Nieprzemijający temat złego aktorstwa i jego kompilacje

발연기 (balyeongi, dosłownie aktorstwo stóp?) to słowo-klucz na koreańskich forach, blogach i w komentarzach, gdzie internauci uwielbiają wytykać kiepskie aktorstwo w dramach, rzadziej w filmach. Może to działać na nerwy, kiedy mówi się tylko o jednym i tym samym przy każdym newsie o nowej roli danego aktora, do którego przylgnęła zła łatka, ale widząc te wszystkie kompilacje złego aktorstwa złożone przez koreańskich internautów, sama jestem tym wszystkim ubawiona…

Generalnie kiepskie aktorstwo jest plagą w koreańskim showbiznesie, ponieważ wydaje się, że większość aktorów w tamtejszych produkcjach to jednak ładne twarze z ulicy aniżeli ludzie z powołaniem. Większość celebrytów próbuje swoich sił w graniu, szczególnie różnego rodzaju idole, ale jak wiadomo, efekty są tego kiepskie. Zatem 발연기 charakteryzuje w szczególności kpopowych idoli, byłych idoli, modeli oraz ulzzangi.

Oczywiście z czasem możliwe jest rozwinięcie umiejętności. Wystarczy spojrzeć na idoli pierwszej generacji – kiedyś krytykowane Eugene i Sung Yuri obecnie się już wyrobiły, a z kolei Koreańczycy uznają Hwang Jung Eum za wręcz bardzo dobrą aktorkę (sama tak nie uważam, ale ma swoje momenty).

W tym roku powstało variety show „Actors School”, które miało na celu nauczyć słynne niedojdy prawdziwego aktorstwa od samych teatralnych podstaw pod okiem Park Shin Yanga:

Można sobie zadać w tym momencie pytanie, czy jest to wynikiem dostrzeżenia problemu, czy po prostu chwilowa moda, którą rozpętał Jang Soo Won z Sechs Kies? Po epizodzie w „Love & War”, można powiedzieć koreańskim odpowiedniku tych wszystkich seriali pseudodokumentalnych Polsatu i TVNu, zasłynął swoim robotycznym aktorstwem, które było tak bardzo złe, że aż stało się śmieszne, a on zyskał sporą popularność, która przełożyła się również na główną rolę w oficjalnej 2-odcinkowej parodii „Misaeng” i skecze w „SNL”.

Jednakże trendy przemijają, a od niegdyś bawiącego ludzi Jang Soo Wona również wymaga się poprawy umiejętności, skoro mimo wszystko dostaje kolejne role w webdramach… Można go zapamiętać jako „złoty standard” 발연기, ponieważ znalazłam na YouTube kompilację scen Shin Yoon Joo z dramy „Babysitter”, która w tytule tego filmiku została do niego porównana.

„Legendami” złego aktorstwa można nazwać kilka przepięknych aktorek, które tak po prawdzie polepszyły się z czasem (jak Kim Tae Hee) lub przynajmniej trafiły na jedną dobrą rolę w życiu (Lee Yeon Hee w „Miss Korea”, Goo Hye Sun w „Angel Eyes”). Czy to nie śmieszne, że mają już za sobą ponad dziesięć lat kariery i wciąż są wyzywane w komentarzach przy każdej propozycji nowej roli, ale nie znikają z showbiznesu, ponieważ ci sami Koreańczycy wielbią ich za urodę?

Być może dlatego znajdzie się więcej kiepskich aktorek niż aktorów – im jeszcze wybaczają za bycie ładnymi? Kiedy próbowałam znaleźć jakieś męskie odpowiedniki wymienionych gwiazd, raczej nie ma aktorów, którzy graliby tyle lat i wciąż źle. Mamy paru sztywnych byłych modeli (Hong Jong Hyun, Ahn Jae Hyun, Nam Joo Hyuk…), najgorszy z ich Lee Soo Hyuk cudownie się poprawił w zeszłym roku, więc co zostaje? W internecie znajdzie się najwięcej krytyki na temat Park Jae Junga, który w dramie codziennej „You Are My Destiny” zdołał być jeszcze gorszy niż zielona wówczas Yoona, ale jego kariera nigdzie nie zaszła.

W ramach podsumowania zmierzam zatem do znalezionego na YouTubie Top 10 legendarnie złego aktorstwa, w którym znajdziecie kilka wymienionych nazwisk:

Dodatkowo polecam również obejrzeć Top 20 irracjonalnych scen w dramach, czy to ze względu na idiotyczny product placement, czy ze względu na ogóle idiotyzmy koreańskich dram codziennych:

Musicie chyba przyznać, że jeśli chodzi o temat 발연기, trudno porównać koreańskie dramy do czegokolwiek innego… W Hollywodzie nikt nie jest z tym tak synonimiczny jak Kristen Stewart w „Zmierzchu”, tak więc trochę mi nie w smak, że lubiane przeze mnie dramy można w tym kontekście porównać wyłącznie do telenowel: