Znane też jako: Ślepy zaułek, Injeongsajeong Bol Geot Eoptda, 인정사정 볼 것 없다
Na podstawie: pomysł oryginalny
Gatunek: sensacyjny
Reżyseria: Lee Myung Se
Premiera: 1999
Obsada: Park Joong Hun, Ahn Sung Ki, Jang Dong Gun, Choi Ji Woo
.
Niektóre filmy stają się festiwalowymi sensacjami, ale nie zawsze przekłada się to na ich międzynarodowy sukces. „Nowhere to Hide” było ciekawym doświadczeniem na każdym festiwalu, na jakim się pojawiło, ale ciepłe przyjęcie w Sundance przyczyniło się tylko do tego, że film trafił w ograniczonej dystrybucji do szerszej widowni telewizyjnej, w tym polskiej, oraz że grający główną rolę Park Joong Hun został jednorazowo zatrudniony w hollywoodzkim filmie „Prawdziwe oblicze Charliego” w reż. Jonathana Demme. Ale status klasyku został uzyskany!
Reżyser Lee Myung Se („Duelist”, „M”) znany jest z przerostu formy nad treścią, ale nic dziwnego, skoro to właśnie wizualnie eksperymentalne „Nowhere to Hide” przyniosło mu międzynarodowy rozgłos. Był to pierwszy film tego typu w jego karierze, mając wcześniej na koncie kilka romansów i najwyraźniej przesądził o jego stylu reżyserskim na kolejne lata twórczości.
Fabuła w „Nowhere to Hide” jest tak naprawdę sprawą drugorzędną przy tym całym kolażu efektów wizualnych, slow-motion i stop-klatek, których możecie doświadczyć w załączonym zwiastunie, który jest tak naprawdę wyciętym prologiem filmu przedstawiającym dwoje głównych bohaterów i partnerów – detektywów Woo Young Mina (Park Joong Hun) i Kim Dong Seoka (Jang Dong Gun). Ten pierwszy nie grzeszy intelektem, nie jest też tak naprawdę dobry w walce, ale jest niesamowicie wytrwały i uparty. Obaj przez długi czas próbują złapać podejrzanego o morderstwo Jang Sung Mina (Ahn Sung Ki), spędzając wiele godzin na czatach oraz nawiedzając jego dziewczynę Joo Yeon (Choi Ji Woo), nie mając przy tym lepszych poszlak.
Park Joong Hun i Ahn Sung Ki zagrali razem wcześniej w hitowym buddy cop movie „Two Cops”, więc ciekawym byłoby obejrzeć ich konfrontację jako bohaterów po dwóch przeciwnych stronach prawa, ale tak wielka gwiazda koreańskiego kina, jakim jest Ahn Sung Ki, wypowiada w tym filmie zaledwie jedno zdanie wiadomości nagranej dla Joo Yeon, które podobno było jego adlibem. Przez resztę czasu jest milczącym czarnym charakterem, którego trzeba po prostu złapać – niezbyt głęboka postać, ale za to sprawia, że uważnie się go wypatruje na ekranie, a reżyser całkiem genialne wymyślił scenę, w której detektywi idą do baru, w którym siedzi z dziewczyną i wcale go nie zauważają w tle.
Myślę, że niewiele idzie wymyślić nowego w policyjnym gatunku, chyba że jakoś zaskakująco zawiłe śledztwo. Tego tutaj kompletnie nie ma, ponieważ całe „Nowhere to Hide” to wręcz polowanie na Jang Sung Mina, które czasami wymyka się spod kontroli, ale przecież przemoc zawsze była obecna w koreańskich filmach tego typu. Tak więc nawet jeśli „Nowhere to Hide” to fabularnie i strukturalnie banalny film, strona techniczna nadrabia za to z nawiązką, czyniąc go niezwykle ciekawym. Tu nie ma czasu na nudę! Niektórych to zachwyci, niektórzy pewnie poczują niedosyt.
Zdobyte nagrody
1999 Blue Dragon Film Awards:
- najlepszy film
- najlepszy aktor drugoplanowy – Jang Dong Gun
2000 Korean Association of Film Critics Awards:
- najlepszy aktor – Park Joong Hun
36th Baeksang Arts Awards:
- najlepszy aktor – Park Joong Hun
2000 Deauville Asian Film Festival:
- Jury Prize
- najlepsza reżyseria
- najlepszy aktor – Park Joong Hun
- najlepsze zdjęcia
2000 Fukuoka Asian Film Festival:
- Grand Prix
2000 Golden Cinematography Awards:
- Cinematography Gold Award
- nagroda popularności dla Park Joong Huna
How Gee 