Phantom Detective

Znane też jako: Phantom Detective: The Missing Village, Detective Hong Gil Dong, Detective Hong Gil-Dong: Disappeared Village, Tamjeong Hong Gil Dong: Sarajin Maeul, 탐정 홍길동: 사라진 마을

Na podstawie: pomysł oryginalny

Gatunek: kryminalny

Reżyseria: Jo Sung Hee

Premiera: 2016

Obsada: Lee Je Hun, Kim Sung Kyun, Park Geun Hyung, No Jung Ui, Kim Hana, Go Ara, Jung Sung Hwa

.

„Phantom Detective” jest filmem, wobec którego oczekiwania mogły być ogromne. Był to pierwszy projekt aktora Lee Je Huna po wyjściu z wojska, ale zanim ujrzał światło dzienne w kinach, aktor ten zdążył się pokazać w dwóch dramach. Reżyser Jo Sung Hee długo kazał czekać na swój powrót od czasów hitowego „A Werewolf Boy”, ale najwyraźniej czas ten spożytkował na post-produkcję, gdyż „Phantom Detective” wpisuje się w komiksową stylistykę, a także reprezentuje gatunek noir. Czegoś takiego jeszcze nie widziałam w koreańskim kinie.

Tytułowy detektyw Hong Gil Dong (Lee Je Hun), który paradoksalnie nie ma prawie nic wspólnego z bohaterem a’la Robin Hood znanym z podań i legend, chwali się, że potrafi odnaleźć dosłownie każdego, ale zamiast być Sherlockiem Holmesem bliżej mu do vigilante ze spluwą. Chce się zemścić na mordercy jego matki, ale zanim odnajduje wreszcie podstarzałego Kim Byung Deoka (Park Geun Hyung), ktoś inny porywa mu go sprzed nosa, a jemu spadają na głowę jego dwie wnuczki Dong Yi (No Jung Ui) i Mal Soon (Kim Hana). Jednocześnie zadziera z organizacją podziemną Gwanggeunhwe i jej członkiem Kang Sung Ilem (Kim Sung Kyun).

Hong Gil Dong tego filmu w końcu również pomaga biednym tak jak jego folkowy pierwowzór, ale dwie dziewczynki u jego boku, niecodzienne sidekicki, są komediowym wytchnieniem, kiedy komentują jego kłamstwa i popisywanie się, ale też uczłowieczają go. Bez tego wyszedłby już kompletnie niekoreański film, gdyż Lee Je Hun gra anty-bohatera, który nie okazuje zbędnych uczuć oraz zabija całkiem sporo osób na ekranie… Bardzo to kontrastuje z jego sympatycznym wizerunkiem i raczej nie ma postury bohatera filmów sensacyjnych, ale idealnie wpasował się swoim aktorstwem w obraz postaci, która kiedy nie może polegać na mięśniach, polega właśnie na swoim sprycie i dedukcji detektywa.

Myślę, że chciałabym zobaczyć właśnie taki mroczny thriller z bohaterem idącym po trupach, gdyż wystarczająca zabawna jest już jego relacja z przyszywaną siostrą, panią Prezydent Hwang (Go Ara), która ratuje go z tarapatów i wyposaża, ale tamte dwie młode bohaterki musiały zostać dodane do fabuły, aby film nie stał się zbyt przygnębiający. Jego fabuła i główna intryga organizacji są pokazane w nieco niejasny sposób, więc przynajmniej kiedy główny bohater dostaje po twarzy z nie wiadomo jakiego powodu, atmosferę rozbrajają siostry, które zaczynają się o niego martwić.

Przyznaję jednak przy tym, że nie ogląda się „Phantom Detective” dla fabuły… Ten film ogląda się dla jego wielkiego stylu, poczynając od kostiumów i bliżej nieokreślonego osadzenia w przeszłości (chyba lata 80.), tak podobnego zresztą do „A Werewolf Boy”, a kończąc na efektach specjalnych, akcji, strzelaninach, renderowanych komputerowo krajobrazach, które wyglądają jak żywcem wyjęte z komiksu i czarnym charakterze granym przez Kim Sung Kyuna, któremu wiecznie światło odbija się w okularach. Dość dosłownie potraktowano określenie comic action thriller… Tak więc jeśli jesteście ciekawi, jak może wyglądać noir w wydaniu koreańskim, zachęcam do zapoznania się z tym tytułem.