This Charming Girl

Znane też jako: A Woman, Jung Hye; Yeoja, Jeonghye; 여자, 정혜

Na podstawie: koreańskiego opowiadania „Jung Hye” autorstwa Woo Ae Ryung

Gatunek: obyczajowy

Reżyseria: Lee Yoon Ki

Premiera: 2004

Obsada: Kim Ji Soo, Hwang Jung Min, Kim Hye Ok, Park Sung Woong, Seo Dong Won

 

Moje przygody z twórczością reżysera Lee Yoon Ki były dotąd mniej udane lub wcale nieudane, ale wreszcie poczułam, że chyba jestem po tylu latach gotowa, aby sprostać jemu naturalistycznemu stylowi, podobnie jak musiałam dorosnąć do filmów Hong Sang Soo. A może cała jego sława opiera się tak naprawdę na tym znakomitym debiucie, w którym aktorka telewizyjna Kim Ji Soo daje pierwszy i jak dotychczas swój najbardziej ikoniczny występ w filmie?

„This Charming Girl” jest studium charakterologicznym kobiety o imieniu Jung Hye (Kim Ji Soo) – film nie posiada właściwie scen bez niej. Główna bohaterka jest bardzo ułożoną pracownicą poczty, której życie toczy się według ściśle kontrolowanej rutyny. Chodzi do pracy, wychodzi na lunch tylko z koleżankami, w domu sprząta, ogląda telewizję i pielęgnuje kwiaty na balkonie. Można jednak odczuć, że trzyma ludzi na aż nienaturalny dystans i wkrótce przy bliższym przyjrzeniu się dostrzegamy okazjonalne pęknięcia na jej masce.

Pierwszą niespodziewaną jak na nią decyzją jest przygarnięcie kota. Drugą – zrobienie pierwszego kroku i odezwanie się do stałego klienta (w którego wciela się Hwang Jung Min jeszcze sprzed wielkiej sławy). Widać zatem, że Jung Hye tak naprawdę wcale nie jest obojętną osobą i mimo wszystko cierpi po cichu na samotność, ale sama ją zresztą wybrała… Film jest niezwykle wnikliwą obserwacją codziennych czynności bohaterki, który właśnie dzięki działaniom, a nie wypowiadanym słowom, buduje obraz Jung Hye oraz daje sygnały o jej traumach, które dopiero później w retrospekcjach są w pełni ujawnione i dają głębsze pojęcie o niej oraz powodach jej zachowania – śmierci matki i ucieczce z nocy poślubnej.

Już dawno nie odczuwałam czegoś takiego, ale seans z „This Charming Girl” był tak intymny i po części tak wstrząsający dla mnie jako kobiety przyglądającej się innej kobiecie, że czas nie wiem kiedy uciekł. Wcale nie byłam znużona tym obyczajowym obrazem, bo reżyser mimo wszystko nie popada w paradokumentalną manierę, wiedząc, kiedy zrobić przybliżenie, aby uchwycić mikro-zmiany na twarzy swojej aktorki. Kim Ji Soo zresztą jest magnetyzująca w swojej roli… Niby wciela się w postać „zwykłej” kobiety, ale wywołuje wrażenie, jakby była bliską znajomą lub nawet odbiciem lustrzanym nas samych… Jak dotąd oglądam dramy, tak jeszcze nie widziałam takiej maestrii z jej strony, więc to chyba musi być wypadkowa nie tylko jej gry aktorskiej, ale również starań samego Lee Yoon Ki.

Zdobyte nagrody

2004 Busan International Film Festival:

• New Currents Award

2005 Berlin International Film Festival:

• NETPAC Award

2005 Deauville Asian Film Festival:

• Lotus Jury Prize

2005 Singapore International Film Festival:

• najlepsza reżyseria
• najlepsza aktorka – Kim Ji Soo

2005 Blue Dragon Film Awards:

• najlepsza nowa aktorka – Kim Ji Soo

2005 Korean Film Awards:

• najlepsza nowa aktorka – Kim Ji Soo

2005 Busan Film Critics Awards:

• najlepsza nowa aktorka – Kim Ji Soo