When The Camellia Blooms

Znane też jako: Camellia Blooms, Dongbaekkkot Pil Muryeob, 동백꽃 필 무렵

Na podstawie: pomysł oryginalny

Gatunek: komedia romantyczna, obyczajowy

Ilość odcinków: 40 x 35 min.

Premiera: 2019

Obsada: Gong Hyo Jin, Kang Ha Neul, Kim Ji Seok, Kim Kang Hun, Go Doo Shim, Lee Jung Eun, Son Dam Bi, Oh Jung Se, Yeom Hye Ran, Ji Yi Soo, Jeon Bae Soo, Kim Sun Young, Lee Sang Yi

 

„When The Camellia Blooms” jest pod względem oglądalności drugim największym hitem 2019 roku po „The Fiery Priest”. Na pierwszy rzut oka oba tytuły nie mogłyby się bardziej różnić, ale wychodzi na to, że koreańscy widzowie gustują w tym roku w dobrych scenariuszach, a nie tylko pustej rozrywce. Niby to takie oczywiste, ale nie zawsze.

Kawałek wycięty z życia przy jednej ulicy

Najnowszy hit KBSu z jednej strony łączy w sobie komedię romantyczną i motywy żywcem wyjęte z thrillera, w tym wielokrotnie wypróbowany wątek seryjnego mordercy, co zaczęło przystrajać koreańskie romanse już parę lat temu, ale z drugiej strony odróżnia się od przekombinowanych blockbusterów umiejscowieniem swojej fabuły w małej społeczności, którą zasiedlają najzwyklejsi w świecie bohaterowie. Ma to po części posmak dram weekendowych KBSu, ale wyreżyserowane i nakręcone jest w sposób przypominający film niezależny. Scenarzysta Lim Sang Choon powtarza sukces po „Third-Rate My Way” (KBS 2017), ale z jeszcze lepszym rezultatem, gdyż obecnie ze świecą szukać ponad dwudziestoprocentowej oglądalności.

„When The Camellia Blooms” można nazwać kolejną historią o kobietach, ale chyba ważniejsze będzie uściślenie, że jest to drama o roli matki w najróżniejszych kontekstach. Można często się spotkać z opiniami na temat zaszufladkowania Gong Hyo Jin w komediach romantycznych, ale trzeba przyznać, że te wszystkie postacie, które wykreowała na ekranie, jednocześnie zdają się posiadać cechy jej własnego charakteru, jak i odróżniać się od siebie niuansami. Tym razem wciela się w Oh Dong Baek, samotną matkę (chyba pierwszy raz od czasów „Thank You” z 2007 roku…?) ośmioletniego Pil Goo (Kim Kang Hun), która prowadzi bar Camellia. Główna bohaterka jest obiektem plotek innych kobiet z handlowego sąsiedztwa, które komentują jej status oraz wybory życiowe w dość młodym wieku, ale wcale to nie przeszkadza policjantowi Hwang Yong Shikowi (Kang Ha Neul), który zakochuje się w niej dosłownie od pierwszego wrażenia.

Jednostronne deklaracje miłości, skomplikowane macierzyństwo i sprawa seryjnych morderstw

Jeśli chodzi o romans, to tyle. „When The Camellia Blooms” wręcz rozbraja swoim brakiem skomplikowania w tej kwestii, ale jest to o tyle wielka zaleta, o ile postać Hwang Yong Shika to wbrew pozorom prawdziwa rzadkość w świecie koreańskich dram… Oto bohater, który sprawia wrażenie samca-beta, ale jest przecież kompetentnym policjantem, tak więc już ucieka temu stereotypowi. Zakochuje się w Dong Baek od pierwszego wejrzenia i jest niezwykle konsekwentny oraz wytrwały w swoich uczuciach, co już poniekąd zahacza o romantyczną baśń, ale tego właśnie potrzeba głównej bohaterce, która przez całe życie próbuje żyć po cichu, nie przeszkadzając nikomu – kogoś, kto będzie obdarowywał ją komplementami i codziennie powtarzał, jaka jest piękna, silna i wartościowa.

