Znane też jako: Proch i pył, Chugbogui Jib, 축복의 집
Na podstawie: pomysł oryginalny
Gatunek: dramat
Reżyseria: Park Hee Kwon
Premiera: 2019
Obsada: Ahn So Yo, Lee Kang Ji, Kim Jae Rok, Lee Jung Eun
Scenarzysta blockbustera debiutuje w fotelu reżysera na naprawdę mikroskopijnym budżecie, tworząc film, który trochę zaprzecza wszystkiemu temu, z czego znane i lubiane jest koreańskie kino… „Dust and Ashes” to pozycja prawdziwie „festiwalowa”, którą można reklamować wielkimi słowami o podobieństwie motywów ze słynnym „Parasite”, stąd właśnie ujęcie go w tejże sekcji tegorocznej edycji Pięciu Smaków poświęconej „ciemnym” stronom koreańskiego społeczeństwa. Z drugiej strony, niemalże brak zawiązanej akcji może odstręczyć wielu, którzy nie będą się zapędzać w interpretacje.
„Dust and Ashes” posiada minimalne dialogi. Przez większość czasu kamera podąża za główną bohaterką Hae Soo (Ahn So Yo) i spogląda jej przez ramię. Obserwując trzy dni z jej życia, widz musi sam złożyć sobie obraz z rozrzuconych zewsząd elementów, chociaż klimat tego filmu jest daleki od obyczajowych historii o relacjach międzyludzkich. To dramat klasyfikowany nawet jako thriller. Z pewnością dzieją się nie do końca „bezpieczne” rzeczy, ale wszystko enigmatyczne i zależy głównie od osobistych interpretacji.
Hae Soo pracuje w fabryce oraz restauracji, aby związać koniec z końcem. Nic nie jest w tym filmie powiedziane czy też wytłumaczone wprost, dlatego trzeba czytać kontekst sytuacji. Dość szokującym odkryciem stają się zwłoki matki, czekające na bohaterkę w domu. Rzadko jednak widać jej twarz, kiedy kamera wygląda zza jej pleców, dlatego jest to pierwszy punkt w filmie, który staje się ambiwalentny i zależny od punktu widzenia. Czy kobieta zmarła naturalnie, czy też nie? Jak długo już tam leży, zważywszy na obojętność głównej bohaterki? Czy miała ona wcześniej plan zarobienia na ubezpieczeniu?
Obserwujemy później, jak spotyka się z różnymi podejrzanymi postaciami – detektywem, inspektorką ubezpieczeniową, młodszym bratem. Podejrzenia o możliwym oszustwie popełnianym przez rodzeństwo stają się coraz silniejsze… „Dust and Ashes” nie zmierza jednak do dramatycznego punktu, w którym główna bohaterka zostanie postawiona pod ścianą. Jest zdeterminowana, ale jednocześnie w żałobie. Zagryza więc zęby i sama stara się przeżyć. Ahn So Yo, występująca wcześniej pod imieniem Ahn Ji Hye, jest idealna w takich naturalistycznych rolach, które wyglądają, jakby wcale nie były grane, biorąc jeszcze pod uwagę „In Her Place” (2014). Również samo „Dust and Ashes” jest metodyczne, zamiast wysoce emocjonalne, kiedy film kulminuje bardzo pieczołowicie sfilmowany proces kremacji ciała.
Zdobyte nagrody
2020 Pyeongchang International Peace Film Festival:
- Jury’s Award
2020 Toronto Reel Asian Film Festival:
- najlepszy debiut
How Gee 