Nie wiem jak wy, ale w moim odczuciu wieloletnie oglądanie koreańskich dram jest trochę jak syndrom sztokholmski – większość z nich jest tak naprawdę przeciętnych lub kiepskich, można je krytykować, ale żeby tak po prostu odstawić…?

Przy wielu podobnych fabułach niemalże od razu głównym aspektem odróżniającym dramy od siebie są grający w nich aktorzy. Chyba każdemu zdarzyło się obejrzeć jakiś serial bez względu na to, czy się obiektywnie podobał, czy nie, bo była to okazja do kilkunastogodzinnego podziwiania ulubionego aktora i kolejna zaliczona pozycja z jego filmografii. To mnie głównie napędzało w pierwszych latach oglądania koreańskich dram, a teraz zauważam, jak odbija się to rykoszetem w zupełnie innym kierunku…