Pretty Noona Who Buys Me Food

Znane też jako: Something in the Rain, Pretty Sister Who Treats Me to Meals, Bap Jal Sajuneun Yeppeun Nuna, 밥 잘 사주는 예쁜 누나

Na podstawie: pomysł oryginalny

Gatunek: dramat obyczajowy, romans

Ilość odcinków: 16 x 70 min.

Premiera: 2018

Obsada: Son Ye Jin, Jung Hae In, Jang So Yeon, Wi Ha Joon, Oh Man Seok, Gil Hae Yeon, Jung Yoo Jin, Joo Min Kyung, Lee Joo Young, Jang Won Hyung, Lee Hwa Ryong, Seo Jung Yeon, Park Hyuk Kwon, Oh Ryong

 

„Pretty Noona Who Buys Me Food” jest podstępną dramą. Można się było po niej spodziewać naprawdę wielkich rzeczy, ale skończyło się na tym, że wszystko skręciło w dobrze znaną, tradycyjną i zbyt melodramatyczną stronę, jaką można było zobaczyć w niezliczonych koreańskich produkcjach… a może o to właśnie chodzi? Może mimo wszystko jest jakieś źródło w rzeczywistości tych wszystkich dramowych matek, które sprzeciwiają się partnerowi swojego dziecka i uznawane są za potworny stereotyp koreańskiej telewizji?

Ponowne spotkanie i inna perspektywa

Yoon Jin Ah (Son Ye Jin) jest trzydziestoparoletnią pracownicą sieci kawiarni, która zarządza konkretnymi oddziałami. Wciąż mieszka z rodzicami (Gil Hae Yeon i Oh Man Seok) oraz młodszym bratem Seung Ho (Wi Ha Joon), dlatego jej matka nie może się doczekać, aż w końcu wyda ją za mąż. Jin Ah posiada wieloletniego partnera Lee Kyu Mina (Oh Ryong), ale to bardziej ją matka naciska na ślub niż ona sama by tego chciała. Wkrótce jednak z zagranicy wraca młodszy brat jej najlepszej przyjaciółki Kyung Sun (Jang So Yeon), Seo Jun Hee (Jung Hae In), który już nie jest tym samym dzieciakiem, jaki zapadł jej w pamięci… Sprawy szybko się toczą – Jin Ah i Jun Hee zaczynają się spotykać ze sobą w tajemnicy przed wszystkimi, jej rodzicami, jego siostrą oraz ich współpracownikami, gdyż ich biura znajdują się w tym samym budynku. Są całkowicie pochłonięci sobą w pierwszej fazie zakochania, ale najpierw na drodze staje im Kyu Min, którego Jin Ah rzuciła po jego zdradzie i coś mu się odwidziało, przez co zaczyna mieć obsesję na jej punkcie, a później nawet ich najbliżsi są przeciwni związkowi dwojga ludzi, którzy znają się od dzieciństwa i byli dotąd jak rodzeństwo.

Nowe wyzwanie znanego reżysera

„Pretty Noona Who Buys Me Food” przy zapowiedziach mogło zakrawać na komedię romantyczną przy tej całej emfazie na niewiarygodną bliskość i intymność między głównymi aktorami, ale potem sobie uświadomiłam, że przecież reżyserem tej dramy jest Ahn Pan Seok, który w każdym swoim serialu, od czasów zawiązania współpracy z jTBC, skupiał się wręcz na dokumentalnym realizmie, szukając tam właśnie ewentualnego humoru lub dramatu oraz egzaminował wciąż głęboko tkwiące w koreańskim społeczeństwie różnice klasowe (patrz: „A Wife’s Credentials”, „Secret Love Affair”, a także „Heard It Through The Grapevine” SBSu). Okazuje się, że „Pretty Noona Who Buys Me Food”, tytuł brzmiący niczym wyjęty z komiksu, wcale nie odbiega od tego… Przez pół serii jesteśmy zasypywani scenami objęć i pocałunków świeżo upieczonej pary, która nie może się nacieszyć sobą, ale później na scenę wkracza dotkliwy melodramat, kiedy zdaje się, że nie ma dla nich wyjścia i każdy chce, żeby się rozstali.

