Zastanawiająca rzecz – w dobie fali Hallyu, której jesteśmy w końcu konsumentami, okazuje się, że to, co my postrzegamy jako koreańską popkulturę, różni się nieco od tego, co rzeczywiście króluje w tym kraju na chwilę obecną… A chodzi o lokalny gatunek bardzo „jurnej” muzyki, trot, który przeżywa właśnie swój renesans, będąc ogólnokrajową sensacją, a nie tylko obiektem umiłowania starszych obywateli wychowywanych przy nim.
W czasach, kiedy krajowa oglądalność dram nieodwracalnie spadła, można tłumaczyć to odejściem młodszych grup widzów od telewizorów na rzecz internetu. Dlatego właśnie bardziej nowoczesne dramy „gatunkowe” uznaje się za hit, jeśli przekroczą 10%, kiedy dramy familijne KBSu wciąż utrzymują stałą oglądalność rzędu 20% i więcej. Nie rozpisywałam się jeszcze o niewyobrażalnym, komercyjnym sukcesie zakończonego niedawno „The World of Married” (jTBC), które pobiło rekord „SKY Castle”, stając się nie tylko największym hitem w historii tej stacji, ale też koreańskiej kablówki ogólnie, notując 28% w ostatnim odcinku… Ponieważ prawdziwym zwycięzcą tego roku, przynajmniej jak na razie, jest variety show od CSTV – „Mr. Trot”, męski spin-off programu „Miss Trot” z 2019, który wykorzystał sprawdzoną formułę competition show, aby wyłonić nową gwiazdę muzyki trot.
Można wzruszyć ramionami, że to kolejne odcinanie kuponów, tylko ze zmienionym gatunkiem muzycznym, po tych wszystkich programach z amatorami, kpopowymi idolami i raperami, ale nikt się nie spodziewał, że finał „Miss Trot” zanotuje aż 18% oglądalności, a tym bardziej, że „Mr. Trot” to podwoi – średnia oglądalność przekraczała 20%, a finał zanotował niewyobrażalne obecne 34%, będąc największym wynikiem jakiegokolwiek programu w historii koreańskiej telewizji kablowej!!!
Emitowane we wtorkowym prime-timie „Mr. Trot” zmiażdżyło serialową konkurencję, a na przedpremierowych konferencjach prasowych wiele ekip nowych dram wyrażało swoje obawy wobec rywalizacji z tym hitowym programem. Jego wpływ jest dużo większy niż przyciąganie przed ekrany telewizorów starszych grup wiekowych, które były do tej pory raczej niewykorzystywaną grupą konsumentów – trot jako gatunek muzyki przeżywa właśnie swój renesans, nie będąc już dłużej czymś niemodnym, wręcz „wstydliwym”, gdyż w programie brali udział nawet uczniowie szkół podstawowych. Zwyciężczyni oryginalnej, żeńskiej edycji – Song Ga In, jest od zeszłego roku najlepiej opłacaną celebrytką w Korei, natomiast Top 7 uczestników tegorocznej edycji zdaje się być równo rozchwytywanych. Dla zilustrowania ich wpływu, popularne variety show „Knowing Bros” (jTBC) pobiło swój rekord oglądalności w pierwszym z trzech zaplanowanych odcinków, w którym gośćmi są właśnie uczestnicy „Mr. Trot” – program, który normalnie osiąga 3-6% oglądalności wystrzelił 9 maja do 15%, poprawiając ostatni rekord z 9 lutego 2019 (9,5%), kiedy gościły w nim aktorki Kim Seo Hyung i Oh Nara, będące świeżo na fali sukcesu dramy „SKY Castle”.
Ogólnie to nie oglądałam wcale „Mr. Trot” i nie o to mi w tym wszystkim chodzi… Chciałam po prostu zwrócić uwagę tym przykładem na to, że zagraniczna popularność na YouTube (czy przez inne kanały) kpopowych idoli oraz trendy dram nie do końca przekłada się na rzeczywistą popularność w Korei, będąc tak naprawdę niszą. To w sumie godne podziwu, że zarządzający CSTV znaleźli swoją własną receptę na sukces, nie próbując podejmować bezsensownej rywalizacji na tym samym polu, co mające już swoją renomę tvN lub jTBC. Długo im to zajęło, zważywszy na huczne pojawienie się w rynku nowych kanałów telewizji kablowej w grudniu 2011, po czym MBN, Channel A lub CSTV szybko się wycofały z regularnej produkcji dram z powodu bardzo niskiej oglądalności tych kanałów. Dyrektorzy CSTV najwyraźniej wreszcie się nauczyli, jak zadowalać swój starszy profil widowni – nie tylko trotem, ale również sageukami, które w ostatnich latach produkują z umiarkowanym sukcesem, poczynając od „Grand Prince” (2018), po „Selection” (2019-2020) i będąc właśnie świeżo po premierze pierwszego odcinka „Wind, Cloud and Rain”.
How Gee 