Dongju: The Portrait of a Poet

Znane też jako: Dongju, Dongjoo, 동주

Na podstawie: pomysł oryginalny

Gatunek: dramat historyczny, biograficzny

Reżyseria: Lee Jun Ik

Premiera: 2016

Obsada: Kang Ha Neul, Park Jung Min, Kim In Woo, Min Jin Woong, Shin Yoon Joo, Choi Hee Seo

.

Reżyser Lee Jun Ik po wielkim sukcesie „The Throne” (dzięki któremu nie jest już znany jedynie jako twórca „The King and the Clown”) szybko powrócił z kolejną historyczną produkcją w swojej karierze, ale kompletnie inną. Biograficzne „Dongju” przedstawiającego portret poety z czasów okupacji japońskiej, który był więziony w Fukuoce i poddawany eksperymentom, jest czarno-białym niezależnym filmem (pierwszym takim Lee Jun Ika), który niemniej osiągnął niebywały sukces komercyjny w Korei, stając się hitem box office’u i rozniecając ponowne zainteresowanie poezją tytułowego Yoon Dong Joo.

To drugi taki tytuł w 2016 obok „Spirits’ Homecoming” i poniekąd nie jest to zaskakujące, kiedy co roku jeden czy dwa niskobudżetowe filmy stają się „sensacjami”. Prawie zawsze jest to spowodowane kontrowersyjnymi tematami, jakie obierają, a „Dongju” jest bez ogródek anty-japońskie, czego zapewne nie mógłby wyprodukować taki konglomerat jak CJ E&M lub Lotte, ponieważ nie jest to materiał przyjazny eksportowi. Nie oznacza to jednak, że „Dongju” pokazuje coś wstrząsającego lub jest arcydziełem, na które inni się nie odważyli. Wręcz przeciwnie, film w gruncie rzeczy można odebrać jako tendencyjny, który łączy w sobie niezależność i mainstreamowy urok popularnego aktora oraz reżysera, który nie posuwa się dalej niż przedstawienie cierpienia introwertycznego poety wrobionego w wywrotowe myślenie. Zapewne wzbudzał wielkie emocje wśród koreańskich widzów, ale ja oczekiwałam większej ambiwalencji…

Mimo wszystko „Dongju” jest niezwykle interesującym filmem. Jest w nim coś wciągającego, kiedy czarno-białym zdjęciom towarzyszą recytowane w narracji zza kadru wiersze Yoon Dong Joo (Kang Ha Neul), które w przeciwieństwie do czasów, w których powstały, raczej nieczęsto podejmowały tematykę polityczną, ale były właśnie w ten sposób odczytywane. Film jest w równej części o wrażliwcu, który chciał tylko studiować i pisać oraz jego najlepszym przyjacielu i kuzynie Song Mong Kyu (Park Jung Min), który jako eseista osiągnął większy sukces, a później wciągnął się w ruch rebeliancki, coraz bardziej oddalając się od tytułowego bohatera i planując infiltrację japońskiej armii. Park Jung Min dostał za tę rolę naprawdę wiele, będąc uznawanym za prawdziwą gwiazdę tego filmu, ale uważam, że przy tym trochę się nie docenia Kang Ha Neula… Obaj aktorzy wcielają się w bohaterów, którzy stają się przed politycznymi dylematami i nie wiedzą, co z nimi zrobić. Yoon Dong Joo ucieka w poezję, jako sposób na przemyślenia, natomiast Song Mong Kyu stara się coś rzeczywiście zrobić, ale jako że jego działania nie zawsze są szlachetne, czasami sprawia wrażenie anty-bohatera.

Napisałam wcześniej, że „Dongju” może się wydawać tendencyjne, ale to przez to, że Japończycy bez zawahania są przedstawieni jako absolutne czarne charaktery, choć przynajmniej nie zabrakło tutaj kilku szarych stref, jeśli chodzi o działania Koreańczyków oraz przyjmowanie japońskich nazwisk. To właśnie odróżnia ten film od całej reszty patriotycznych blockbusterów, które są coraz mniej wyrafinowane. Yoon Dong Joo został przedstawiony jako patriotyczny, prawy poeta bez cienia wątpliwości wokół niego, niemniej nie jest to jakiś cierpiętnik za innych, ale po prostu jedna z tragicznych postać okresu okupacyjnego.

Zdobyte nagrody

2016 Golden Cinematography Awards:

• Cinematography Bronze Award
• najlepszy nowy aktor – Park Jung Min

52nd Baeksang Arts Awards:

• Daesang dla Lee Jun Ika
• najlepszy nowy aktor – Park Jung Min

2016 Director’s Cut Awards:

• najlepszy scenariusz
• najlepszy nowy aktor – Park Jung Min

2016 Buil Film Awards:

• najlepsza reżyseria
• najlepszy scenariusz
• najlepsza muzyka

2016 Korean Association of Film Critics Awards:

• najlepszy scenariusz
• Critics’ Top 10

2016 Busan Film Critics Awards:

• najlepszy scenariusz

2016 Blue Dragon Film Awards:

• najlepszy scenariusz
• najlepszy nowy aktor – Park Jung Min

2017 Chunsa Film Awards:

• najlepszy aktor drugoplanowy – Park Jung Min