Znane też jako: Samjin Group English TOEIC Class, Samjin Co. English Class, Samjin Geurup Yeongeotoikban, 삼진그룹 영어토익반
Na podstawie: pomysł oryginalny
Gatunek: komediodramat
Reżyseria: Lee Jong Pil
Premiera: 2020
Obsada: Go Ah Sung, Esom, Park Hye Soo, Jo Hyun Chul, Kim Jong Soo, Kim Won Hae, Lee Sung Wook, Bae Hae Sun, David McInnis, Baek Hyun Jin, Lee Joo Young
Na pierwszy rzut oka zdawało się, że będziemy mieć do czynienia z lekką komedią retro polegającą głównie na żartach językowych lub tragicznym akcencie w próbach mówienia po angielsku… Taki film powstał już zresztą ponad dekadę temu – „Please Teach Me English” (2003) z Jang Hyukiem i Lee Na Young. Natomiast „Samjin Company English Class” wychodzi znacznie poza swój niewiele mówiący tytuł, odhaczając przy tym wszystkie punkty na liście jak stać się rozrywką dla tłumów, nie mając przy tym blockbusterowego budżetu.
Girl power i nostalgia za latami 90… Akcja tego filmu rozgrywa się przed wybuchem azjatyckiego kryzysu finansowego w 1997 roku, dlatego jest on pełen wielkich ambicji o sukcesie, pomimo przeciwności losu. To bardzo ważna zaleta „Samjin Company English Class”, ponieważ już prędzej go można porównać w swoim tonie do hitowych seriali „Answer 1997”, „Answer 1994” i „Answer 1998” – nie rozdrapuje ran oraz nie odnosi się do wielkich wydarzeń z historii najnowszej, która bardzo często jest rozliczana we współczesnym koreańskim kinie w udramatyzowany sposób.
Trzy barwne bohaterki pracują w tym samym konglomeracie, tytułowym Samjin, choć w innych działach – Ja Young (Go Ah Sung) w operacyjnym, Yoo Na (Esom) w marketingowym, a Bo Ram (Park Hye Soo) w księgowości. Są zaledwie maturzystkami bez wyższego wykształcenia, dlatego pomimo wielu talentów znajdują się na samym dole korporacyjnej hierarchii, zajmując się głównie sprzątaniem, podawaniem i wykonywaniem czegokolwiek, co zostanie im zlecone. Takich kobiet jak one są całe zastępy w firmie, tak więc „nowoczesność” i kapitalizm znacznie kontrastuje z tym samym od wieków patriarchalnym podejściem w Korei. Bohaterki dostrzegają szansę polepszenia swojego życia, kiedy firma w ramach „globalizacji” organizuje zajęcia z angielskiego oraz obiecuje, że każdy kto zda ze znakomitym wynikiem test TOEIC, będzie miał szansę na awans bez względu na uczelniane dyplomy.
Feministyczne podteksty są tutaj dużo bardziej ogólnikowe niż w głośnym „Kim Ji Young Born 1982”, ale też nie chodzi tak naprawdę w „Samjin Company English Class” o zderzenie genderowych stereotypów i korporacyjnej polityki, lecz o przygodę przysłowiowych underdogs, którzy triumfują na końcu. Ja Young podczas rutynowej kontroli wpada na ślad korupcji, który przypomina te z wielu innych filmów – okazuje się, że ktoś zataja skażenie biologiczne. Główne bohaterki niczym detektywi-amatorzy badają sprawę po kryjomu, wpadając na coraz więcej śladów prowadzących w końcu na sam wierzchołek kierowniczej hierarchii firmy Samjin.
Akcja jest wartka, tytułowe lekcje angielskiego przydają się w konfrontacji z amerykańskim inwestorem, a scenariusz jest na tyle sprytny, aby wywrócić na nice stworzone wcześniej antagonistyczne relacje oraz stereotypy płciowe, zaskakując wieloma zwrotami akcji, jak na historię „detektywistyczną” przystało. Dobra rozrywka w iście koreańskim stylu, która może się pochwalić naprawdę świetną stroną techniczną oraz dbałością o detale, jeśli chodzi o odtworzenie minionej epoki. Reżyser Lee Jong Pil najwyraźniej niejedno wyciągnął od Davida O. Russella… Szkoda tylko, że koniec końców „Samjin Company English Class” nie ma takiego impaktu, jak „Kim Ji Young Born 1982” oraz że nie stawia ostatecznego zdania, jeśli chodzi o nierówności w miejscu pracy, gdyż to wszystko ustępuje miejsca walce o niesprzedanie firmy na typową, patriotyczną nutę.
Zdobyte nagrody
2020 Blue Dragon Film Awards:
- najlepsza aktorka drugoplanowa – Esom
- najlepsza muzyka
- najlepsza scenografia
How Gee 