No, tym razem wpisałam jakiś inny tytuł niż „koreańskie akcenty na (x) edycji Asian Film Awards”, ale wiadomo o co chodzi – o nagrody dla koreańskich filmów konkretnie na tegorocznym rozdaniu Asian Film Awards, które miało miejsce właśnie dzisiaj, 17 marca. Jak mogliście się dowiedzieć z opublikowanych przeze mnie dwa miesiące temu nominacji do tych nagród, dominowało wśród nich „Burning”, ale rzeczywiście statuetek mogło zgarnąć na 8 możliwych…?
Jakoś całkowicie umknęło mi stworzenie listy zapowiedzi filmowych w zeszłym roku, dlatego spoglądając wstecz na listę ze stycznia 2017, można zobaczyć, ile rzeczywiście wspomnianych wtedy tytułów ujrzało światło dzienne… Co ciekawe, trzy filmy wciąż po ponad dwóch latach tkwią w odmętach post-produkcji lub po prostu stagnacji, ale nie będę ich już wciągać na dzisiejszą listę, bo coś zdaje mi się, że „Broker” w reżyserii Kim Hong Suna zostało po prostu porzuconym projektem, odkąd zawiązał ściślejszą współpracę z OCN, kręcąc takie seriale jak „Black” lub „The Guest”.
Znane też jako: Why Secretary Kim, Gimbiseoga Wae Geureolkka, 김비서가 왜 그럴까 Na podstawie: manhwy „What’s Wrong With Secretary Kim?” autorstwa Jung Kyung Yoon Gatunek: komedia romantyczna, workplace drama Ilość odcinków: 16 x 70 min. […]
Po zeszłorocznej przerwie, nie pamiętam już czym spowodowanej, powrócono w tym roku do rozdania APAN Star Awards, które są częścią Daejeon Drama Festival. Rozdanie odbyło się ponad miesiąc temu, 13 października dokładnie, dlatego wybaczcie tę potworną zwłokę, ale w sumie nic to nie zmienia w moim podsumowaniu, które jest oparte jedynie na ogólnej opinii dotyczącej aktorów oraz wymiaru popularności tegorocznych dram, których widziałam ledwie kilka.
Seoul International Drama Awards rozpoczyna jesienny sezon galowy w Korei, ale jest to impreza kompletnie na dole mojej listy priorytetów i zainteresowania, ponieważ już dawno można się było przekonać, że jak na międzynarodową galę nagród jest ona bardzo niszowa… Nie znam żadnego zwycięskiego serialu z tegorocznej edycji, ale może pozwala to wierzyć, że zostały wybrane przez jury właśnie ze względu na własne walory.
Do tej pory zawsze popierałam moje dramowe podsumowania roku sporymi wyliczeniami, ale tym razem zrobiłam to inaczej. Pierwszą część napisałam najbardziej ogólnikowo od lat, a jeśli chodzi o wybieranie najlepszych i najgorszych, czyli takie pseudo-nagrody Drama Best, nie mogę się poprzeć wrażeniami z obejrzenia prawie całej ramówki koreańskich stacji telewizyjnych, ponieważ w 2017 zwyczajnie nie widziałam tak wiele dram, jak w poprzednich latach… Jednak tyle razy podkreślałam subiektywność mojego wyboru – tym razem będzie ona naprawdę dosadna, skoro grupa tytułów, spośród których wybrałam swoich faworytów, była węższa niż dotychczas.
KBS może nie miał w tym roku najwyżej notowanej pod względem oglądalności mini-serii jak SBS, ale po raz kolejny poczułam, że to właśnie ich gala interesuje mnie dużo bardziej i ona stała się priorytetem do relacjonowania. Może jestem bardzo do tyłu z tegorocznymi recenzjami dram, ale mam obejrzanych najwięcej właśnie od KBSu. Moja wewnętrzna fanka wyczekiwała z niecierpliwością, jaką nagrodę dostanie Jung Ryeo Won i po cichu liczyłam, że uczciwie dadzą Namgoong Minowi Daesanga, zamiast iść bezpieczną ścieżką i nagradzać jakiegoś weterana z dramy weekendowej, które ZAWSZE mają wysoką oglądalność.
