprawdę dzieje dookoła, ale kawałek po kawałku odkrywamy w gruncie rzeczy dość prostą intrygę, w którą z kolei zamieszani są wszyscy możliwi bohaterowie.

Sang Jun, który go w ogóle uwikłał w to wszystko, jest byłym agentem, a obecnie najemnikiem. Son Hyun Joo bardzo nietypowo wciela się w milczącego, bardzo filmowego płatnego mordercę, który jest trochę taką postacią ponad wszystkimi. O listę Lee Moon Oka rywalizują głównie koreańska agencja NIS, która ściga Hyuk Buma jako podejrzanego mordercę, oraz koreański oddział CIA reprezentowany przez Erica Kima (Ricky Kim). Z góry wiadomo, że minister Jung Kyu Yong (Lee Dae Yeon) pociąga o wiele więcej sznurków, manipulując przy tym, aby w nadchodzących wyborach prezydenckich wygrał ich człowiek, a także żeby utrzeć nosa CIA. Jako że zbieg był z Korei Północnej, uaktywnia się również ichniejsza komórka w Korei Południowej (niesamowita rola Jang Shin Young!) oraz chiński wywiad.

Wielki wyścig o to, kto zdobędzie pierwszy listę nazwisk, pociąga za sobą więcej ofiar niż się w ogóle można było spodziewać, a Min Jung staje się częstą kartą przetargową w próbach zmuszenia do czegokolwiek głównego bohatera. Powiedziałabym jednak, że Kim Heung Soo, wobec którego miałam naprawdę wielkie oczekiwania, został przyćmiony przez Lee Hee Joona w roli Lee Sang Juna. To właśnie on pomimo grania postaci drugoplanowej dostał One-Act Special Award na gali KBSu, a obok niego został nominowany także Son Hyun Joo w jeszcze mniejszej roli. Podkreślam, że nie świadczy to, że główny aktor jest niekompetentny w swojej roli, ale ci dwaj byli prawdziwymi scene stealers, głównie dlatego, że nie stali po żadnej określonej stronie. I niech was nie zwiodą zdjęcia obsady, po których można było założyć, że „Perfect Spy” jest komedią! Absolutnie nie jest! To było dla mnie dużym zaskoczeniem, ale nie było czasu na jakieś niepotrzebne sceny komediowe, kiedy sytuacja głównego bohatera stawała się coraz groźniejsza i powiększało się napięcie relacji politycznych.

„Perfect Spy” jest bardzo dobrze wyreżyserowane pomimo ograniczeń budżetowych (jeden z najlepszych openingów, jakie widziałam!), posiada świetny instrumentalny soundtrack i jest po prostu dramą w moim guście. Nie wiem skąd ta niechęć ogółu do scenariuszy Han Sang Woona, bo według mnie nikt nie potrafi pisać tak uniwersalnych szpiegowskich historii, które jednocześnie nie małpują Hollywoodu, tylko korzystają na lokalnej sytuacji politycznej. Po prostu jest coś innego w jego dramach… Gdyby inni również to docenili, ucieszyłabym się, choć trudno mi wskazać, jaka może być grupa docelowa „Perfect Spy”. Jak dla mnie ta krótka drama jest dobrze wykorzystaną szansą pokazania czegoś oryginalnego, ale czegoś, co pewnie w pełnym wymiarze odcinkowym, jeśli chodzi o koreańskie seriale, dłużyłoby się. 4 godziny tego tytułu były dla mnie wystarczająco intensywne.

Zdobyte nagrody

2011 KBS Drama Awards:

• One-Act Special Award dla Lee Hee Joona

Ocena:

Fabuła – 9/10

Kwestie techniczne – 8/10

Aktorstwo – 8/10

Wartość rozrywki – 7/10

Średnia – 8/10