Jej syn Pil Goo, grany przez gdzieś tam przewijającego się mi dotychczas Kim Kang Huna, jest tak samo równoprawnym bohaterem pierwszoplanowym, co dorośli i muszę przyznać, że parę razy doprowadził mnie do łez… To jedna z tych raz na jakiś czas naprawdę zapadających w pamięć postaci nie tylko ze względu na talent dziecka, ale również dzięki samej kreacji scenopisarskiej. Pil Goo jest bardzo dojrzałym ośmiolatkiem, który wspiera swoją mamę, ale niechętnie wpuszcza kogokolwiek w środek ich zżytej relacji, chcąc być tym głównym mężczyzną w życiu Dong Baek. Dlatego zarówno Yong Shik, jak i jego biologiczny ojciec Kang Jong Ryul (Kim Ji Seok), który pojawia się po latach, odkrywając dopiero jego istnienie, skaczą dookoła niego, próbując zyskać jego sympatię.

Niezmiernie spodobał mi się brak czarnych charakterów. Co prawda, jest nim bez wątpienia enigmatyczny seryjny morderca o pseudonimie Joker, którego fatum wisi nad Dong Baek jako przypadkowego świadka jednej z jego zbrodni w przeszłości… Drama otwiera się cold openingiem, tak więc od samego początku wiadomo, że ktoś zginie z jego rąk, jednakże elementy thrillera i kryminału zostały pożenione z obyczajową komedią romantyczną w dużo lepszy sposób niż w przypadku dram, przy których można przeżyć drastyczne zmiany klimatu w obrębie jednego odcinka (patrz: „Strong Woman Do Bong Soon”, jTBC 2017 lub „Suspicious Partner”, SBS 2017). Tak poza tym wszystko inne ucieka dramowym stereotypom. Dla uściślenia – nie daję „When The Camellia Blooms” najwyższej noty za scenariusz ze względu na oryginalną fabułę, która skłania do głębokich refleksji, ale w największej mierze za kreację postaci właśnie. Bohaterowie „When The Camellia Blooms” są na tyle skomplikowani, że będąc przyzwyczajonym do ich dramowych archetypów, bardzo łatwo wkłada się ich w określone szufladki na podstawie pierwszych wrażeń, a później kompletnie do nich nie przystają.

Weźmy w pierwszej kolejności Kang Jong Ryula – były chłopak głównej bohaterki, gwiazda baseballu i variety show „Superman is Back”, który dowiaduje się po latach, że jest ojcem dużego już syna i nie potrafi tak po prostu machnąć ręką na ten fakt, od razu pachnie zaborczą, zazdrosną postacią, która będzie próbowała zejść się z powrotem z Dong Baek, wykorzystując Pil Goo jako argument, mimo że sam jest w medialnym, choć uczuciowo wygasłym małżeństwie z celebrytką Jessicą (Ji Yi Soo) i mają razem córkę. Okazuje się jednak, że przez większość czasu bohater grany przez Kim Ji Seoka nie tyle co ugania się za Gong Hyo Jin, co próbuje przerobić sobie w głowie sam fakt posiada syna oraz jakoś nawiązać relację z Pil Goo…

Weteranka Go Doo Shim i genialna aktorka drugoplanowa Lee Jung Eun grają rodzicielki kontrastujące z Oh Dong Baek, dla której syn jest oczkiem w głowie. Ta pierwsza wciela się w postać matrony całego sąsiedztwa i matki Yong Shika, która całe życie pracuje i jest taką zrzędzącą kobietą w starszym wieku, która z trudem mówi o swoich prawdziwych emocjach w przeciwieństwie do młodszego pokolenia. Z kolei Jo Jung Sook (Lee Jung Eun) pojawia się nagle, kiedy Dong Baek zostaje przedstawiona wcześniej jako sierota, udaje, że ma demencję i zdaje się coś knuć, kiedy nikt jej nie widzi (wciąż ciągnie się za tą aktorką mocny wizerunek po filmie „Parasite”…), lecz prawda o niej będzie rozdzierała serce… Wstrząsnęło mną to bardziej niż jakikolwiek inny wątek w tej dramie.

