A Petal

Znane też jako: Płatek, Kkotip, 꽃잎

Na podstawie: koreańskiego opowiadania „There a Petal Falls” autorstwa Choi Yoona

Gatunek: dramat

Reżyseria: Jang Sun Woo

Premiera: 1996

Obsada: Lee Jung Hyun, Moon Sung Geun, Sol Kyung Goo, Chu Sang Mi, Park Chul Min, Na Chang Jin, Lee Young Ran, Park Kwang Jung

 

Masakra w Gwangju w maju 1980 roku jest jednym z tych wydarzeń, które mają naprawdę wielką siłę oddziaływania w filmowej formie, ale nawet przy ostatnich kinowych blockbusterach i wielkich hitach koreańskiego box office, takich jak „A Taxi Driver” (2017), odkryłam, że to „A Petal” pozostaje najbardziej poruszającym obrazem na ten temat… i nie dlatego, że wzrusza i zasmuca, ale film ten potrafi doszczętnie zniszczyć widza, stając się przez to niezapomnianym.

Dopiero powoli zaznajamiam się z twórczością Jang Sun Woo, ale nigdy dotąd nie byłam nim tak zachwycona. Jest swego rodzaju „skandalistą” lat 90. ze swoim liberalnym podejściem do pokazywania związków i seksu na ekranie, lecz „A Petal” to zgoła inny film, który niemniej jednak, jak najbardziej korzysta na jego zamiłowaniu do łamania norm, łącząc w sobie różne formy – fabularną, paradokumentalną i animowaną. Sam reżyser w trakcie masakry był aresztowany za organizację studenckich protestów, tak więc nie trzeba wiele, aby się domyślić, że „A Petal” to jego dzieło życia… Film z zaskakująco wielkim budżetem, który został mądrze wykorzystany na odtworzenie ówczesnego horroru, natomiast w swoim sercu to dramat jednej dziewczyny, z którego można wyczytywać różne metafory i alegorie.

Zaledwie szesnastoletnia wówczas i kompletnie zielona Lee Jung Hyun wciela się w postać bezimiennej dziewczyny, która w wyniku szoku postradała zmysły i wałęsa się po kraju. Wydaje z siebie niewyartykułowane dźwięki i cierpi na przerażające ją halucynacje. Przez jedną z nich postrzega niepełnosprawnego robotnika Janga (Moon Sung Geun), którego spotyka, jako swojego starszego brata i nie chce się od niego odczepić, nawet jeśli on ją bije, a później gwałci. To błędne koło przemocy nie ustaje, gdyż dziewczyna zamieszkuje z nim, natomiast koledzy jej prawdziwego brata próbują ją odnaleźć, kierując się pogłoskami na jej temat.

Film posiada non-linearną strukturę odzwierciedlającą stan psychiczny głównej bohaterki, którą w jej umysłowo jaśniejszych momentach nawiedzają wspomnienia tego, co przeżyła. Kolaż ten, z premedytacją złożony z różnych stylistycznie scen, obdziera kompletnie obraz Masakry w Gwangju z początku, rozwinięcia i zakończenia. Reżyser nie skupia się na tym, jak do niej doszło, tylko na horrorze, jakim stała się dla nieprzewidujących niczego, zwykłych obywateli, a główna bohaterka dość dosłownie, ni stąd, ni zowąd zostaje złapana w ogień. Pierwsze przebłyski tych scen mogą przerazić wręcz dokumentalnym realizmem, będąc czarno-białym materiałem.

„A Petal” nie jest filmem, który ma ulżyć w narodowej traumie. Pokazuje ją od najstraszniejszej strony, oczami nic nierozumiejącego dziecka, które w tym procesie zostaje bezpowrotnie zniszczone emocjonalnie i cieleśnie z rąk niemniej motającego się w swoim życiu, wiecznie rozzłoszczonego mężczyzny. Spotkałam się z wielkimi metaforami, że rola Lee Jung Hyun jest alegorią narodu będącego również ofiarą, ale to, co Jang Sun Woo przedstawia na ekranie, na czele z frontalną nagością niepełnoletniej aktorki, jest dużo bardziej wstrząsające na takim personalnym poziomie, biorąc pod uwagę wytrzymałość widza na drastyczne sceny. Ja ujrzałam w tym wszystkim cel i na pewno nie uda mi się wyrzucić „A Petal” z pamięci.

Zdobyte nagrody

1996 Mannheim-Heidelberg International Film Festival:

  • Prize of the Ecumenical Jury
  • Special Mention

1996 Grand Bell Awards:

  • najlepsza nowa aktorka – Lee Jung Hyun
  • najlepsza muzyka
  • Jury Special Award

1996 Korean Association of Film Critics Awards:

  • najlepsza nowa aktorka – Lee Jung Hyun
  • najlepsze zdjęcia

1996 Blue Dragon Film Awards:

  • najlepszy aktor – Moon Sung Geun
  • najlepsza nowa aktorka – Lee Jung Hyun

1997 Cine21 Film Awards:

  • najlepsza nowa aktorka – Lee Jung Hyun

1997 Rotterdam International Film Festival:

  • KNF Award – Special Mention

1997 Asian Pacific Film Festival:

  • najlepszy film
  • najlepszy aktor – Moon Sung Geun
  • najlepsza aktorka drugoplanowa – Lee Young Ran

1998 Bangkok International Film Festival:

  • Jury Award

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.