My Love, My Bride

Znane też jako: Naui Sarang Naui Sinbu, 나의 사랑 나의 신부

Na podstawie: pomysł oryginalny

Gatunek: komedia romantyczna

Reżyseria: Lee Myung Se

Premiera: 1990

Obsada: Park Joong Hun, Choi Jin Shil

Wierzę, że „My Love, My Bride” jest pierwszą współczesną komedią romantyczną w koreańskim kinie. Podkreślam, że współczesną, gdyż już dekady temu można było znaleźć komediowe obrazy o swataniu i małżeństwie jak np. „The Love Marriage” (1958, reż. Lee Byung Il), jednakże potrzeba było tak wizjonerskiego reżysera, jakim jest Lee Myung Se, aby ubrać to wszystko w niezwykle interesującą formę wizualną. Film ten jest kolażem obrazków z życia małżeńskiego we wciąż świeżej, komiksowej stylistyce, która z pewnością jest dużo lżejsza niż w przypadku jego późniejszych filmów (np. „Nowhere to Hide”, „Duelist” lub „M”), które coraz bardziej zastępowały słowa visual storytellingiem. Tak czy siak jest to świetny materiał do adaptacji teatralnej, czego zresztą Koreańczycy mogli się późnij doczekać, podobnie jak niedawnego, uwspółcześnionego remake’u z Jo Jung Seokiem i Shin Min Ah w rolach głównych, który akurat miałam okazję obejrzeć najpierw.

Wcale nie zepsuło mi to żadnej potencjalnej niespodzianki związanej z obejrzeniem oryginalnego „My Love, My Bride”, a wręcz przeciwnie – dzięki rozdziałowej strukturze filmu oraz wspomnianych obrazkach z życia małżeńskiego w pamięć niekoniecznie zapada sama intryga, której tak na dobrą sprawę nie ma, przynajmniej w jej tradycyjnym ujęciu. Przez to właśnie nie miałam odczucia, jakbym oglądała powtórkę z rozrywki po uprzednim obejrzeniu wersji z 2014…

Film rozpoczyna się zadaniem pytania, czym jest miłość? Czy to piękne uczucie, obdarowywanie bliskiej osoby prezentami czy może coś słodkiego, jak lody? Nieważne, jakby to mogło by się wydać infantylne, niczym pytanie dla przedszkolaków, niemniej jednak od samego początku daje do zrozumienia, że miłość ma wiele twarzy i jest bardziej złożona niż gdyby zawęzić ją do kilku definicji. Jak to się przekłada na małżeństwo? Głównych bohaterów tego filmu, Young Mina (Park Joong Hun) i Mi Young (Choi Jin Shil) poznajemy właśnie w momencie, kiedy ona oczekuje od niego oświadczyn, a później obserwujemy w kolejnych rozdziałach ich młode stażem małżeństwo – od początkowej euforii i etapu miesiąca miodowego, poprzez rosnącą frustrację związaną z różnymi stylami życia, zazdrość, obojętność, stagnację.

„My Love, My Bride” jest modelowym przykładem komedii romantycznej. Film jest regularnie zabawny w swoich epizodach i zachowuje niewinność, stając się dzięki temu bardzo uniwersalną rozrywką. To zresztą słowo-klucz, gdyż wydaje mi się, że nie ma znaczenia, gdzie będzie oglądany, bo padnie na podatny grunt… Chodzi mi o to, że „My Love, My Bride” jest pozbawione typowo lokalnych cech i elementów kultury koreańskiej, które mogłyby się wydać niezrozumiałe w innych częściach świata. Stoi to właśnie w kontraście do wcześniejszych prób gatunku, takich jak wspomniane na początku „The Love Marriage”, które rozważało różne rodzaje małżeństwa typowe dla tej części Azji – aranżowane (kor. 중매결혼) i „z miłości” (kor. 연애결혼). „My Love, My Bride” jest bardziej uniwersalną „bajką” o oczekiwaniach i spadającej na bohaterów rzeczywistości. O tym, jak para dogłębnie się poznaje dopiero po zamieszkaniu ze sobą. O tym, jak pewne rzeczy bierze się za oczywiste życiu, jak na przykład posiadanie żony, która ugotuje obiad w domu, ale przecież wcale nie jest to zagwarantowane, prawda?

Zdobyte nagrody

27th Baeksang Arts Awards:

• nagroda popularności dla Choi Jin Shil

1991 Asia-Pacific Film Festival:

• najlepszy aktor – Park Joong Hun
• najlepszy nowy reżyser – Lee Myung Se
• najlepszy montaż

1991 Golden Cinematography Awards:

• Cinematography Bronze Award
• najlepsza nowa aktorka – Choi Jin Shil

1991 Grand Bell Awards:

• najlepszy nowy reżyser – Lee Myung Se
• najlepsza nowa aktorka – Choi Jin Shil

1991 Blue Dragon Film Awards:

• najlepszy nowy reżyser – Lee Myung Se
• nagroda popularności dla Choi Jin Shil

1991 Korean Association of Film Critics Awards:

• najlepszy scenariusz
• najlepsza nowa aktorka – Choi Jin Shil