Znane też jako: Public Enemy 3, Gang Chul Jung: Gonggongui Jeok 1-1, 강철중: 공공의 적 1-1
Na podstawie: koreańskich filmów „Public Enemy” (2002) i „Another Public Enemy” (2005) w reżyserii Kang Woo Seoka
Gatunek: sensacyjny
Reżyseria: Kang Woo Seok
Premiera: 2008
Obsada: Sol Kyung Goo, Jung Jae Young, Kang Shin Il, Kim Nam Gil, Lee Moon Shik, Yoo Hae Jin, Yoon Je Wook, Lee Min Ho
.
Miałam szybko się uwinąć z serią „Public Enemy” i mieć kolejne tytuły z Sol Kyung Goo z głowy, a jednak obejrzenie wszystkich trzech filmów zajęło mi w bólach ponad pół roku. Za każdym razem trochę się ekscytowałam nowym, znanym aktorem w roli czarnego charakteru, ale „Public Enemy”, a tym bardziej „Another Public Enemy” bardzo mi się nie podobały. Niespodziewanie trzecia część dość przypadła mi do gustu, ale stwierdzam, że spośród Lee Sung Jae, Jung Joon Ho i Jung Jae Young ten ostatni jest oczywiście najlepszym aktorem i na szczęście przełożyło się to również na to, że jego antagonista wydał mi się najlepszy.
Poza Kim Nam Gilem i TYM Lee Min Ho (jeszcze przed „Boys Over Flowers”, sławą i przereklamowaniem) w małych rolach „Public Enemy Returns” może zaoferować jeszcze reżysera Jang Jina tym razem w roli scenarzysty. Wiedziałam, że coś inaczej mi pachniało… Nie oznacza to jednak, że trzecia część ma nagle więcej sensu – sam główny bohater Kang Chul Joong jest niekonsekwentnie napisany, gdyż nagle jest dobrym gliną, który z powodu zmęczenia chce zrezygnować. W pierwszej części był nieokrzesany i skorumpowany, a w drugiej jakimś prokuratorem z alternatywnej rzeczywistości. Doszłam do wniosku, że tęsknię za brutalnym Kang Chul Joongiem, ale nie można mieć wszystkiego. W końcu „Public Enemy Returns” i tak jest lepsze niż poprzednicy, bo nie męczyłam się przy oglądaniu tego filmu…
Tak jak wspomniałam, Kang Chul Joong chce zrezygnować z pracy, bo i tak jest zawieszony, ale angażuje się w nowe śledztwo dotyczące morderstwa nastolatka, który był znanym chuliganem. Dochodzi do wniosku, że była to sprawka gangu, co prowadzi go z kolei do sprawy rekrutacji przez mafię młodych chłystków, którzy są potem usuwani po wykonaniu zadania. Za wszystkim stoi biznesmen Lee Won Sul, ale nie ma to dowodów. Kang Chul Joong jak zwykle rozwiąże wszystko pięściami oraz z pomocą stałych pomocników ponownie granych z czarnym humorem przez Lee Moon Shika oraz Yoo Hae Jina.
Reżyser Kang Woo Seok obiecał, że wraz z „Public Enemy Returns” wróci do korzeni „Public Enemy” po rozczarowującej drugiej części, ale przecież w pierwszej kolejności nic mi się nie podobało w tej serii, więc nie rozumiem, do czego niby wrócono. Po prostu do Sol Kyung Goo jako gliny..? Być może mój brak jakichkolwiek oczekiwań w stosunku do „Public Enemy Returns” sprawił, że akurat ten film mi się spodobał, kiedy poprzednie były srogo rozczarowujące w porównaniu do swojej sławy i popularności. Mogę jednak stwierdzić jedno – tym razem czarny charakter nie był jakimś śmiechu wartym psychopatą tylko po prostu charyzmatycznym gangsterem. Co więcej, śledztwa nigdy nie były mocną stroną serii „Public Enemy”, gdyż od początku wszystko było wiadomo, a z Kang Chul Joonga kiepski detektyw, dlatego jeśli w trzeciej części chodziło po prostu o rozbicie gangu (a morderstwa były dodatkiem), to lepiej oceniam fabułę.
Mimo wszystko „Public Enemy Returns” nie jest godne polecenia. Aby w pełni zrozumieć kontekst różnych postaci, trzeba by znać poprzednie filmy, a nie warto ich oglądać.
Zdobyte nagrody
2008 Blue Dragon Film Awards:
- nagroda popularności dla Sol Kyung Goo
How Gee 