Possessed

Znane też jako: Opętana, Living Death, Distrust Hell, Bulsinjiok, 불신지옥

Na podstawie: pomysł oryginalny

Gatunek: horror

Reżyseria: Lee Yong Joo

Premiera: 2009

Obsada: Nam Sang Mi, Ryu Seung Ryong, Kim Bo Yeon, Jang Young Nam, Moon Hee Kyung, Shim Eun Kyung, Shin Eun Jung, Oh Ji Eun

Nie sądziłam jeszcze, że będę czymś zaskoczona w kwestii koreańskich horrorów, jednakże debiut reżyserski Lee Yong Joo, znanego szerzej dzięki swojemu kompletnie innemu drugiemu filmowi, melodramatycznemu „Introduction to Architecture” (2012), jest klasycznym przykładem na to, aby „nie oceniać książki po okładce”. Spodziewacie się kolejnej historii o duchach i ich zemście zza grobu? Albo może o jakiejś klątwie? Pole do interpretacji, do czego tak naprawdę zakwalifikować „Possessed”, jest szerokie, lecz abstrahując od tego, film potrafi zajść za skórę, kiedy nawet pomimo pewnych elementów nadprzyrodzonych pokazuje grozę, jaką wcale nie tak trudno odnaleźć w prawdziwym życiu…

Przyznaję, że taki tytuł jak „Possessed” jest naprawdę generyczny, natomiast w swoim oryginalnym języku oznacza on mniej więcej „piekło niewiernych” i tego właśnie dotyka scenariusz – kwestii wiary, choć w znacznie szerszym kontekście niż być tylko kolejną historią o jakimś kulcie. Główna bohaterka Hee Jin (Nam Sang Mi) jest zmuszona powrócić do domu, kiedy dowiaduje się o zniknięciu jej młodszej siostry So Jin (Shim Eun Kyung). Ich matka (Kim Bo Yeon) odrzuca wszelki pragmatyzm i zagorzale wierzy, że tylko Bóg może uratować jej zaginione dziecko, dlatego nie przestaje się modlić oraz chodzić po domach i głosić wyznania wiary. Kiedy jedna z sąsiadek popełnia samobójstwo i wspomina So Jin w swoim liście, Hee Jin pomimo jej sprzeciwu zaczyna współpracować z detektywem Tae Hwanem (Ryu Seung Ryong), aby odszukać siostrę racjonalnymi metodami. Wpadają na trop, jakoby przejawiała ona wcześniej objawy opętania, a reszta sąsiadów z tego samego budynku kręci w zeznaniach.

Reżyser podchodzi do gatunku horroru w niezwykle interesujący sposób. Nie epatuje jump scares, ale też nie buduje filmu z rodzaju slow burn, gdyż kryminalne śledztwo Tae Hwana jest dość dynamiczne przy różnych zeznaniach sąsiadów. Jednak myślę, że pomimo tego warto przytoczyć tutaj przykład „Sorum” (2002) jako innego horroru, po którym spodziewaliśmy się klasycznej historii o duchach, a jest po prostu obrazem ludzkiej bezduszności…

„Possessed” w dość niespotykany sposób bierze (oczywisty) motyw opętania So Jin i obdziera go z filmowego horroru, próbując zracjonalizować z punktu widzenia bohaterów. Fanatyczna matka dziewczyny wierzy, że jej stan jest manifestacją bożego cudu i czeka na kolejny, co by miało potwierdzić, że jest tą wybraną przez siły wyższe. Inni bohaterowie, którzy skrywają więcej niepokojących rzeczy niż się na początku przyznają, składając zeznania detektywowi, również nie traktują So Jin jak potwora, ale jak swego rodzaju wybawcę, starając się ją wykorzystać do własnych celów. Film zatem bierze popularny motyw opętania dziecka i nakłada na niego zupełnie nowe jak dla mnie perspektywy… Z trzeciego punktu widzenia sąsiadki Kyung Ja (Moon Hee Kyung), która okazuje się być szamanką, So Jin jest demonem, nad którym można by zapanować obrzędami i wykorzystać do własnych celów… W tym wszystkim Hee Jin jako ateistka przeżywa zupełnie inny rodzaj horroru – po pierwsze, pragnienie odnalezienia siostry, wobec której męczą ją wyrzuty sumienia, bo odcięła się od rodziny z powodu fanatyzmu matki i nie zapobiegła wydarzeniom, a po drugie, grozę, której nie doświadczają inni, wierzący bohaterowie, którzy właśnie dzięki swojej wierze tłumaczą sobie to, co nie z tej ziemi. „Possessed” zdecydowanie posiada o wiele więcej warstw niż zwykły straszak o duchach.

Zdobyte nagrody

2009 Busan Film Critics Awards:

• najlepszy nowy reżyser – Lee Yong Joo

2009 Blue Dragon Film Awards:

• najlepszy scenariusz