Vertigo

Znane też jako: Enduring, Beotigo, 버티고

Na podstawie: pomysł oryginalny

Gatunek: melodramat

Reżyseria: Jeon Kye Soo

Premiera: 2019

Obsada: Chun Woo Hee, Yoo Tae Oh, Jung Jae Kwang

 

Reżyser Jeon Kye Soo powrócił po wielu latach od czasów kultowej w pewnych kręgach, ekscentrycznej komedii romantycznej „Love Fiction” (2012), gdzie absurd gonił absurd. Nie daje się jednak włożyć do żadnej z szufladek, gdyż „Vertigo” jest zgoła inne, mimo że również trudno jest w krótki sposób ująć istotę tego filmu. Najnowsza produkcja reżysera wyhamowuje z ekspozycją fabuły i skupia się przede wszystkim na głównej bohaterce, zamykając widza w jej świecie.

Jest nią Seo Young (Chun Woo Hee), graficzka pracująca na stażu w korporacyjnym wieżowcu. Ma tendencję do kumulowania i skrywania w sobie emocji, dlatego film powoli pokazuje, jak bohaterka zaczyna pękać. Jej sekretny romans z przełożonym Jin Soo (Yoo Tae Oh) prowadzi donikąd, zbliża się okres przedłużania umów i wcale nie jest pewna czy zaproponują jej etat, a przede wszystkim jej kondycja się pogarsza, gdyż cierpi na zawroty głowy, które nasilają się, im wyżej znajduje się w budynku w którym pracuje.

Film niczym w przypowieści kontrastuje ją z bohaterem, który znajduje się po drugiej stronie, dosłownie i metaforycznie… Kwan Woo (Jung Jae Kwang) zajmuje się myciem okien i innymi robotami na wysokości. Zauważa Seo Young w biurze i od razu odczuwa z nią niewytłumaczalną więź, dlatego staje się czymś w rodzaju jej anioła stróża. Jeśli spodziewać się romansu dwojga bohaterów po dwóch stronach szyby, to nie będzie aż tak oczywiste…

„Vertigo” to przede wszystkim portret psychologiczny głównej bohaterki, która jest bardzo krucha, a paradoksalnie dużo wytrzymuje. Z jednej strony ma to wiele do powiedzenia na temat pozycji kobiet w koreańskim społeczeństwie ogólnie. Wydaje mi się jednak, że w tym przypadku perspektywa jest specjalnie zawężona do wewnętrznego świata Seo Young i jej przeżyć. Nawet jeśli zazwyczaj nie jest w stanie wyrażać swoich emocji na głos, bo zewsząd ograniczają ją ramy i konwencje, „Vertigo” staje się wręcz sensorycznym doświadczeniem dla widza. Nie tylko dzięki świetnemu aktorstwu Chun Woo Hee, ale również przez reżyserię i efekty dźwiękowe, które budują napięcie nie do zniesienia. Mogło to skręcić w stronę thrillera, lecz Jeon Kye Soo trzyma się melodramatycznego podejścia do ambiwalentnej relacji dwojga bohaterów z różnych warstw społecznych, którzy przez większość czasu nawet nie mają bezpośredniego kontaktu.

Zdobyte nagrody

2020 Faro Island Film Festival:

  • najlepsza aktorka – Chun Woo Hee

2020 Blue Dragon Film Awards:

  • najlepszy nowy aktor – Yoo Tae Oh

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s

Ta witryna wykorzystuje usługę Akismet aby zredukować ilość spamu. Dowiedz się w jaki sposób dane w twoich komentarzach są przetwarzane.