dramy, filmy, koreańska popkultura
Przez ostatni weekend na blogu pojawiły się trzy recenzje filmów z Gong Hyo Jin – starszych „Surprise” i „Conduct Zero”, gdzie grała role drugoplanowe oraz dla kontrastu najnowszego „Hit-and-Run Squad”. Na potrzeby styczniowej premiery tego filmu zrobiła obowiązkową rundkę medialną, tak więc to chyba dobry pomysł, aby podzielić się jednym z wywiadów ogólnie podsumowujących dotychczasową
Plakaty do koreańskich dram – często jedne z pierwszych rzeczy, jakie widzimy przed premierą danego serialu, które w jakimś stopniu wpływają na nasze oczekiwania wobec niego. Mogą narobić niepotrzebnych nadziei, że drama będzie równie piękna wizualnie lub wręcz przeciwnie, nastawić bardziej negatywnie.
Można powiedzieć, że Kim Eun Sook jest mistrzynią składającą się z powtórzeń. Jej wypracowana formuła sprawiła, że właściwie w całej swojej karierze nie doznała jeszcze ani jednej porażki i jest jedyną taką scenarzystką telewizyjną w Korei. Jej dramy nie są wysoko poważane z krytycznego punktu widzenia, ale wszystkie stały się ikonami popkultury, dostarczając widzom sporo
Dean (stylizowane jako DΞΔN) pojawił się dosłownie znikąd jako koreańsko-amerykański artysta, a już zdołał zabłysnąć serią genialnych singli R&B i featuringiem u Junggigo, stając się kimś, na kogo należy uważać. Sam Chamane w swoim wywiadzie z Hiphopplaya wymienił go jako jednego z artystów, z którymi chciałby współpracować, ale zrezygnowałam z tłumaczenia tamtego tekstu, ponieważ niedawno
Oryginalny artykuł zaczyna się słowami, że Hwang Jung Eum po raz kolejny zaliczyła „rolę życia”. Ile ich jeszcze będzie?! Historia z dramą „She Was Pretty” z pewnością była dramatyczna, gdyż pierwszy odcinek zanotował oglądalność rzędu zaledwie 4,8% w obliczu rywalizacji z hitowym „Yongpal”, ale później wzrosła ona, sięgając średnio 15%, a w najlepszym dniu dochodząc
Pewien czas temu pisałam o debiutanckim albumie Samuela Seo, „Frameworks”, choć pewnie większości mogło to przejść koło nosa. Cóż, nie zrażam się tym, tylko próbuję dalej coś zaszczepić, dlatego zapraszam do przeczytania mojego tłumaczenia wywiadu Hiphopplaya z Samuelem, który został opublikowany na ich stronie 6 listopada. W komentarzach nazywają go „po prostu artystą”…
Już dawno nosiłam się z zamiarem przeprowadzenia wywiadu z moją znajomą, abyście mogli się przekonać, jak wygląda bycie fanem kpopu w Korei. Ja nie wkładam w to tyle wysiłku, więc nie mogłam wam osobiście przedstawić, jak przedstawia się to chodzenie na programy muzyczne i inne eventy. Wiele razy słyszałam, jak jest ciężko.
Nie mam pojęcia, ilu z was w ogóle obejrzało ten weekendowy, hitowy makjang zwany „Jang Bo Ri is Here!”, ale potwierdził on tegoroczną zasadę, że show należy do czarnych charakterów. Specjalistka gatunku Lee Yuri stała się większą gwiazdą niż odtwórczyni głównej roli Oh Yeon Seo, dlatego w ramach przedstawienia wam jednego z fenomenów koreańskiej popkultury
Jeśli widzieliście tegoroczną dramę „Nice Guy”, z pewnością niebezpieczny brat Han Jae Hee zrobił na was jakieś wrażenie – albo postać ta irytowała i wzbudzała chęci mordu, albo grający ją aktor imponował. Chciałabym przedstawić moje tłumaczenie wywiadu z aktorem i reżyserem Yang Ik Joonem, który znalazłam na blogu popularnej strony Dramafever.
Ten trzyczęściowy wywiad znalazłam na stronie 10asia. Jest z 2010 roku, kiedy Kim Yoo Jung znana teraz najbardziej z roli młodej Han Ga In w „The Moon That Embraces The Sun”, miała jedenaście lat (urodziła się w 1999 roku) i osiągnęła sukces zgarniając nagrody dla najlepszej aktorki dziecięcej od dwóch stacji – KBSu i MBC.
