Znane też jako: Maggie – The Fish Who Saved The Planet, Megi, 메기
Na podstawie: pomysł oryginalny
Gatunek: komediodramat
Reżyseria: Lee Ok Seob
Premiera: 2019
Obsada: Lee Joo Young, Goo Gyo Hwan, Moon Sori, Chun Woo Hee, Park Kyung Hye, Yoon Jung Jae, Park Jong Hwan, Kwon Hae Hyo, Kim Kkot Bi, Oh Hee Joon, Park Kang Seob, Don Mills, Lee Joo Young
Debiutująca Lee Ok Seob wsławiła się w lokalnych, niszowych kręgach charakterystycznymi krótkometrażówkami eksperymentującymi z mise-en-scène, a „Maggie” zdaje się być zwieńczeniem tego wszystkiego aniżeli jakimś nowym wyzwaniem. Reżyserka dostała rzekomo rządowe zamówienie na nakręcenie filmu dotyczącego praw człowieka – muszę przyznać, że dość odważna propozycja, patrząc na to, co z tego wyszło…
„Maggie” jest kolażem różnych obrazów uszeregowanych i zatytułowanych niczym kolejne rozdziały, jednak trudno szukać jakiegoś wspólnego wątku przetykającego je wszystkie. Co więcej, nawet nie warto szukać głębszego sensu w tym absurdystycznym dziele, choć oczywiście jeśli ktoś zapuści się we własne interpretacje, nie będzie to na próżno. Pole do tego jest przeogromne.
Próbując streścić jakoś fabułę dla zasady, tytułowa Maggie (Chun Woo Hee) to sum hodowany w akwarium przez jednego z pacjentów szpitala, który jest narratorem tego filmu. Placówką wstrząsa mały skandalik, kiedy zostaje znalezione zdjęcie rentgenowskie dowodzące temu, że jakaś para zabawiała się w gabinecie. Pielęgniarka Yoon Young (Lee Joo Young) dochodzi do wniosku, że to chyba musiała być ona i jej chłopak Sung Won (Goo Gyo Hwan), ale kiedy przychodzi do pracy złożyć rezygnację, okazuje się, że nikt się nie stawił na zmianę oprócz jej i lekarki Lee (Moon Sori). Aż tylu ludzi ma coś na sumieniu?
Kiedy Maggie podskakuje, rzekomo wyczuwa nadchodzące trzęsienia ziemi… W mieście pojawiają się niewytłumaczalnie wielkie dziury po zapadnięciu się terenu, które nieoczekiwanie dają pracę takim ludziom, jak Sung Won. Druga połowa filmu zatem zdaje się mieć więcej pozorów linearnej fabuły, kiedy jego związek z Yoon Young przechodzi próbę i się rozpada, ale też zostaje wetknięty pomiędzy to krótki filmik dr Lee reklamujący jej usługi.
Gdyby poszukać w tym wszystkim choć jednego wspólnego mianownika, w każdym z urywków pojawia się kwestia zaufania wobec innych ludzi w różnych jego formach. Yoon Young namawia panią doktor, aby ufała pracownikom, którzy poszli na l4 i nie skreślała ich od razu, że symulują. Pacjenci ufają absurdalnemu nawołaniu właściciela Maggie do ewakuacji po jej niecodziennym zachowaniu. Sung Won gubi ważny dla niego pierścionek (czemu towarzyszy genialna sekwencja musicalowa) i podejrzewa, że ktoś ze współpracowników musiał mu go ukraść. Wreszcie Yoon Young spotyka się z byłą dziewczyną Sung Wona (czy tylko mnie bawi, że obie postacie grane są przez aktorki o tym samym imieniu – Lee Joo Young?) i kiedy słyszy, że ją bił, zasiewa to w niej ziarno nieufności wobec niego, mimo że jej nigdy nie zrobił krzywdy.
Cokolwiek wyciągnie się z seansu „Maggie”, trzeba być jednak nastawionym, że równie dobrze można nie wynieść z niego nic. Film ten najlepiej bym opisała jako strumień świadomości reżyserki Lee Ok Seob oraz jej partnera Goo Gyo Hwana, który pełni tutaj również funkcję scenarzysty i montażysty poza graniem Hwang Sung Wona. Miejscami zabawne, miejscami dramatyczne, miejscami po prostu abstrakcyjne – trudno przypisać ich dzieło do jakiegoś konkretnego gatunku… Uważam ogólnie, że może przypaść do gustu młodym hipsterom filmowym, którzy zostaną oczarowani kreatywnym obrazem oraz dźwiękiem „Maggie” i nie będzie im przeszkadzać brak mięsistej fabuły do analizy. To bardzo niszowy film, ale cieszę się, że go doświadczyłam, bo odchodzi od stereotypu dramatów społecznych, jakich pełno w niezależnym kinie.
Zdobyte nagrody
2018 Busan International Film Festival:
- Actress of the Year – Lee Joo Young
- Citizen Critics’ Award
- CGV Arthouse Award
- KBS Independent Film Award
2018 Seoul Independent Film Festival:
- Audience Award
2019 Osaka Asian Film Festival:
- Grand Prix
2019 Fantasia Film Festival:
- Special Mention
7th Wildflower Film Awards:
- najlepsza reżyseria