Znane też jako: Shim’s Family, Johji Anihanga, 좋지 아니한가
Na podstawie: pomysł oryginalny
Gatunek: komediodramat
Reżyseria: Jung Yoon Chul
Premiera: 2007
Obsada: Moon Hee Kyung, Chun Ho Jin, Kim Hye Soo, Yoo Ah In, Hwang Bora, Jung Yumi, Park Hae Il, Lee Ki Woo
Jung Yoon Chul – „specjalista od quirky family movies„, choć to określenie przylgnęło do niego właśnie dzięki „Skeletons in the Closet”, które w najprostszych słowach można właśnie tak opisać. W całej znanej mi historii koreańskiego kina jest to jeden z najbardziej ekscentrycznych filmów, który zdecydowanie powinien odbić się szerszym echem, podobnie do „Crush and Blush” lub „Castaway on the Moon”, skoro zrobił ze swojego reżysera specjalistę od komediodramatów, mimo że ma też na koncie sportowe „Marathon” lub historyczne „Warriors of the Dawn”.
Określiłabym „Skeletons in the Closet” jako ensemble piece, w którym każdy z członków rodziny Shim ma osobny wątek. Ojciec Chang Soo (Chun Ho Jin) jest nauczycielem angielskiego, który pada ofiarą skandalu – pomaga na stacji zakrwawionej dziewczynie, która jednak nie chce iść do szpitala, więc zabiera ją do motelu, ale ta kręci z nim filmik, który później wycieka do internetu. Jest nią Ha Eun (Jung Yumi), która naprawdę się prostytuuje – sprawia to, że beznadziejnie zakochany w niej syn Chang Soo, Yong Tae (Yoo Ah In) myśli o samobójstwie. Drze jednak swój pożegnalny list, nie mogąc dojść do ortografii jednego ze słów. Młodsza siostra Yong Sun (Hwang Bora) wyśmiewa się z niego, ale ma też głębsze refleksje, które przekazuje w swoim internetowym broadcaście. W ich domu mieszka jeszcze ich ciotka, bezrobotna pisarka Mi Kyung (Kim Hye Soo), która na nich żeruje. Każdy zajmuje się tylko i wyłącznie sobą, dlatego powoli żona Chang Soo, Hee Kyung (Moon Hee Kyung) ma dość. Kiedy zrywa sobie ścięgno i leży w szpitalu, nikt jej nawet nie odwiedza, chociaż rodzina staje nagle przed problemem, że nie ma kto dla nich gotować.
„Skeletons in the Closet” jest obrazem rodziny na skraju rozpadu, która wciąż się trzyma razem tylko z powodu przyzwyczajenia. Cała oryginalność polega na tym, że nijak idzie w przewidywalnym kierunku… Motyw niespodziewanie chorej matki, której dopiero nieobecność zostaje zauważona przez resztę rodzinę, której normalnie usługuje, znany jest przede wszystkim z wielokrotnie adaptowanego „The Most Beautiful Goodbye in the World” autorstwa No Hee Kyung, ale ten film nie jest żadnym wyciskaczem łez, ale inteligentną satyrą, w której kondycja rodziny Shim obrazowana jest przez zepsutą maszynę do gotowania ryżu, którą Hee Kyung wciąż używa. Takich niecodziennych rekwizytów nabierających znaczenia jest dużo więcej.
Trudno jest opisać fabułę tego filmu, która balansuje na granicy czarnej komedii, dramatu i artystycznego absurdu, gdyż jest to kolejny tytuł będący po prostu kolażem wątków wynikających z dysfunkcyjnych relacji między członkami rodziny oraz chowanych przez nich sekretów. Do tego jest to historia o miłości, ale bez romansu. Trudno sobie to wyobrazić, czytając takie suche zdania, co nie?
W każdym razie nikt nie jest normalny w „Skeletons in the Closet”, co pozwala całkowicie uniknąć temu filmowi melodramatyczności. Jest wzruszający w bardzo przewrotny sposób, jeśli tylko odczyta się go jako taki w narracji Yong Sun. W innym wypadku może zostać odebrany po prostu jako dziwny, z bardzo ekscentrycznym poczuciem humoru. Mi to akurat bardzo przypadło do gustu.
Zdobyte nagrody
2007 Busan Film Critics Awards:
- najlepsza aktorka drugoplanowa – Moon Hee Kyung
- najlepsza nowa aktorka – Hwang Bora
2007 Director’s Cut Awards:
- najlepsza nowa aktorka – Hwang Bora
How Gee 