Warto przy tym podkreślić, że „Pretty Noona Who Buys Me Food” to nie jest kolejna drama tandemu PD Ahn Pan Seoka i scenarzystki Jung Sung Joo. Tym razem reżyser zawiązał współpracę z debiutującą Kim Eun i muszę niestety przyznać, że to właśnie scenariusz jest najsłabszą stroną tej dramy, ponieważ nieważne jak byłaby ona przystrojona dobrym, naturalistycznym aktorstwem, ujęciami, ścieżką dźwiękową i samą reżyserią skupiającą się na ukazywaniu chwili, w gruncie rzeczy „Pretty Noona Who Buys Me Food” nie sprawia na koniec wrażenia jakiejś głębszej dramy, która daje do myślenia… a to rozczarowujące, patrząc na dorobek Ahn Pan Seoka. Jest to po prostu historia związku, jakich widziano już wiele w koreańskich dramach, ale różnicę robi tu opakowanie oraz podejście do tematu.

„Wredna teściowa”, wersja naturalistyczna

Przez to właśnie zaczęłam się zastanawiać po obejrzeniu już tego serialu czy może to, co uznaję za dramowy stereotyp, ma tak naprawdę jakieś przełożenie na rzeczywistość w Korei? Trudno mówić tu o czarnych charakterach, ale w sumie największym jest matka głównej bohaterki, z której po prostu wychodzi elitaryzm. Pomimo znania Kyung Sun i Jun Hee od wielu lat, nagle wyjawia im, że tak naprawdę myśli o nich bardzo nisko, skoro nie mają matki, a ich ojciec odszedł do innej. Każdy wypomina jej absurdalne myślenie – mąż, syn, córka… – a jednak wciąż brnie w swoim staroświeckim przeświadczeniu, że tylko ludzie tej samej klasy mogą się wiązać ze sobą i stawia twardy opór związkowi Jin Ah i Jun Hee, przez co druga połowa dramy dzieli się na wciąż na te same sceny czułości, ale przeplecione wrzaskami, płaczem i wielkim stresem. Kyung Sun z kolei jest przeciwna swojej najlepszej przyjaciółce i młodszemu bratu, ponieważ nie chce, żeby byli przez innych traktowani tak jak przez matkę Jin Ah.

Widz może przy tym wszystkim kląć i po prostu życzyć, żeby główni bohaterowie uciekli i mieli swój happy ending, ale właśnie nie mogą, biorąc pod uwagę poszanowanie więzów rodzinnych. Do tego jeszcze w tle przewija się wątek molestowania w miejscu pracy, co tylko pozwala zachodzić w głowę, jak bardzo można jeszcze stłamsić kobietę… Nie powiedziałabym przez to, że „Pretty Noona Who Buys Me Food” należy do najlepszych rozrywek, ale ma swoje zalety, szczególnie te techniczne, które wyróżniają ją na tle innych, „typowych” dram. To taki paradoks, że wydaje się inna niż reszta, ale tak naprawdę nie pada daleko jabłko od jabłoni.

Zdobyte nagrody

2018 Seoul International Drama Awards:

• Hallyu Drama Excellence Award
• Hallyu Drama Actress Award dla Son Ye Jin

2018 APAN Star Awards:

• Excellence dla Jung Hae Ina
• najlepsza aktorka drugoplanowa – Jang So Yeon
• K-Star Award dla Jung Hae Ina

2018 The Seoul Awards:

• nagroda popularności dla Jung Hae Ina
• Hallyu Artist Award dla Jung Hae Ina

2018 Korea Contents Awards:

• Presidential Recommendation

2019 Asian Television Awards:

• najlepsza drama

2019 KCC Broadcasting Awards:

• Hallyu Popularity Award

Ocena:

Fabuła – 6/10

Kwestie techniczne – 8/10

Aktorstwo – 8/10

Wartość rozrywki – 6/10

Średnia – 7/10