Mogłabym tak napisać jeszcze kilka akapitów więcej o każdym z bohaterów „When The Camellia Blooms”, ale może lepiej to wszystko spiąć wspólną klamrą, iż drama ta wykonuje genialną robotę w przedstawianiu widzowi różnych postaci według znanych już archetypów (dla przykładu były chłopak, niewierny, żałosny mąż, super-kompetentna kobieta, która tylko w małżeństwie nie ma szczęścia, lokalna piękność wykorzystująca swoje wdzięki itd…) i dalszym pogłębieniu ich w niezwykle realistyczny sposób. Nie wpada przy tym w sytuację, w której każda z postaci jest typowa w jeden sposób, po czym odkrywana jest jej druga, „zaskakująca” strona, co samo w sobie jest dla mnie stereotypem. Takie rzeczy sprawdzają się w komediach właśnie takich, jak „The Fiery Priest”, natomiast „When The Camellia Blooms” skupia się nie tylko na rozrywce, ale przede wszystkim na wywoływaniu emocji i empatii. To już będzie kwestia gustu widza, ale jako że w krótkim czasie trafnie wybrałam i miałam przyjemność obejrzeć najlepsze dramy roku jedna po drugiej, ten serial zapamiętam bardziej jako poruszającą opowieść obyczajową, która robi się lepsza przy głębszym rozmyślaniu nad nią, aniżeli coś super-wciągającego. Jak wspomniałam, wywołuje silne poczucie familijnej dramy weekendowej, choć jest dużo lepiej skonstruowana.

Zdobyte nagrody:

2019 KBS Drama Awards:

• Daesang dla Gong Hyo Jin
• Top Excellence dla Kang Ha Neula
• Excellence dla Kim Ji Seoka
• Excellence dla Lee Jung Eun
• najlepszy aktor drugoplanowy – Oh Jung Se
• najlepsza aktorka drugoplanowa – Yeom Hye Ran
• najlepszy aktor dziecięcy – Kim Kang Hun
• najlepsza nowa aktorka – Son Dam Bi
• najlepsza para – Gong Hyo Jin & Kang Ha Neul
• najlepsza para – Oh Jung Se & Yeom Hye Ran
• nagroda internautów dla Kang Ha Neula
• najlepszy scenariusz

2019 Korean Media Awards:

• Best TV Show on Digital Terrestrial Television

2019 Korea First Brand Awards:

• najlepszy aktor – Kang Ha Neul

2020 Korea Producer Awards:

• najlepsza drama

56th Baeksang Arts Awards:

• Daesang dla najlepszej dramy
• Top Excellence dla Kang Ha Neula
• najlepszy aktor drugoplanowy – Oh Jung Se
• najlepszy scenariusz

2020 Korea Broadcasting Awards:

• najlepsza drama
• najlepszy scenariusz
• najlepszy aktor – Kang Ha Neul

2020 Seoul International Drama Awards:

• najlepsza aktorka – Gong Hyo Jin
• Hallyu Drama Top Excellence Award
• Hallyu Drama Actor Award dla Kang Ha Neula
• najlepszy OST – Punch – Like a Heroine in the Movie

2020 Asia Content Awards:

• Best Asian Drama

2020 APAN Star Awards:

• najlepsza reżyseria
• Top Excellence dla Kang Ha Neula

Ocena:

Fabuła – 10/10

Kwestie techniczne – 7/10

Aktorstwo – 9/10

Wartość rozrywki – 7/10

Średnia – 8,25/10