dramy, filmy, koreańska popkultura
Po kilku miesiącach flex, singiel artystów wytwórni hip-hopowych Just Music i Indigo Music – Giriboya, Swingsa, Kid Milli i NO:ELa, wciąż znajduje się w pierwszej setce listy przebojów Melon Chart, natomiast 띵 (dosł. dding), druga piosenka wykonywana z kolei przez Jvcki Wai, Young B, Osshun Guma i Han Yo Hana jest w tym momencie w
To taki paradoks, że muzyka jest jednym z najważniejszych elementów koreańskich dram… Piosenki również stają się produktem Hallyu, ale najczęściej nie można o nich za wiele dobrego powiedzieć, kiedy wpadają wciąż w ten sam schemat.
Odkąd skasowałam recenzje muzyczne z bloga, dostałam niespodziewanie dużo wyrazów zawiedzenia z Waszej strony, czego się nie spodziewałam, choć nie odbiło się to wcale na moich statystykach. Pamiętam jeden komentarz, w którym stwierdzono, że mogę robić, co chcę i jak przyjdzie mi ochota na podzielenie się jakąś muzyką, to droga wolna. Zamierzam to właśnie dzisiaj
W odpowiednim czasie przypomniałam sobie o całorocznych listach przebojów. Szukając listy Melon i myśląc o tym, jak bardzo jestem z tym do tyłu, okazało się, że została ona opublikowana właśnie wczoraj, a przynajmniej wtedy na portalach zaroiło się od artykułów o BIGBANG, którzy zdobyli pierwsze miejsce. A kogo jeszcze można się spodziewać w pierwszej dziesiątce?
Miesiąc zajęło mi napisanie wszystkich podsumowań roku 2015… Żegnam się segmentem, który sprawiał mi najwięcej trudności z powodu mojego osobistego braku zainteresowania oraz obiektywnej nijakości zeszłorocznego kpopu. Ci, których jeszcze lubię, nie zawiedli mnie, a o reszcie nie warto w ogóle wspominać…
Originally posted on Kindie Monster:
Chociaż druga seria skończyła się już w listopadzie, dopiero niedawno nadrobiłam wszystkie odcinki. Jeszcze przed zakończeniem roku chciałam napisać podsumowanie dotyczące tego programu, jak i jego uczestniczek. Co prawda nie obejrzałam do końca pierwszej serii, to jednak nie uniknęłam zobaczenia komentarzy, dotyczących tego tv show. Myślę, że niewiele mnie ominęło.…
Dean (stylizowane jako DΞΔN) pojawił się dosłownie znikąd jako koreańsko-amerykański artysta, a już zdołał zabłysnąć serią genialnych singli R&B i featuringiem u Junggigo, stając się kimś, na kogo należy uważać. Sam Chamane w swoim wywiadzie z Hiphopplaya wymienił go jako jednego z artystów, z którymi chciałby współpracować, ale zrezygnowałam z tłumaczenia tamtego tekstu, ponieważ niedawno
Originally posted on Kindie Monster:
Czy trzeba być bezczelnym 21-letnim „dzieciakiem” z tupetem, aby zdominować amerykański rynek muzyczny? A może jednak chodzi o to, kto ma więcej szczęścia lub kto posiada jakie wejścia w tym biznesie? Jak to jest, że Koreańczyk podbija obecnie amerykańskie sceny hip-hopowe, mimo że zagraniczni słuchacze nie rozumieją żadnego słowa z jego…
Pewien czas temu pisałam o debiutanckim albumie Samuela Seo, „Frameworks”, choć pewnie większości mogło to przejść koło nosa. Cóż, nie zrażam się tym, tylko próbuję dalej coś zaszczepić, dlatego zapraszam do przeczytania mojego tłumaczenia wywiadu Hiphopplaya z Samuelem, który został opublikowany na ich stronie 6 listopada. W komentarzach nazywają go „po prostu artystą”…
Jakoś tak w tym samym czasie pojawiły się dwa nowe single z udziałem byłych uczestniczek programu „Unpretty Rapstar”, które są ich pierwszymi oficjalnymi działaniami po zdobyciu nowej „sławy”. Jimin i J.Don z jeszcze niezadebiutowanego N.Flying wydali God, natomiast Bora z Sistar, Kisum, Lil Cham i Jace wydali „gorącą kolaborację” (tsk, tsk) Feedback.