Już w kolejny weekend dowiemy się, kto zostanie laureatem dorocznych nagród dramowych trzech głównych koreańskich stacji telewizyjnych. Paradoksalnie te trzy gale na przestrzeni dwóch dni są czymś, do czego zazwyczaj odliczam dni już od paru miesięcy, aby potem wszystko rozwiązało się w przeciągu kilku godzin, a ja zapomniała o tym następnego dnia. Pozwólmy jednak na chwilę się porwać najlepszym życzeniom wobec dramowych ulubieńców, obstawianiu oraz iluzji, że te nagrody są naprawdę czegoś warte i podkreślają znakomite umiejętności, a nie oglądalność…
Wczoraj, 15 listopada miało miejsce drugie w historii rozdanie nagród Asia Artist Awards, które szczyci się tym, że jako jedyne zbiera w jednym miejscu gwiazdy szeroko pojętego entertainmentu – aktorów i idoli. Jak dla mnie to tylko słaba wymówka do rozdania kolejnych nagród popularności, ponieważ akurat na tej gali wyjątkowo trudno wartościować je pojedynczo, ponieważ czym niby różni się „best celebrity award” od „best entertainer award”? Myślę, że wylałam już wystarczająco dużo żalów w podsumowaniu inauguracyjnej gali w zeszłym roku, teraz tylko podtrzymuje to samo zdanie.
Znane też jako: Young Cop, Cheongnyeongyeongchal, 청년경찰 Na podstawie: pomysł oryginalny Gatunek: komedia sensacyjna Reżyseria: Kim Joo Hwan Premiera: 2017 Obsada: Park Seo Joon, Kang Ha Neul, Sung Dong Il, Park Ha Sun, Lee Ho […]
Dwa lata temu reputacja Grand Bell Awards została tak mocno nadszarpnięta, że media zastanawiały się rok później w 2016 czy organizacja kolejnej edycji w ogóle ma sens. Jednak kryzys został zażegnany, na czerwonym dywanie pojawiło się wreszcie sporo aktorów z najwyższej półki, a listy zwycięzców nie zdominował największy komercyjny hit tego roku.
Znane też jako: Fight For My Way, Fight My Way, Ssam Mai Wei, 쌈, 마이웨이 Na podstawie: pomysł oryginalny Gatunek: komedia romantyczna, obyczajowy Ilość odcinków: 16 x 70 min. Premiera: 2017 Obsada: Kim Ji Won, […]
Określenie „wojna castingowa” wzięłam bezpośrednio z artykułu OSEN, który wyłożył opinię, że obecnie brakuje na rynku dwudziestoletnich aktorów będących „pewnymi” inwestycjami i dlatego stacje telewizyjne ostro rywalizują o te kilka nazwisk, które odznaczają się sławą i star power. Jakie są tego skutki?
Znane też jako: Hwarang: The Beginning, Flower Knights, Hwarang: The Poet Warrior Youth, Flower Knights: The Beginning, 화랑 Na podstawie: pomysł oryginalny Gatunek: komedia romantyczna, historyczny, przygodowy Ilość odcinków: 20 x 70 min. Premiera: 2016-2017 […]
Wreszcie od tego tygodnia zaczynam z dominującymi gatunkami w koreańskich dramach, a pierwszym (i najpopularniejszym) z nich są komedie romantyczne, na co pewnie wielu czekało. Jednak wybór ich okazał się być jednym z najtrudniejszych, ponieważ po tylu latach oglądania dram jakoś nie zapadło mi w pamięć wiele rom-comów lub nie zapamiętałam ich jako „przyszłych klasyków”, a jedynie jako sympatyczne rozrywki…
