Wczoraj, 12 kwietnia odbyło się czwarte rozdanie Wildflower Film Awards dla filmów niskobudżetowych (~900.000$) – fabularnych oraz dokumentalnych. Inicjatywa Darcy’ego Paqueta zatacza coraz szersze kręgi w mediach, będąc traktowaną już jak poważna gala filmowa, a dodam, że pamiętam pierwszą edycję, która była po prostu głosowaniem internautów na stronie… Jednak wciąż jest to dla mnie temat prawie obcy, na który mam okno ledwie przez Twittera, a nominowane tytuły obijają mi się o uszy z powodu obecności na innych galach i festiwalach lub dzięki paru nieco bardzo bardziej znanym nazwiskom aktorów.
W porównaniu z zeszłym rokiem nie mogę nic dodać od siebie, gdyż widziałam na chwilę obecną zaledwie trzy z nominowanych filmów – „Dongju”, „End of Winter” i „Yourself and Yours” Hong Sang Soo, którego dzieła co roku są zapraszane na festiwale. Całkiem głośno jest o „The World of Us”, debiucie reżyserskim Yoon Ga Eun, za który nominowana jest jak dotąd na każdym mainstreamowym lub nie rozdaniu nagród dla koreańskich filmów, a przede wszystkim był wyświetlany w Berlinie i dobrze odebrany oraz na poznańskim Międzynarodowym Festiwalu Filmów Młodego Widza Ale Kino!, gdzie zdobył główną nagrodę, Złote Koziołki. Tutaj również otrzymał Daesanga.
Na czerwonym dywanie zabrakło tak wielkich gwiazd, jak w zeszłym roku, ale też mało kto decyduje się w Korei na kino niezależne poza tymi, którzy współpracują z Hong Sang Soo lub samym Lee Jun Ikiem, który po „Dongju” będzie kontynuował tworzenie niezależnych filmów patriotycznych (zakończył już zdjęcia do „Park Yeol” z Lee Je Hunem). Tak więc ogólnie zdaję sobie sprawę, że pewnie nie ma tu nic ciekawego dla okazjonalnego fana koreańskich blockbusterów, ale chyba warto sobie zanotować na przyszłość parę tytułów indie, szczególnie że większość nominowanych tytułów znajduje się w Korei na czarnej liście?
Lista zwycięzców:
Daesang:
YOON GA EUN (The World of Us)
Najlepsza reżyseria – film fabularny:
Jung Ji Woo (4th Place)
Kim Dae Hwan (End of Winter)
KIM SOO HYUN (Great Patrioteers)
Lee Jun Ik (Dongju: The Portrait of a Poet)
Park Hong Min (Alone)
Park Sun Young (Steel Flower)
Zhang Lu (A Quiet Dream)
Najlepsza reżyseria – film dokumentalny:
Kim Dong Ryung i inni (Tour of Duty)
KIM JUNG GEUN (The Island of Shadows)
Lee Seung Jun (Wind on the Moon)
Lee So Hyun (Dear Grandma)
Moon Jung Hyun (Fluid Boundaries)
Najlepszy aktor:
Kang Ha Neul (Dongju: The Portrait of a Poet)
Kim Joo Hyuk (Yourself and Yours)
Moon Chang Gil (End of Winter)
Park Hae Jun (4th Place)
PARK JONG HWAN (The Boys Who Cried Wolf)
Park Jung Min (Dongju: The Portrait of a Poet)
Najlepsza aktorka:
Han Yeri (Worst Woman)
JUNG HA DAM (Steel Flower)
Lee Sang Hee (Our Love Story)
Lee Yoo Young (Yourself and Yours)
Ryu Sun Young (Our Love Story)
Yoon Yeo Jung (The Bacchus Lady)
Najlepszy aktor(ka) drugoplanowy:
Ahn Ah Joo (The Bacchus Lady)
Choi Hee Seo (Dongju: The Portrait of a Poet)
CHOI MOO SUNG (Snow Paths)
Lee Hee Joon (Worst Woman)
Lee Joo Young (A Quiet Dream)
Najlepszy nowy aktor(ka):
Choi Soo In (The World of Us)
Goo Gyo Hwan (Great Patrioteers)
Lee Joo Won (Alone)
LEE SANG HEE (Our Love Story)
Seol Hye In (The World of Us)
Yoo Jae Sang (4th Place)
Najlepszy scenariusz:
4th Place
Alone
THE BOYS WHO CRIED WOLF
Dongju: The Portrait of a Poet
A Quiet Dream
The World of Us
Najlepsze zdjęcia:
ALONE
Dongju: The Portrait of a Poet
End of Winter
The Queen of Crime
Tour of Duty
Najlepszy nowy reżyser – film fabularny:
Choi Seung Yeon (Su Saek)
KIM DAE HWAN (End of Winter)
Kim Jin Hwang (The Boys Who Cried Wolf)
Lee Hyun Joo (Our Love Story)
Yoon Ga Eun (The World of Us)
Najlepszy nowy reżyser – film dokumentalny:
LEE DONG HA (Weekends)
Lee Hee Won (Holy Working Day)
Lee So Hyun (Dear Grandma)
Park So Hyun (The Knitting Club)
Special Award:
Gwanghwamun Cinema za The King of Jokgu
Achievement Award:
aktor JEON MOO SONG (Curtain Call)
Zdjęcia z czerwonego dywanu i gali:
How Gee 
Czy możesz bliżej wyjaśnić, co to jest czarna lista tytułów w Korei i dlaczego?
