Po wczorajszym odcinku, który był lekkim „zapychaczem”, czas przejść do konkretów w weekend. Będzie to najobszerniejsza część listy koreańskich filmów niewartych czasu, ale postanowiłam zebrać w jednym miejscu wszystko mające związek z jakąś zbrodnią, co jest przecież chlebem powszednim koreańskiego kina.
W porównaniu do zeszłego roku nagrody Baeksang Arts Awards zostały rozdane prawie miesiąc wcześniej, nie powodując we mnie takiego wyczekiwania i stopniowego niecierpliwienia się. Lista nominowanych była bardzo przewidywalna, tak samo jak i zwycięzcy, ale co by nie było – nie można się kłócić, ponieważ są oni wszyscy jak najbardziej zasłużeni. Wielcy Park Chan Wook, Kim Ji Woon i Na Hong Jin nie wyszli z pustymi rękami, jeśli nie Kim Min Hee, to najlepszą aktorką została Son Ye Jin, przewidywalnie kpopowi idole zmietli nagrody popularności, a wielkim wygranym w kategorii dramowej był „Goblin”.
Można powiedzieć, że do dzisiejszej części listy koreańskim dram, które warto znać, wrzuciłam wszystko to, czego nie można było sklasyfikować jako czysta komedia romantyczna lub fantasy (lub nadchodzące dramy zemsty), więc są to swego rodzaju resztki, ale tak naprawdę czy nie ma czegoś bardziej satysfakcjonującego niż dobra drama, która jest bardziej „obyczajowa”, ale nie traci na sile rozrywki?
Co roku kiedy nadchodzi sezon gal nagród, mimo że w kategoriach aktorskich prawie zawsze są nominowani ci sami aktorzy należący do grona „najlepszych”, w przypadku kobiet nawet nie porównuję, która rola była bardziej imponująca, tylko ogólnie próbuję się doliczyć pięciu głównych ról żeńskich w komercyjnych hitach. Nierówności płciowe w kinie są ostatnio bardzo naświetlanym tytułem nawet w Hollywood, ale spróbuję na to spojrzeć wyłącznie lokalnie (tzn. w kręgu koreańskim). Taka historia kobiet w koreańskim kinie…?
Czytaj dalej Koreańskie filmy w kontekście. Część VI: kobiety
Nominacje do jedenastej edycji Asian Film Awards ogłoszono już dobre kilka dni temu, więc przepraszam za to opóźnienie w przekazaniu ich. Ten rok wydaje się być wyjątkowy dla koreańskiego kina, bo produkcje właśnie tego kraju wyjątkowo dominują w nominacjach do AFA, a najwięcej ich zebrało bez zaskoczenia „The Handmaiden”, chociaż nie w najważniejszych kategoriach, co odzwierciedla mniej więcej ten sezon gal nagród – dużo się o tym filmie mówi, ale nagrody zgarniają później „Train to Busan” lub „Goksung”.
Jeśli ktoś liczył, że po zeszłorocznych kontrowersjach organizatorzy Grand Bell Award ukorzą głowy i wszystko będzie lepiej, to niestety będzie rozczarowany, ponieważ jedna z dwóch największych gal nagród dla koreańskiego kina właśnie sięgnęła totalnego dna, z którego będzie się podnosić latami…
Pora na pierwsze z moich zaplanowanych podsumowań roku, po ogólnym wprowadzeniu i gdybaniach sprzed tygodnia. Pierwsze, ale kompletnie nienowe, ponieważ już dwukrotnie w tym roku (tu i tu) pisałam o jego niesamowitych sukcesach dla koreańskiego kina i popierałam je tabelkami pełnymi informacji. Myślę, że kolejne, tylko trochę dłuższe o kilka pozycji notowania byłyby katorgą dla was i dla mnie (w przygotowaniu), dlatego postanowiłam się streścić do krótkich „Top…” i ogólnych myśli na temat trendów oraz kierunku, w jakim podąża koreańskie kino komercyjne. A ma się bardzo dobrze…
Przez pracę nie miałam kompletnie czasu na szybkie opisanie tegorocznej gali nagród Blue Dragon Film Awards, a tym bardziej obejrzenie jej chociażby we fragmentach, ale w sumie nie ma w tym roku żadnych interesujących smaczków, jak chociażby porównanie z Grand Bell Awards, które w zeszłym roku były wielką klapą (nie wiadomo nawet czy się odbędą w tym!). Wybór zwycięzców też nie był zaskakujący, choć tak naprawdę w tym roku było mnóstwo świetnych filmów i wybór każdego byłby zadowalający.
Program „KBSu „Entertainment Weekly” co tydzień raczy widzów najróżniejszymi rankingami i celebryckimi ciekawostkami przy (żałosnych, zresztą…) inscenizacjach reportera Kim Saeng Mina. Dawno już nic nie mnie zainteresowało (ostatnio tj. w czerwcu publikowała ranking muzyki dramowej), aż tu nagle pojawił się krótkie, prezentowane tylko przez dwa tygodnie zestawienie ekranowych femme fatale.
Czytaj dalej Najpopularniejsze femme fatale w rankingu Entertainment Weekly
Znane też jako: There Is No Secret, Home Sweet Home, House Full of Happiness, Bimireun Eoptda, 비밀은 없다
Na podstawie: pomysł oryginalny
Gatunek: thriller
Reżyseria: Lee Kyung Mi
Premiera: 2016
Obsada: Son Ye Jin, Kim Joo Hyuk, Kim Soo Hee, Shin Ji Hun, Choi Yoo Hwa, Kim Min Jae, Park Jin Woo, Kim Ui Sung
.
Znane też jako: Princess Deok Hye, Deokhyeongju, 덕혜옹주
Na podstawie: koreańskiej powieści „Princess Deok Hye” autorstwa Kwon Bi Young
Gatunek: dramat historyczny
Reżyseria: Heo Jin Ho
Premiera: 2016
Obsada: Son Ye Jin, Park Hae Il, Yoon Je Moon, Ra Mi Ran, Jung Sang Hun, Park Soo Young, Baek Yoon Shik, Park Joo Mi, Go Soo, Ahn Nae Sang, Kim Dae Myung, Kim Jae Wook
.
W trakcie kiedy nie mogłam obejrzeć relacji z dzisiejszych Korean Drama Awards z powodów problemów na V App i mojego rosnącego zniesmaczenia, odkryłam, że w tym samym czasie są rozdawane Buil Film Awards jako część festiwalu filmowego w Busan, który rozpoczął się wczoraj. Bez wahania przełączyłam się na tę relację, licząc na widok lubianych aktorów filmowych. Buil Film Awards akurat niekoniecznie pokrywają się z późniejszymi częstymi zwycięzcami na innych komercyjnych galach…
![[Podsumowania roku] Sukcesy artystyczne do pary z komercyjnymi i ogólnie znakomita frekwencja – podsumowanie filmowe 2016 roku](https://howgeepl.files.wordpress.com/2016/12/podsumowanie-filmowe-2016.jpg?w=672&h=372&crop=1)