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Zarzuciłam taką przynętę, będąc ciekawa ilu właściwie uważnie czyta i się jeszcze do tego interesuje, więc dziękuję za pytanie.
Hasło o czarnej liście wzięłam dosłownie z jednego artykułów, jakie wyskoczyły mi na Naverze, kiedy szukałam zdjęć z gali. 정하담의 눈물… 블랙리스트 독립영화 응원한 들꽃영화상 (http://star.ohmynews.com/NWS_Web/OhmyStar/at_pg.aspx?CNTN_CD=A0002316420) – w tłumaczeniu łzy Jung Ha Dam; wspierające niezależne filmy z czarnej listy Wildflower Film Awards.
Cały ten polityczny chaos w Korei w ostatnim czasie obnażył nie tylko korupcję, ale zaskakująco również zacieśniającą się cenzurę kina, co mnie najbardziej interesuje. Tłumaczy to też, dlaczego w ostatnich latach urzędowania Park Geun Hye pojawiło się tyle sentymentalnych blockbusterów, które okazały się być kiczowatymi filmami patriotycznymi. Co prawda przyciągnęły do kin miliony, ale raczej nie doczekały się pozytywnych recenzji zagranicą (dla przykładu „Ode to My Father”, „Northern Limit Line”, „Operation Chromite”…). Okazało się po prostu, że powstała w Korei czarna lista twórców, których dzieła są nie po myśli rządu lub którzy wyrazili mu jakiś sprzeciw. Najgłośniejsza sprawa to spór o wyświetlanie na festiwalu w Busanie dokumentu o zatonięciu Sewol, co doprowadziło do wielkiej obrazy burmistrza miasta i wycofaniu wielkich kwot dofinansowania. Jak widzisz, na Wildflower Film Awards nagradzane są zarówno filmy fabularne, jak i dokumentalne, a ich twórcy są pozostawieni właściwie sami sobie – nie dostają dotacji (dlatego lądują w kategorii niezależnej/niskobudżetowej), nie są promowani, żeby wysyłać ich na festiwale filmowe, chyba że jakiś niezależny programator sam ich odkryje… Warto w ogóle pamiętać, że gala Wildflower nie wyszła nawet od jakiegoś koreańskiego stowarzyszenia, ale od obcokrajowca – krytyka i profesora Darcy’ego Paqueta, który mieszka w tym kraju. Podobno wielu artystów w Korei jest na czarnej liście, a tylko nieliczni mają taką reputację, że właściwie w ogóle im nie szkodzi – najlepszym przykładem jest Park Chan Wook. Żebym nie była gołosłowna, proszę przeczytać news z Variety: http://variety.com/2017/film/asia/korean-minister-apologizes-for-blacklist-1201956816/
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Bardzo dziękuję za rozszerzenie zagadnienia. Jakie typy filmów i jakie tematy uznałabyś za zakazane i niechciane?
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Trudno powiedzieć. Na chłopski rozum te o korupcji najwyższych warstw, ale takie filmy są akurat bardzo popularne, chociaż nigdy nie odnoszą się do konkretnych osób, tylko prasy, policji, kandydatów politycznych… Może to też dlatego, że są produkowane przez prywatne konglomeraty i wyświetlane w ich kinach (Lotte na przykład – są samowystarczalni), więc nie ma jak się do tego przyczepić? Wydaje mi się, że filmy na faktach również są niewygodne – Minority Opinion naprawdę długo powstawało, żeby teraz być praktycznie niedostępnym.
PolubieniePolubione przez 1 osoba